۶۰- زندگی بازی ذهنیت هاست!

بسم الله الرحمن الرحیم

کارشناس: استاد انوشه

عنوان: زندگی بازی ذهنیت هاست!

زندگی برای خیلی ها دقیقا شبیه یک بادکنکی است در دستان کودکی که از ترس ترکیدن این بادکنک هیچ وقت با آن بازی نمی کند و هیچ وقت لذت نمی برد.

به عبارت دیگر: زندگی برای خیلی ها مانند بادکنکی است در دستان کودکی که از ترس ترکیدن این بادکنک از لذت داشتن آن عبور کرده و هیچ وقت بخاطر اینکه می ترسد نترکد و مبادا بترکد لذت بازی کردن با آن، جزئت بازی کردن با آن را به خودش نمی دهد و نمی برد. و پرهیز از زندگی کردن می کند.

بخاطر بسپاریم:

• هر اتفاقی دوبار می افتد:
• اول در ذهن
• و بعد در واقعیت

بنابراین، تا زمانی که واقعیتی را در ذهنتان تثبیت نکنید در مجرای واقعیت، آن رخداد تحقق پیدا نخواهد کرد.

خیلی حواسمان باشد که داریم چه کار می کنیم.

زندگی در حقیقت بازی ذهنیت هاست. وقتی شما در ذهنتان کسی را تحقیر، قضاوت یا بدگویی می کنید در حال چه کاری هستید؟ دارید راه نفوذ امواج منفی کائنات به خودتان و خودتان را کائنات باز می کنید.

اینکه می گویند مُدام بگویید: الخیر ما فی وقع… خیر است انشاءالله مُدام صلوات بفرستید و دعا کنید تا بتوانید با کائنات ارتباط مثبت برقرار کنید چرا؟ برای اینکه یک فرمول بیشتر نداریم و آن این است که می دانیم تنها کسی که قلب ما را نمی شکند همان کسی است که این قلب را ساخته است. اگر امید ما به لطف الهی باشد نگران چه باشیم؟ از چه کسی بد بگوییم؟ چه کسی را تحقیر کنیم؟ چه کسی را قضاوت کنیم؟

به همین خاطر است که می گوییم: گاهی لازم است دیگران را گُم کنید تا بتوانید خودتان را پیدا کنید.

بنابراین، نگاهمان به بالا باشد نه به پایین! چرا؟ چون آفتاب خداوند فقط به بذری می تابد که به خودش جرئت نوک زدن و سر از خاک بیرون درآوردن داده باشد. و نگاهش به بالا باشد. آفتاب به آن می تابد. آفتاب زمینه رشد آنرا فراهم می کند. آفتاب تعالی آنرا می خواهد.

شما هم به خودتان اجازه بدهید یک جوانه بزنید، نوک بزنید و بالا بیایید تا ببینید آفتاب لطف الهی چه می کند. سر در لاک حقارت خودتان نبرید که مطمئن باشید موفق خواهید شد.