پلی از زندان به قصر (۱)

همه چیز درباره‌ی مرگ و آخرت
قرآن
همه می‌میرند
قبض روح
زندگی بعد از مرگ
آفرینش دوباره
عالم برزخ
کیفیت رستاخیز
همه از خداییم
زندگی واقعی
نبود آخرت = عبث بودن آفرینش
 
همه می‌میرند:
إِنَّکَ مَیِّتٌ وَ إِنَّهُم مَّیِّتُونَ (زمر-۳۰)
[ای پیامبر] تو می میری و آنها نیز می میرند
 قبض روح:
اللَّهُ یَتَوَفَّى الْأَنفُسَ حِینَ مَوْتِهَا وَ الَّتِی لَمْ تَمُتْ فِی مَنَامِهَا فَیُمْسِکُ الَّتِی قَضَى عَلَیْهَا الْمَوْتَ وَ یُرْسِلُ الْأُخْرَى إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ (زمر-۴۲)
خدا جانها را به هنگام مردنشان می گیرد ، و نیز جان کسانی را که نمرده اند، در خواب خود می گیرد. آنگاه جانهایی را که حکم مرگ بر آنها رانده شده نگه می دارد و دیگران را تا زمانی که معین است باز می‌فرستد. در این امر عبرتهاست برای آنهایی که می اندیشند.
 زندگی بعد از مرگ:
فَانظُرْ إِلَى آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ کَیْفَ یُحْیِی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ ذَلِکَ لَمُحْیِی الْمَوْتَى وَ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (روم -۵۰)
پس به آثار رحمت خدا بنگر که چگونه زمین را پس از مردنش زنده می‌کند. چنین خدایی زنده کننده‌ی مردگان است و بر هر کاری تواناست.
 آفرینش دوباره:
وَ ضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَ نَسِیَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ یُحْیِی الْعِظَامَ وَ هِیَ رَمِیمٌ (یس-۷۸)
در حالی که آفرینش خود را از یاد برده است، برای ما مثل می‌زند که چه کسی این استخوانهای پوسیده را زنده می‌کند؟
 عالم برزخ:
حَتَّى إِذَا جَاء أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ لَعَلِّی أَعْمَلُ صَالِحًا فِیمَا تَرَکْتُ. کَلَّا؛ إِنَّهَا کَلِمَهٌ هُوَ قَائِلُهَا وَ مِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَى یَوْمِ یُبْعَثُونَ (مؤمنون-۹۹و۱۰۰)
چون یکیشان را مرگ فرا رسد، گوید: ای پروردگار من، مرا بازگردان شاید کارهای شایسته‌ای را که ترک کرده بودم به جای آورم. هرگز؛ این سخنی است که او می‌گوید و پشت سرشان تا روز قیامت مانعی است که بازگشت نتوانند.
 
کیفیت رستاخیز:
یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِن کُنتُمْ فِی رَیْبٍ مِّنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْنَاکُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَهٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَهٍ ثُمَّ مِن مُّضْغَهٍ مُّخَلَّقَهٍ وَ غَیْرِ مُخَلَّقَهٍ لِّنُبَیِّنَ لَکُمْ وَ نُقِرُّ فِی الْأَرْحَامِ مَا نَشَاء إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُکُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّکُمْ وَ مِنکُم مَّن یُتَوَفَّى وَ مِنکُم مَّن یُرَدُّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِکَیْلَا یَعْلَمَ مِن بَعْدِ عِلْمٍ شَیْئًا وَتَرَى الْأَرْضَ هَامِدَهً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَیْهَا الْمَاء اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ و َأَنبَتَتْ مِن کُلِّ زَوْجٍ بَهِیجٍ ذَلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَ أَنَّهُ یُحْیِی الْمَوْتَى وَ أَنَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَ أَنَّ السَّاعَهَ آتِیَهٌ لَّا رَیْبَ فِیهَا وَ أَنَّ اللَّهَ یَبْعَثُ مَن فِی الْقُبُورِ. (حج- ۵ الی ۷)
ای مردم، اگر از روز رستاخیز در تردید هستید، ما شما را از خاک و سپ ، از نطفه، آنگاه از لخته خونی و سپس از پاره گوشتی گاه تمام آفریده گاه ناتمام، بیافریده‌ایم، تا قدرت خود را برایتان آشکار کنیم و تا زمانی معین هر چه را خواهیم در رحمها نگه می‌داریم آنگاه شما را که کودکی هستید بیرون می‌آوریم تا به حد زورمندی خود رسید. بعضی از شما می‌میرند و بعضی به سالخوردگی برده می‌شوند تا آنگاه که هر چه آموخته‌اند فراموش کنند و تو زمین را فسرده می‌بینی چون باران بر آن بفرستیم، در اهتزاز آید و نمو کند و از هر گونه گیاه بهجت انگیز برویاند و اینها دلیل بر آن است که خدا حق است، مردگان را زنده می‌سازد و بر هر کاری تواناست و نیز قیامت خواهد آمد، شکی در آن نیست و خدا همه کسانی را که در گورها هستند زنده می‌کند.
 
همه از خداییم:
الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِیبَهٌ قَالُواْ إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّـا إِلَیْهِ رَاجِعونَ (بقره-۱۵۶)
[شکیبایان] کسانی که چون مصیبتی به آنها رسید گفتند: ما از آن خدا هستیم و به او باز می‌گردیم
 
زندگی واقعی:
وَ مَا هَذِهِ الْحَیَاهُ الدُّنْیَا إِلَّا لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَهَ لَهِیَ الْحَیَوَانُ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ (عنکبوت-۶۴)
زندگانی این دنیا چیزی جز لهو و لعب نیست، و سرای آخرت سرای زندگانی است [البته] اگر بدانند.
 
نبود آخرت = عبث بودن آفرینش:
أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاکُمْ عَبَثًا وَ أَنَّکُمْ إِلَیْنَا لَا تُرْجَعُونَ (مؤمنون-۱۱۵)
آیا پنداشتید که شما را بیهوده آفریده‌ایم و شما به نزد ما بازگردانده نمی‌شوید؟
ر.ک: گنجینه‌ی معارف؛محمد رحمتی