۱۳۸.اصل تشویق(قسمت اول)

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد تراشیون
عنوان: اصل تشویق(قسمت دوم)

اصل تشویق:
۱- تشویق باید یک نیروی محرک پیش‌برنده باشد.
سوال: چگونه تشویق میتواند یک نیروی محرک پیش‌برنده باشد؟
• نکته اول: نگذاریم که توقع تشویق شدن در فرزندان شکل بگیرد. نباید از قبل تعیین کرده باشیم که اگر فلان کار را انجام بدهد مورد تشویق قرار میگیرد.
این همان مُزد دادن یا رشوه دادن است.
تشویق باید مِن حَیثُ لا یَحتَسِبُ باشد. یعنی فرزند محاسبه نکند که قرار است مورد تشویق قرار بگیرد.
اگر اینچنین باشد لذت بیشتری را هم به دنبال خواهد داشت.
اگر تشویق از جنس مِن حَیثُ لا یَحتَسِبُ باشد باعث ماندگاری بیشتر رفتار در فرزند خواهد شد.
• نکته دوم: تشویق نباید به گونه‌ای باشد که بعد از انجامش، فرزند آن کار خوب را کنار بگذارد. فکر کند که مأموریتش تمام شده است.
تشویق آغاز مسیر است. باید به گونه‌ای فرزند را تشویق کنیم که فکر کند تازه این کار را شروع کرده است.
توجه کنیم که: در خیلی از مواقع، جوایز مادی و مانند آن ممکن است که توقف‌گاه رفتارهای خوب فرزند باشد.
این اصل را باید رعایت کنیم:
بین رفتار خوب و تشویق باید یک تناسب منطقی وجود داشته باشد.
• نکته سوم: همیشه قرار نیست که برای همه کارهای خوب، فرزند را تشویق کنیم.
زمانی که تشویق دائمی باشد، قطعا برای فرزند عادی خواهد شد.