آرام‌کردن یک کودک ناراحت و ناآرام می‌تواند غیرممکن به نظر برسد. برخی از والدین برای آرام کردن کودک و پرت شدن حواس کودک به فناوری روی می‌آورند. اما آیا دادن گوشی هوشمند یا تبلت به کودک راه‌حل مناسبی است؟
تأثیر استفاده از موبایل برای آرام‌کردن فرزندتان
پاسخ قطعاً منفی است، تحقیقات نشان می‌دهد درحالی‌که دستگاه‌ها ممکن است به آرام‌کردن کودکان خردسال در لحظه کمک کنند، این عمل می‌تواند منجر به افزایش اختلالات عاطفی، به‌ویژه در بین پسران شود. بی‌نظمی عاطفی می‌تواند به شکل نوسانات خلقی، تکانشگری و موارد دیگر ظاهر شود. محققان به این نتیجه رسیدند که استفاده از وسایل الکترونیکی برای آرام‌کردن کودکان فرصت آموزش راهبردهای تنظیم هیجان و خشم را کاهش می‌دهد.
یک مطالعه دیگر نیز نشان داده که استفاده از دستگاه‌های تلفن همراه برای آرام‌کردن فرزندتان ممکن است برای رشد آنها نتیجه معکوس داشته باشد.
کج‌خلقی، خشم و احساسات زیاد اتفاقات رایجی در زندگی کودکان ۳ تا ۵ ساله است. اما وقتی دستگاهی را به کودک می‌دهیم تا حواسش را از احساساتش پرت کند، فرصت کمک به‌مواجهه و کنترل خشم و احساسات را از آن می‌گیریم. باید تأکید کنیم که کودک برای مواجهه با این شرایط بیشتر نیاز به والدینش دارد تا ابزارهای دیجیتال. در این سنین است که باید به کودکان فرصت‌هایی داده شود تا با چالش‌های عاطفی خود دست‌وپنجه نرم کنند تا بتوانند مهارت‌های مقابله‌ای را توسعه دهند.
دکتر ماریبل سراتو، عصب روان‌شناس اطفال می‌گوید، کودکی که یاد نمی‌گیرد چگونه احساسات خود را مدیریت کند، با همین مشکلات به بزرگسالی می‌رود و در آن زمان نیز باید با آن مقابله کند.
علاوه بر این مطالعات، اختلال در خواب به دلیل نور آبی صفحه‌نمایش و کاهش تولید ملاتونین (هورمون خواب)، کاهش فعالیت فیزیکی و بازی‌های سنتی، اختلالات روانی و عاطفی که مثلاً باعث افزایش استرس، اضطراب و اختلالات رفتاری در کودکان می‌شود، تأخیر در توسعه مهارت‌های اجتماعی و مشکلات بینایی و جسمی از اثرات منفی استفاده از موبایل و تبلت برای آرام‌کردن کودکان است.
در تحقیقی که میان بیش از ۴۰۰ والد و فرزندانشان (۳ تا ۵ سال) در دانشگاه میشیگان انجام شد، محققان دریافتند که ارتباطی بین استفاده از وسایل الکترونیکی برای آرام‌کردن کودکان ناراحت و توانایی آنها در خودکنترلی وجود دارد. به‌عبارت‌دیگر، بچه‌هایی که هنگام سروصدا به آنها تلفن می‌دادند، در آینده در مواجهه با شرایط ناراحت‌کننده مشکل بیشتری داشتند. پسران و کودکانی که قبلاً مسائلی مانند بیش‌فعالی، تکانشگری و مهارت‌های مقابله با عاطفی را نشان می‌دادند، زمانی که مراقبان برای آرام‌کردن آنها از صفحه‌نمایش استفاده می‌کردند، تحت‌تأثیر قرار گرفتند.
این مطالعه توصیه می‌کند که پزشکان اطفال و ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی باید در مورد رویکردهای آرام‌بخش جایگزین با والدین بحث کنند.
اسکات راث، روان‌شناس می‌گوید: تجربه احساسات منفی مانند ناامیدی، خشم، غم و اندوه و بهبودی، درس ارزشمندی برای کودکان است که باید یاد بگیرند. این آنها را برای ناامیدی بعدی آماده می‌کند و می‌تواند به ایجاد انعطاف‌پذیری کمک کند.
بر اساس این مطالعه، این دوره، زمانی حیاتی برای رشد این نوع مهارت‌ها در کودکان است. محققان می‌گویند تنظیم هیجانات می‌تواند برای موفقیت در مدرسه حتی مهم‌تر از هوش باشد. آنها می‌گویند که این به کودکان اجازه می‌دهد تا در مواجهه با چالش‌های جدید آرام، متمرکز و انعطاف‌پذیر بمانند.
تکنیک‌های آرام‌بخش جایگزین
دکتر سراتو می‌گوید به‌جای اینکه دفعه بعد که فرزندتان برای آرام‌کردن به کمک نیاز داشت به وسایل الکترونیکی روی آورید، تکنیک‌های زیر را اجرا کنید:
سعی کنید دلایل این رفتار را شناسایی کرده و از آنها پیشگیری کنید. به‌عنوان‌مثال، آیا فرزند شما خسته است؟ آیا آنها چیزی می‌خواهند؟ آیا آنها سعی می‌کنند از چیزی اجتناب کنند؟ جلوگیری از یک رفتار ساده‌تر از این است که منتظر بمانید تا فرزندتان به اوج احساسات و خشمش برسد.
وقتی متوجه شدید که فرزندتان ناراحت است، حتماً آن را تصدیق کنید. بچه‌ها باید بدانند که احساس‌کردن احساسات منفی اشکالی ندارد. مثلا بگویید “من می‌بینم که شما واقعاً عصبانی هستید. به من بگویید در کجای بدن خود احساس عصبانیت می‌کنید؟” کودکان ممکن است صورت، شکم یا مشت‌های خود را بگویند. دکتر راث می‌گوید: زمانی که کودک می‌تواند ارتباط ذهن و بدن برقرار کند، والدین می‌توانند تکنیک‌های تنفسی را معرفی کنند که این ایده را ترویج می‌کند که بدن آرام می‌تواند به ذهنی آرام منجر شود.
رفتارهای جایگزین را پیشنهاد دهید. بچه‌ها وقتی ناراحت هستند می‌توانند رفتارهای بسیار منفی از خود نشان دهند و این یک غریزه طبیعی است. اما آنها در حال برقراری ارتباط با احساساتشان هستند، بنابراین ممکن است نیاز باشد که به آنها یک رفتار جایگزین ایمن‌تر یا مشکل‌گشاتر آموزش داده شود. این ممکن است شامل آموزش یک استراتژی حسی باشد، مثلاً ضربه‌زدن به مردم صدمه می‌زند، می‌توانید به‌جای آن به این بالش ضربه بزنید.
تکنیک‌های تمرکز حواس را تمرین کنید، از جمله آگاهی از احساسات، محیط و بدن خود. تنفس عمیق، آرامش عضلانی و آگاهی کلی را به روش‌های سرگرم‌کننده تمرین کنید. کتاب‌ها و اپلیکیشن‌های مناسب زیادی وجود دارند که به تمرین این مهارت‌ها کمک می‌کنند.
سعی کنید همیشه آماده باشید! کتاب و هدفون در دسترس داشته باشید. پریدن، راهپیمایی و در آغوش گرفتن محکم نیز به‌خوبی جواب می‌دهد.
همچنین اطمینان حاصل کنید که کودک شما خوب می‌خوابد، تحرک روزانه دارد و خوب غذا می‌خورد.
و در آخر همیشه قبل از استفاده از تلفن خود، استراتژی‌های دیگر را امتحان کنید و به یاد داشته باشید، کمی سروصدا کردن و گریه‌کردن اشکالی ندارد. ممکن است بهتر باشد فرزندتان برای مدت کوتاهی ناراضی باشد. این می‌تواند به آنها کمک کند تا مهارت‌های خودکنترلی را توسعه دهند و در آینده راحت‌تر خود را آرام کنند.
