افزایش بصیرت ، قدرت تحلیل و هدایت سیاسی۱۳

تدبیر ش۴۲وظیفه‌ی علمای شیعه و سنی در آگاه سازی مردم نسبت به ایجادکینه‌های مذهبی وقومی
لازم است علما و معتمدان اهل تسنن در آن استان[سیستان و بلوچستان] مواضع قاطع خود را در بیزاری از مفسدانی که بنام دفاع از اهل سنت دست به چنین جنایاتی می‌زنند، بار دیگر صریحاً ابراز نموده، مردم را از کید و مکر دشمن آگاه سازند، و نیز لازم است علما و متنفذان شیعه همگان را از نیت شوم دشمنان که ایجاد کینه های مذهبی و قومی است مطلع ساخته، از واکنش‌های نسنجیده و عصبی جلوگیری نمایند۳.   ۳.  ۰۸/۰۳/۸۸     پیام تسلیت رهبر معظم انقلاب اسلامی در پی‌حادثه  خونین تروریستی در زاهدانتدبیر ش۴۳امروز بیشتر از همه چیز برای ما هوشیاری لازم است؛ مبادا دوست و دشمن را مخلوط کنید
مردم هوشیارند، نخبگان هوشیارند. … ملّت هوشیار است و هوشیار باشد. من توصیه‏ام به همه ملّت ایران این است: امروز بیشتر از همه چیز برای ما هوشیاری لازم است، شناخت دوست و دشمن لازم است. مبادا دوست را با دشمن اشتباه کنید؛ مبادا دوست و دشمن را مخلوط کنید؛ مبادا رفتاری که با دشمن باید داشت، با دوست انجام بدهید. این، خطاب به همه جناح‌هاست. نظام اسلامی، با اخلالگران در امنیت مردم طبعاً برخورد می‌کند؛ این، وظیفه نظام است. نظام اسلامی اجازه نمی‌دهد که کسانی دستخوش فریب و توطئهدشمن بشوند، زندگی مردم را خراب کنند، آسایش مردم را به هم بزنند، جوان‌های مردم را تهدید کنند.  فرزندان این کشور عزیزند؛ همه عزیزند. نظام این اجازه را نخواهد داد؛ امّا این را هم باید همه توجّه داشته باشند:  مبادا دشمن را با دوست اشتباه بکنیم. دوست را به خاطر یک خطا به جای دشمن بگیریم و از آن طرف یک عدّه‏ای هم دشمن خونی و معاند را دوست فرض کنند، به حرف او گوش کنند، توجّه بدهند. این فتنه‏هایی که دشمن بر پا کرده بود، امید بسته بود که شاید بتواند از این آب گل‏آلود ماهی بگیرد، بحمداللَّه این فتنه‏ ها تمام شد. هر فتنه‏ای در مقابل حق، در مقابل ملّت هوشیار از بین خواهد رفت؛ گرد و غبار فرو خواهد نشست. همیشه همین جور است۳.   ۳.  ۱۵/۰۴/۸۸     بیانات در سالروز ولادت حضرت امیر المومنین
 مراقب گفتن‏ها و نگفتن‏های خود باشیم
خطاب ما به نخبگان است. آحاد ملّت هم هوشیارند؛ نخبگان ما هوشیار باشند. نخبگان بدانند هر حرفی، هر اقدامی، هر تحلیلی که به آنها کمک بکند، این حرکت در مسیر خلاف ملّت است. همه ما خیلی باید مراقب باشیم؛ خیلی باید مراقب باشیم: مراقب حرف زدن، مراقب موضع‏گیری ـ کردن، مراقب گفتن‏ها، مراقب نگفتن‏ها. یک چیزهایی را باید گفت؛ اگر نگفتیم، به آن وظیفه عمل نکرده‏ایم. یک چیزهایی را باید بر زبان نیاورد، باید نگفت؛ اگر گفتیم، برخلاف وظیفه عمل کرده‏ایم. نخبگان سر جلسه امتحانند؛ امتحان عظیمی است. در این امتحان، مردود شدن، رفوزه شدن، فقط این نیست که ما یک سال عقب بیفتیم؛ سقوط است. اگر بخواهیم به این معنا دچار نشویم، راهش این است که خرد را، که انسان را به عبودیت دعوت می‌کند، معیار و ملاک قرار بدهیم؛ شاخص قرار بدهیم. عقل، این سیاسی‏بازی‏ها و سیاسی‏کاری‏های متعارف نیست؛ اینها خلاف عقل است. «اَلْعَقل ما عُبِدَ بِهِ الرَّحْمن وَ اکْتُسِبَ بِهِ الْجَنان»؛( کافی ج ۱ ص ۱۱) عقل این است که انسان را به راه راست هدایت می‌کند. اشتباه می‌کنند آن کسانی که خیال می‌کنند با سیاسی‏کاری، عقلایی عمل می‌کنند؛ نه، عقل آن چیزی است که راه عبادت خدا را هموار می‌کند. شاخصش هم برای ما، بین خودمان و خدا، این است که نگاه کنیم ببینیم در بیان این حرف اخلاص داریم یا نه؟ به فکر خداییم یا نه؟ من دارم برای خاطر خدا، رضای خدا حرف می‌زنم یا برای خاطر جلب توجّه شما دارم حرف می‌زنم؟ برای خاطر خداست یا برای خاطر دل مستمع و غیر مستمع است؟ معیارش این است. به خودمان مراجعه کنیم؛ اقضی القضات نسبت به انسان، خودِ انسان است. خودمان را فریب ندهیم؛ بفهمیم چه کار می‌کنیم؛ بفهمیم چه می‌گوییم؛ چه حرکتی می‌کنیم۴.
  ۴.  ۲۹/۰۴/۸۸    بیانات در سالروز عید مبعثتدبیر ش۴۴ضرورت پایبندی به اصول با وجود اختلاف سلیقه
من می‏بینم در همین قضایای سه چهار روز اخیر، باز بعضی‏ها هی می‌خواهند اختلاف‌ها و شکاف‌ها را بیشتر کنند! نه؛ نباید اختلاف به وجود بیاید. همه با هم برادرند. همه با هم همکاری باید بکنند. همه باید برای ساختن کشور به یکدیگر کمک بکنند. به کسی نباید بیهوده تهمت زد؛ کسی را نباید به خاطر یک امر، از همه آن چیزهایی که صلاحیت محسوب می‌شود، انسان او را نفی بکند. باانصاف باید بود؛ با انصاف باید عمل کرد؛ با انصاف باید حرف زد. خدای متعال در مورد دشمنان می‌گوید: «وَلاَ یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَی أَلاَّ تَعْدِلُواْ اعْدِلُواْ هُوَ               أَقْرَبُ لِلتَّقوَی»؛(مائده۸) اگر با کسی دشمنید، این دشمنی موجب نشود که نسبت به او بی‏انصافی کنید، بی‏عدالتی کنید؛ حتّی نسبت به دشمن؛ حالا آنکه دشمن هم نیست. بی‏عدالتی‏ها را همه کنار بگذارند؛ بی‏انصافی‏ها را همه کنار بگذارند؛ همه در زیر پرچم نظام اسلامی و جمهوری اسلامی جمع بشوند؛ اصولی وجود دارد، به آن اصول همه پابندی خودشان را اعلام بکنند. در کنار هم باشند، اختلاف سلیقه هم باشد. چه اشکال دارد۱؟  ۱. ۰۳/۰۵/۸۸              بیانات دردیدار شرکت‌کنندگان مسابقات بین ‏المللی‏ قرآن کریمدر شناخت دشمن خطا نکنیم
بنده بارها این جبهه های سیاسی و صحنه‏های سیاسی را مثال می‌زنم به جبهه جنگ. اگر شما درجبهه جنگ نظامی، هندسه زمین در اختیارتان نباشد، احتمال خطاهای بزرگ هست. برای همین هم هست که شناسایی می‌روند. یکی از کارهای مهمّ در عمل نظامی، شناسایی است؛ شناسایی از نزدیک، که زمین را بروند ببینند: دشمن کجاست؟ چه جوری است؟ مواضعش چگونه است؟ عوارضش چگونه است؟ تا بفهمند چه کار باید بکنند؟ اگر کسی این شناسایی را نداشته باشد، میدان را نشناسد، دشمن را گم بکند، یک وقت می‏بینید که دارد خمپاره‏اش را، توپخانه‏اش را آتش می‌کند به طرفی که اتّفاقاً این طرف، طرفِ دوست است، نه طرفِ دشمن. نمی‌داند دیگر. عرصه سیاسی عیناً همین جور است. اگر بصیرت نداشته باشید، دوست را نشناسید، دشمن را نشناسید، یک وقت می‏بینید آتش توپخانه تبلیغات شما و گفت و شنود شما و عمل شما به طرف قسمتی است که آنجا دوستان مجتمعند، نه دشمنان. آدم دشمن را بشناسد. در شناخت دشمن خطا نکنیم. لذا بصیرت لازم است، تبیین لازم است۳.  ۳.  ۰۵/۰۵/۸۸        بیانات در دیدار اعضای دفتر رهبری و سپاه حفاظت ولی امرسختی تشخیص جبهه حق از باطل در دوران امیرالمؤمنین
من مکرر این جمله امیرالمؤمنین را به نظرم در جنگ صفّین در گفتارها بیان کردم که فرمود: «اَلا وَ لایَحمِلُ هذَا العَلَم اِلاّ اَهلُ البَصَرِ وَ الصَّبر». (نهج‌البلاغه‌خطبه۱۷۳) می‌دانید:سختی ‌پرچم ‌امیرالمؤمنین  از پرچم پیغمبر، از جهاتی بیشتر بود؛ چون در پرچم پیغمبر دشمن معلوم بود، دوست هم معلوم بود؛ در زیر پرچم امیرالمؤمنین دشمن و دوست آنچنان واضح نبودند. دشمن همان حرف‌هایی را می‌زد که دوست می‌زند؛ همان نماز جماعت را که در اردوگاه امیرالمؤمنین می‌خواندند، دراردوگاه‌ طرف ‌مقابل هم- در جنگ جمل و صفّین و نهروان- می‌خواندند. حالا شما باشید، چه کار می‌کنید؟ به شما می‌گویند: آقا! این طرفِ مقابل، باطل است. شما می‌گویید: با این نماز! با این عبادت! بعضی‏شان مثل خوارج که خیلی هم عبادتشان آب و رنگ داشت؛ خیلی. امیرالمؤمنین از تاریکی شب استفاده کرد و از اردوگاه خوارج عبور کرد، دید یکی دارد با صدای خوشی می‌خواند: «أَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ آنَاء اللَّیْلِ »‌‌(زمر ۹) – آیه قرآن را نصف شب دارد می‌خواند؛ با صدای خیلی گرم و تکان دهنده‏ای – یک نفر کنار حضرت بود، گفت: یا امیرالمؤمنین! به‌به! خوش به حال این کسی که دارد این آیه را به این قشنگی می‌خواند. ای کاش من یک مویی در بدن او بودم؛ چون او به بهشت می‌رود؛ حتماً، یقیناً؛ من هم با برکت او به بهشت می‌روم. این گذشت. جنگ نهروان شروع شد. بعد که دشمنان کشته شدند و مغلوب شدند، امیرالمؤمنین آمد بالای سر کشته‏های دشمن، همین طور عبور می‌کرد و می‌گفت بعضی‏ها را که به رو افتاده بودند، بلندشان کنید؛ بلند می‌کردند، حضرت با اینها حرف می‌زد. آنها مرده بودند، امّا می‌خواست اصحاب بشنوند. یکی را گفت بلند کنید! بلند کردند. به همان کسی که آن شب همراهش بود، حضرت فرمود: این شخص را می‌شناسی؟ گفت: نه! گفت: این همان کسی است که تو آرزو کردی یک مو از بدن او باشی، که آن شب داشت آن قرآن را با آن لحن سوزناک می‌خواند! اینجا در مقابل قرآن ناطق، امیرالمؤمنین علیه افضل صلوات المصلّین می‌ایستد، شمشیر می‌کشد! چون بصیرت نیست؛ بصیرت نیست، نمی‌تواند اوضاع را بفهمد۳. ۳.  ۰۵/۰۵/۸۸                بیانات در دیدار اعضای دفتر رهبری و سپاه حفاظت ولی امربصیرت خودتان را زیاد کنید
اگر من بخواهم یک توصیه به شما بکنم، آن توصیه این خواهد بود که بصیرت خودتان را زیاد کنید؛ بصیرت. بلاهایی که بر ملّت‌ها وارد می‌شود، در بسیاری از موارد بر اثر بی‏بصیرتی است. خطاهایی که بعضی از افراد می‌کنند – می‏بینید در جامعه‏ی خودمان هم گاهی بعضی از عامّه مردم و بیشتر از نخبگان، خطاهایی می‌کنند. نخبگان که حالا انتظار هست که کمتر خطا کنند، گاهی خطاهایشان اگر کمّاً هم بیشتر نباشد، کیفاً بیشتر از خطاهای عامّه مردم است – بر اثر بی‏بصیرتی است؛ خیلی‏هایش، نمی‌گوییم همه‏اش. بصیرت خودتان را بالا ببرید، آگاهی خودتان را بالا ببرید۳. ۳.  ۰۵/۰۵/۸۸      بیانات در دیدار اعضای دفتر رهبری و سپاه حفاظت ولی امر