۲۱-رسانه های تمدنی

بسم الله الرحمن الرحیم

کارشناس: استاد عزیزی

عنوان: رسانه های تمدنی

در مباحث قبلی بحث رسانه‌های تعاملی مطرح شد. به بحث رسانه‌های تمدنی رسیدیم.

تقسیم‌بندی‌ای انجام می‌دهیم برای رسانه‌های تمدنی که واقعاً در این عصر و زمان مغفول واقع شده است و به آن نمی‌پردازیم و در دیدار اخیری که حضرت آقا با مبلغین داشتند به این موضوع اشاره کردند. بحث تبلیغ بود.

تبلیغ واقعاً در کجاها بوده است؟ درست است که روش‌های نوین تبلیغ مطرح می‌شود و ما هم باید آشنا باشیم؛ ولی ابزارهای تبلیغ درگذشته چه چیزهایی بوده است؟

ما رسانه‌های تمدنی را اگر بخواهیم با همان محوریت تمدنی تقسیم‌بندی کنیم، حول مسجد تقسیم‌بندی می‌کنیم.

خود مسجد الآن به‌عنوان یک بستر رسانش پیام است. یک بستر رسانش تحلیل برای مخاطبینش است. چرا ما از این استفاده نمی‌کنیم؟ چرا مسجدی‌های ما دائم در گوشی موبایل دنبال پیام‌هایی هستند که مشخص نیست که تولیدکننده‌اش چه کسی و کجا بوده و چطور بوده است؟ دنبال سلبریتی‌هایی هستیم که برایمان ساخته شده است!

• عنوانش شاید درست نباشد؛ اما اصل سلبریتی مراجع ما هستند. یعنی کسانی که به آنها رجوع می‌شود.

الآن دقیقاً آمدند افرادی را بدون هیچ پایه و بنیه علمی در موضوعاتی که می‌خواهیم متمرکز باشیم تبدیل به مرجع کردند! چرا؟ چون یک هنرنمایشی دارند. شخصی که هنرنمایشی دارد یا نهایتاً خوش‌چهره و خوش‌لباس است که نمی‌تواند مرجع ما باشد.

دلیلشان این است که دقیقاً کپی‌برداری از نسخه اصلی اسلام می‌کنند. اتفاقاً ما نسخه اصلی و قرآنی در حوزه رسانه‌ای ما همین نسخه‌ای است که غرب از ما گرفته و در حال پیاده‌کردن روی خود ماست.

وقتی که از عنوان تمدنی استفاده می‌کنیم؛ چون همه ابعاد تمدنی حول مسجد شکل می‌گیرد نامش را این‌گونه می‌گذاریم.

مدارس، حوزه‌های علمیه، دانشگاه‌ها، بازار و مؤسسات فرهنگی و هر آنچه که در جامعه تمدنی شکل می‌گیرد حول مسجد شکل می‌گیرد.

ما هر کدام از اینها را باید به‌مانند یک رسانه ببینیم که نمی‌بینیم.

منظور ما این نیست که مسجدی‌ها نباید سرشان در گوشی باشد. حتماً سر همه افراد در این گوشی‌ها است؛ ولی مسئله این است که مغفول شده است. شخص نمی‌داند که خودش در دریا قرار دارد و طلب یک قطره آب می‌کند. شما در دریایی از بستر تعاملی هستید برای تخاطب با مخاطبینت به روش‌های مختلف…

بسترهای فرهنگی، تربیتی و پرورشی که در مساجد، حوزه‌های علمیه و مؤسسات فرهنگی ما وجود دارد بسیار است.

بازار حول مسجد است. اگر به اصفهان بروید و محله های قدیمی را نگاه کنید بازار دقیقا کنار مسجد قرار گرفته است. خود بازار را نمی توانیم به عنوان رسانه ببینیم؟ می توانیم بلکه به عنوان یکی از قوی ترین رسانه ها هم شناخته می شود.

اگر این طور نگاه کنیم اصلاً نگاه و دید ما نسبت به رسانه تغییر پیدا می‌کند. آن وقت است که رسالت را به پیام می‌دهیم، به محتوا و مبانی می‌دهیم.

اگر رفتیم و اصالت را به مبانی خودمان و انقلاب اسلامی دادیم آن وقت به این جمله آقا که بروید مبانی دشمن را هم هدف قرار بدهید، می‌توانیم بپردازیم.

ولی وقتی که دائم سرمان در گوشی است و پیام‌هایی که از یک جایی و به سفارش یک جایی یا شخصی اینها تولید شده است را ببینیم و نمی‌دانیم که با چه مبنایی تولید شده است استفاده کنیم نتیجه نخواهیم گرفت.