۱۸-اضطراب آرامشم را برده!

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد شمس
عنوان: اضطراب آرامشم را برده!

اضطراب حالتی است شبیه به ترس، اما با این تفاوت که ترس حالت واقعی است برای مواقعی که یک تهدید واقعی در پیرامونمان ما را تهدید می کند. مثل: خطر سیل، آتش سوزی، پرتاب شدن از ارتفاع و خیلی از خطرات که واقعی هستند و برای بقای ما لازم است که از هیجان ترس استفاده کنیم.
اما اضطراب یک حالتی از جنس نگرانی است که برای موقعیت های مبهم و آینده ای که هنوز نیامده ما را درگیر خودش می کند.
همه ما این نگرانی ها را تجربه کردیم:
نگرانی از اینکه نمره مان در مدرسه چند می شود
رتبه کنکورمان چند می شود
نگرانی در زمانی که آزمایش می دهیم
نگرانی از اینکه تپش قلب ما بالا می رود و مبادا که بیماری داشته باشیم
و خیلی از نگرانی های دیگر… که وقتی آن موقعیت به پایان می رسد ما احساس آرامش می کنیم.

چه کار کنیم که اضطراب در زندگی ما مانع از پیشرفت و احساس آرامش ما نشود؟
همانطور که می دانیم نقطه مقابل اضطراب، احساس امنیت است. احساس اینکه ما دیده می شویم و درک می شویم و در لحظات خطر مورد مراقبت قرار می گیریم.
افرادی که دائم احساس کنند خطری آنها را تهدید می کند و یا موقعیتی آنها را به سمت شکست حرکت میدهد این اضطراب را به صورت دلشوره و این ها دارند و این حالت جسمانی اضطراب است.
معمولا اضطراب را نمی توان به تنهایی درمان کرد و حتما افرادی که دچار اضطراب های زیاد می شوند و این حالت آنها را اذیت می کند متوجه این موضوع باشند که اضطراب ریشه در مشکلاتی دارد که به ناحیه مغز و عصب های آنها برمیگردد و حتما باید از دارو و تخصص یک روانپزشک بهره مند بشوند. سپس به کمک متخصص های روانشناسی و روان درمانی مراحل مختلفی از نظر فکری و ذهنی بگذرانند تا بتوانند موقعیت اضطراب زا را پیش بینی کنند تا بتوانند هیجاناتشان را کنترل کنند.