۱۳-وسواس از کجا آمده؟!

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد شمس
عنوان: وسواس از کجا آمده؟!

این فکر اشتباه را نکنید، شخصی که وسواس دارد احتمالا یک آدم عجیب و غریب است که باید در بیمارستان بستری باشد.
آدم های وسواس در اطراف ما زیاد هستند حتی شاید خود ما هم گاهی دچار نشانه هایی از وسواس بشویم. که اگر متوجه زیاد شدن آن بشویم و احساس کنیم در زندگی رابطه ما را دچار اختلال می کند، اراده و مسئولیت های ما را سنگین می کند، آن موقع است که با نگرانی می خواهیم مراجعه کنیم به یک متخصص برای درمان آن!
همه ما می دانیم که تفاوت ما با حیوان در فکر کردن است. اما همین فکر در خیلی از مواقع ما را اذیت می کند. و اگر جلوی افراد مزاحم و یا نوشخوارهای فکری را نگیریم تبدیل به بیماری هایی مثل افسردگی و اضطراب و در نهایت وسواس می شود.
کسی که وسواس گرفته، یک شبه دچار این مشکل نشده است. زیربنای وسواس اضطراب است. یعنی موضوع هایی که به آن فکر می کنیم و ما را نگران می کند. و احیانا این موضوع ها در دسترس ما برای تغییر نیست. یعنی موضوعاتی است که در آینده قرار است در ذهن ما تصویرسازی شده برای اتفاق افتادن!
بنابراین زمانی که ما دچار اضطراب می شویم اول از همه به موضوع حل فکر اضطرابی باید بپردازیم. این موضوع را اینطور حل می کنیم که از چه چیزهایی نگران هستیم؟ این نگرانی ها را می توانیم حل کنیم؟
اگر این نگرانی ها ریشه در تجربیات و کودکی ما دارد حتما باید آنرا حل کنیم. گاهی اوقات این حل مسئله بصورت رویداد نویسی است، یعنی ما می نشینیم و خاطرات بد زندگی را روی یک برگه هایی که چک نویس هستند با یک دست خط بد و درشت می نویسیم و بعد هم پاره می کنیم و دور می ریزیم. چیزی به نام دفترچه خاطرات، آن هم این خاطرات وحشتناک برای خودمان نگه نمی داریم. چون خودش منشأ اضطراب است.
اما وقتی که این ها را می نویسیم و پاره می کنیم و دور می ریزیم یک طور تخلیه هیجانی در ذهن ما رخ می دهد. از طرفی برای آینده تصویرسازی ای که می کنیم نباید بصورت رویا و خیال و آرزو باشد بلکه ما اهداف در دسترس را می نویسیم و از تکنیک شماره استفاده می کنیم. و کارهایی که برای رسیدن به هدف است را می نویسیم و اولین کاری که باید صورت بگیرد را انجام می دهیم. اگر این کار را نجام ندادیم هدف نیست و جزء دسته آرزوها محسوب می شود.
بنابراین یکی از مواردی که باعث بیماری وسواس در افراد می شود، نادیده گرفتن اضطراب هایی است که نسبت به طرح و نقشه آینده موهون برای خودمان در ذهنمان هر روز مرور می کنیم.
مواظب خیالات و آرزوها و تفاوت آن با اهداف باشیم.