ویژگی اصلی همسران بهشتی چیست؟

در قیامت، زاد و ولدى نیست، امّا از آنجا که انسان به همسر و همدم نیاز دارد، خداوند براى اهل بهشت همسرانى بهشتى قرار داده که پاکى و طهارت، ویژگى اصلى آنهاست.
 
به گزارش راسخونبه نقل از خبرگزاری حوزه، استاد محسن قرائتی در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود با موضوع تفسیر قطره‌ای به بیان آموزه های آیه بیست و پنجم سوره بقره پرداخته است.
 
«وَ بَشِّرِ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ کُلَّما رُزِقُوا مِنْها مِنْ ثَمَرَهٍ رِزْقاً قالُوا هذَا الَّذی رُزِقْنا مِنْ قَبْلُ وَ أُتُوا بِهِ مُتَشابِهاً وَ لَهُمْ فیها أَزْواجٌ مُطَهَّرَهٌ وَ هُمْ فیها خالِدُونَ» (بقره،۲۵)
 ترجمه : و کسانى را که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده ‏اند، مژده بده که برایشان باغ ‏هایى است که نهرها از پاى درختانِ آن جارى مى ‏باشد. هرگاه میوه ‏اى از آن (باغ ‏ها) به اهل بهشت، روزى شود، گویند: «این همان است که قبلاً روزىِ ما شده بود»، در حالى که مشابه آن (نعمت ‏هاى دنیوى) به ایشان داده شده است، (نه خودِ آنها). و برایشان در بهشت همسرانى پاک و پاکیزه است و در آنجا جاودانه ‏اند.
 
به دنبال آیه قبل که کافران را به آتش دوزخ تهدید کرد، این آیه سرانجامِ مؤمنان را بیان مى ‏دارد، تا از مقایسه سرنوشتِ این دو گروه، حقیقت روشن‏ تر شود. البته ایمان در صورتى مفید است که همراهِ عمل صالح باشد. نه ایمان و نه عمل، هیچکدام به تنهایى، سعادت انسان را تضمین نمى ‏کند.
 
ایمان همچون ریشه درخت، و عمل صالح میوه آن است. وجود میوه شیرین دلیل بر سلامتِ ریشه و وجود ریشۀ قوى، سبب پرورش میوه سالم است.
 
افراد بى ‏ایمان، گهگاه کار خوبى انجام مى ‏دهند، اما چون ایمان در اعماق وجودشان، ریشه ندارد، همیشگى و دائمى نخواهد بود.
 
جایگاه اهل ایمان در قیامت، بهشتى است که باغ ‏هاى آن پاییز و خزان ندارد، همواره سبز و پر میوه است، و آب، این مایه طراوت و شادابى، دائماً از پاى درختان آن جارى است.
 
گرچه میوه ‏هاى بهشتى از نظر ظاهر، شبیه میوه ‏هاى دنیوى است، تا اهل بهشت آن ‏ها را بشناسند و با آنها نامأنوس نباشند، اما از نظر طعم و مزه، کاملاً متفاوت و متمایز است.
 
در قیامت، زاد و ولدى نیست، امّا از آنجا که انسان به همسر و همدم نیاز دارد، خداوند براى اهل بهشت همسرانى بهشتى قرار داده که پاکى و طهارت، ویژگى اصلى آنهاست.
 
گرچه بسیارى از آیات قرآن مثل این آیه، نعمت ‏هاى مادىِ بهشت را از قبیل باغ، قصر و همسر مطرح کرده است، امّا در کنار این امور، در آیات دیگر به نعمت ‏هاى معنوىِ بهشت نیز اشاراتى شده است.
 
چنانکه در آیه ۷۲ سوره توبه به دنبال ذکر نعمت ‏هاى مادىِ بهشت، مى ‏فرماید: «و رضوان من اللَّه اکبر» «خشنودى خداوند از همه اینها بالاتر است»، و در آیه ۸ سوره بیّنه نیز مى‏ فرماید: «رضى اللَّه عنهم و رضوا عنه» خداوند از آنان راضى است و آنان نیز از خداوند خشنود.
 
به نظر مى ‏رسد آنچه در مورد نعمت ‏هاى بهشتى در قرآن آمده، ویژگىِ مکان و مسکنِ اهل بهشت را بیان مى ‏دارد، نه آنکه این امور، تمام پاداشِ آنها باشد، بلکه حضور در میان پیامبران، اولیاى خدا و پاکان و صالحانِ تاریخِ بشریت، از بهره ‏هاى معنوى و لذت ‏بخش بهشتیان است.
  از این آیه مى ‏آموزیم که : 
* نشانه وجود ایمان، عمل صالح است، لذا قرآن همواره این دو را در کنار یکدیگر آورده و مى ‏فرماید «آمنوا و عملوا الصالحات»
 
* در فرهنگِ قرآن، عمل صالح، عملى است که با انگیزه و نیّت الهى انجام بگیرد، نه هر کار نیکى که بر اساس تمایلات شخصى یا جاذبه ‏هاى اجتماعى انجام گرفته باشد. لذا، عمل صالح، پس از ایمان به خدا مطرح شده است.
 
* محرومیت ‏هایى که مؤمن به جهت رعایتِ حلال و حرام، در این دنیا مى ‏بیند، در بهشتِ آخرت جبران مى ‏شود.
 
* نعمت ‏هاى دنیا تمام شدنى است، لذا با رفتنش، خاطرِ انسان پریشان مى ‏شود، اما نعمت ‏هاى آخرت دائمى و همیشگى است، لذا انسان، غصّه از دست دادنش را ندارد. چنان که این آیه مى ‏فرماید: «و هم فیها خالدون» اهل بهشت در آن جاودان و همیشگى ‏اند.
 
* همسر مناسب، همسرى است که از هر جهت پاک و پاکیزه باشد، هم از نظر روح و قلب، هم از نظر جسم و تن، لذا این آیه در مورد ویژگى همسران بهشتى مى ‏فرماید: «ازواج مطهرّه».