کلیپ
پادکست
متن
بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد طالبی
عنوان: اصلا چیزی به نام فرزندپروری وجود ندارد!
ما اساسا با کلمه فرزندپروری مخالف هستیم! اصلا ما چیزی به نام فرزندپروری نداریم. ما کاملا خود پروری داریم. چرا؟ چون کودک آینه تمام نمای ما می باشد.
برای استفاده از فضای مجازی والدین می پرسند که: چرا فرزندم این قدر گوشی به دست می گیرد؟ چه کار کنیم که فرزندمان کمتر به موبایل علاقه داشته باشد؟
نگاه که می کنیم می بینیم همین مادر یا پدر کارشان که تمام می شود می گویند: چند دقیقه با من کار نداشته باشید می خواهم در حال خودم باشم بعد سراغ گوشی موبایل می روند. خنده هایش را در گوشی می کند، شوخی ها و بازی هایش را در گوشی می کند. و بعد به فرزند می گوید: این چیز خوبی نیست، این ضرر دارد!
اصلا امکان دارد که یک بچه ی عاقل این را باور کند؟!
وقتی ما خودمان نمی توانیم فضای مجازی را مدیریت کنیم، وقتی ما نمی توانیم با فرزندمان وقت بهتری را بگذرانیم و وقتیکه با فرزند وقت می گذرانیم و بازی می کنیم دنبال این هستیم که هرچه سریعتر این وقت تمام بشود و معلوم است که خسته هستیم دیگر چه انتظاری داریم….
اما من به عنوان مادر نمی توانم مدیریت فضای مجازی را داشته باشم، من نمی توانم به عنوان مادر از بازی کردن با فرزندم لذت ببرم و فرزند هم این را کاملا در صورت و حرکات من می بیند. اما وقتی که پای گوشی هستم حساب و کتاب از دستم می رود و نمی دانم که چه مدت است که مشغول موبایل شده ام.
فرزندی که از صبح تا شب یک آینه بارز دارد که تمام لذت ها در این موبایل خلاصه می شود چرا خودش سمت این موبایل نرود و از این لذت ها استفاده نکند؟!
مادامی که گوشی موبایل دست ما است نمی توانیم آنرا از دست بچه ها هم بگیریم!
یک فرمول: هرکاری که شما انجام می دهید و آن کار از نظر شما خوب است. آنرا ضربدر ۵ کنید، یک بچه آنرا انجام می دهد. یعنی باید حق بدهید که آن بچه انجام بدهد.
اگر شما یک ساعت گوشی به دست می گیرید چون فرزند تفکر انتزاعی ندارد باید به او اجازه بدهید که ۵ ساعت گوشی به دستش بگیرد. چرا؟ چون بچه است. چون شما با ۳۰سال تفاوت سنی نمی توانید این موضوع را کنترل کنید و از بچه هم نباید انتظار کنترل داشته باشید.
خودپروری خیلی مهمتر از فرزندپروری است.