دسته بندی :مراتب توحید

اعمالی که در اینجا نوشته شده مختص روزه خاصی نیست بلکه در تمامی روزهای ماه رجب از اهمیت بالایی برخوردار است از جمله: در تمام ماه رجب، این دعا را بخوانید:یا مَنْ یَمْلِکُ حَوآئِجَ السّآئِلینَ، ویَعْلَمُ ضَمیرَ الصّامِتینَ، لِکُلِّ مَسْئَلَه؛ ای که مالک حاجات خواستارانی و ای که نهاد خاموشان

هـمانطور که‌ سـابقاً هم اشاره شد بدن هر انسانی به طور متوسط مرکب از ده ملیون ملیارد موجود زنده بنام «سلول‌» است که از اتـحاد و پیوستن آنها به یکدیگر یک بدن کامل با تمام‌ تشکیلاتش به وجود‌ می آید. اکنون این سـؤال‌ پیش‌ می آید که ایـن همه مـوجودات

می پرسید چرا اینقدر عجله داریم؟ برای اینکه می خواهیم زودتر مطالعات خود را درباره انسان (آن هم به اختصار)تمام کرده سپس اگر‌ بتوانیم‌، سری هم به آسمانها زده‌ و علائم و آثار نظم خیره ‌کننده عالم هـستی را در آنـجا نیز تماشا کنیم و به زمین برگردیم‌. آن وقت

امام صادق (علیه السلام( ) در مجلسی که صحبت از قدرت و شوکت بنی عباس و فقر و بد حالی شیعه می‌شد) فرمود: من در روزی که ابو جعفر منصور دوانیقی با موکب سلطنتی خود حرکت می‌کرد با او بودم او بر اسبی سوار بود که جمعی از خدم و

پرسش: نظر قرآن درباره الوهیت مسیح که به صورت تثلیث مطرح گردیده است چیست؟ و بر بطلان آن چگونه استدلال کرده است؟ پاسخ: قرآن در این باره دو برهان روشن و همگانی دارد که ما به توضیح می‌پردازیم.  ۱. خدا می‌تواند مسیح را نابود کند. ۲. مسیح مانند دیگر انسانها

توحید، یعنی یگانه دانستن خدا، یکی از مهم‌ترین محورهای تبلیغ و تعلیم پیامبران الهی بوده است، قرآن کریم آنجا که برنامه تبلیغی پیامبرانی چون نوح، هود، صالح و شعیب را بازگو می‌کند یادآور می‌شود که نخستین پیام آنان به امت‌های خود این بود که «اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَکُمْ مِنْ إِلهٍ

نگاهی به حدیث سلسلـه الذهب امام رضا (ع) در حدیث معروف «سلسله الذهب» به واسطه پدران خود از پیامبر خدا و آن حضرت نیز از جبرئیل(ع) نقل می‏کند که خداوند تعالی فرمود: «لا إله إلاّ الله حصنی فمن دخل حصنی أمن [من] عذابی؛ «لا إله إلاّ الله» (توحید) قلعه استوار

         پیامبران الهى ـ و از همه برتر پیامبر اسلام (ص) ـ داراى مقام شفاعتند و براى گروه خاصى از گنهکاران نزد خداوند شفاعت مى‏کنند، ولى آن هم به اذن و اجازه پروردگار است: «ما من شفیع الا من بعد اذنه»، هیچ شفاعت کننده‏اى نیست مگر بعد از اذن و

 دعوت پیامبر گرامى اسلام (صلى الله علیه وآله وسلم) ویژگیهایى دارد، که مهمترین آنها عبارتند از: ۱-دعوت و آیین پیامبر اسلام جهانى است و به قوم و منطقه خاصى اختصاص ندارد، چنانکه مى فرماید:(وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاّکافّهً لِلنّاسِ بَشِیراً وَ نَذِیراً) (سباء/۲۸): ما تو را، بشارت دهنده و ترساننده، براى

حکمت الهی اقتضا دارد پیامبرانی از سوی خداوند برای هدایت مردم برانگیخته شوند تا از این رهگذر، زمینه لازم برای راهیابی انسانها به کمال و سعادت حقیقی خویش فراهم آید. حال این پرسش مطرح می شود که آیا اساساً راهی برای شناخت پیامبران حقیقی وجود دارد و اگر چنین است،

  واژه «امی» یکی از القاب پیامبر اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ است که در دو آیه از قرآن کریم آمده است.[۱] حرف «ی» در این کلمه به معنای نسبت است، مانند حرف «ی» در کلمه «عربی»، «فارسی»، «ایرانی»، و نظایر آن؛ اما در این که «امی»

  پیامبران اولوالعزم قرآن کریم برخی از پیامبران را اولوالعزم نامیده است ولی نام آن‎ها را نبرده است، چنان که خطاب به پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ می‎فرماید: «فَاصْبِرْ کَما صَبَرَ أُولُوالْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ».[۱] بسان پیامبران اولوالعزم صابر باش. واژه «عزم» در لغت به معنای اراده و تصمیم

  اشاره یکی از مباحث مهم در باب وحی، ضرورت عقلی آن است . علمای شیعه معتقدند که انسان همواره به احکام و معارف وحیانی نیازمند است. جماعتی از معتزله بر این باورند که وحی عقلاً ضرورت ندارد. از جمله اشاعره چون حُسن و قبح عقلی را قبول ندارند، برای

  روایات فراوانى پیرامون مساله وحى در منابع اسلامى وارد شده که گوشه‏هایى از این ارتباط اسرار آمیز پیامبران را با مبدء وحى روشن مى‏سازد: ۱- از بعضى از روایات استفاده مى‏شود هنگامى که وحى بر پیامبر ص از طریق فرشته نازل مى‏شد حال پیامبر عادى بود، اما هنگامى که

  انذار مصدر باب افعال از باب «نَذِرَ یَنْذَرُ» و به معناى آگاه شدن به امرى، از آن پرهیز کردن و خود را براى آن آماده ساختن اشتقاق یافته است.[۱] لغت‌شناسان و مفسران معناى انذار را با تعابیرى گوناگون ذکر کرده‌اند؛ مانند توجّه و آگاهى دادن به آینده‌اى ترسناک[۲]، آگاه

  اشاره آیا در تورات و انجیل موجود، به پیامبر اسلام(ص) بشارت داده شده است؟ موضع قرآن در این‏باره چیست؟ نویسنده این مقاله بر آن است که آنچه در قرآن آمده، این است که تورات و انجیل موجود آمدن پیامبر اسلام را با صفات ـ و نه با نام ـ

  مقدمه در حوزه مسائل اعتقادى، مبحث راهنماشناسى از اهمیتى ویژه و جایگاهى والا برخوردار است. از فروع مبحث راهنماشناسى، بحث طرق اثبات نبوت خاصه یا راه‏هاى تشخیص مصادیق راستین پیامبرى از مدعیان دروغین است. پس از قبول لزوم نبوت و ارسال رسل از سوى خدا براى هدایت‏بشر، از جمله

  از جمله آیاتی که اثبات عصمت برای انبیاء می کند، آیاتی است که آنها را از مخلصین دانسته است زیرا به گواه آیات دیگر، شیطان قدرت نفوذ بر مخلصین را ندارد تا آنها را به سوی گناه و معصیت فراخواند بنابراین از آنجایی که ریشه هرگونه گناهی القائات شیطانی

  کلمه «اولوا» به معناى صاحبان و دارندگان[۴۳] و «عزم» به معناى آهنگ و اراده کارى کردن[۴۴]، تصمیم گرفتن قطعى و به دور از شک و تردید بر انجام کارى[۴۵]، قاطعیت و جدیت داشتن[۴۶] و صبر و استوارى داشتن در قصد انجام کار[۴۷] آمده است، بنابراین، اولوا العزم کسانى هستند

  پیامبران و فرستادگان، کسانى هستند که خداوند آنان را از میان افراد بشر برگزیده است. آنان حاملان رسالت او براى بندگانش بوده و گروندگان به خدا و نیک کرداران را به پاداش نیکو در دنیا و آخرت مژده مى‏دهند و کافران و بدکاران را از کیفر و عذاب سخت

 مقدمه معرفت خدا و شناخت خالق هستی، سنگ زیربنای دیانت است و مادام که عطش خداخواهی و حق‌جویی در انسان‌ها وجود داشته باشد، سخن گفتن از آفریننده آفرینش، تازه و روح‌بخش است. وابستگی همیشگی آفریدگان در وجود و بقا به خالق خویش، نه تنها انکارناشدنی است، بلکه گستره آن در

خدای متعال در کتاب آسمانی خود، مستقیما ما بندگان خود را مخاطب قرار داده و با ما سخن می گوید، موقعیت الوهی و اوصاف پاک خود را شرح می دهد و کلیات نظام آفرینش را که خود، آفریدگار دانا و بینای آنها است و مشاهد کار خویش می باشد و

عبادت عبارت است از آن آخرین حد خضوع و تواضع که به عنوان تعلق و وابستگى مطلق و تسلیم بى قید و شرط عابد در برابر معبود انجام مى گیرد. بنابر این عبادت به معنای اظهار ذلّت، عالی ترین نوع تذلّل و کرنش در برابر خداوند است. در اهمیّت آن،

نظرى بجهان از راه هستى و واقعیت – ضرورت وجود خدا درک و شعور انسان که با پیدایش او توأم است در نخستین گامى که برمیدارد هستى خداى جهان و جهانیان را بر وى روشن میسازد. زیرا برغم آنان که در هستى خود و در همه چیز اظهار شک و

عقل معاش – که عقل عملی نیز نامیده می شود، یعنی شعوری که به وسیله آن، زندگی خود را اداره می کنیم- به ما اجازه می دهد که از هر چیز که قابل استفاده است به نفع زندگی خود استفاده نماییم، از فضا، از هوا، از زمین، از دریا، از

اگر بگویند لازم ترین و مفیدترین داناییها و توجه ها برای بشر چیست؟ باید گفت توجه به فقر علمی و توجه به نادانی، این توجه است که عطش شدید فرو ننشستنی در بشر برای طلب علم و تکمیل عقل و معرفت ایجاد می کند. همان حرصی که جوینده مال و

انسان با فطرت خدادادی و سرشت کنجکاو خود، پیوسته واقع را می خواهد و می جوید، نه پندارهای پوچ و خرافی را، و نسبت به واقع، خضوع و کرنش می نماید، نه نسبت به هر بازیچه و گزاف، و اسلام نیز که خود را دین فطری معرفی می نماید، در

جائی که پیامبر اکرم، واسطه در خلقت عالم تکوین و سبب برای پیدایش موجودات جهان تجرد و ماده و نشأه ملک و ملکوت باشد، چه جای شگفت است که حائز مقام شفاعت در عالم شرع و شریعت و موجب ارتقاء مقام و علو مرتبت ابرار و نیکان و باعث غفران

یکی از راه‎های خداشناسی که پیوسته مورد توجه متفکران و دانشمندان بوده است، و هم پیامبران الهی به آن اهتمام نموده و از این طریق بشر را به دین و خداپرستی هدایت کرده‎اند، راه فطرت است. فطرت در قرآن و روایات به معنی آفرینش بدیع و بی‎سابقه است. ابتکاری بودن آفرینش

یکی از زیبایی های فوق الوصف دین مقدس اسلام این است که تعلیمات حقه خود را به نحوی قرار داده که از هر جهت برای جامعه انسانی، قابل هضم می باشد. ما باید برای درک مفهوم این مسأله و نتایج گرانبهای آن، تعمق و تأمل بیشتری به کار ببندیم. البته