دسته بندی :آداب

آداب قرائت قرآن امام صادق (ع) فرمود: کسی که قرآن خواندن او توأم با خضوع نباشد، و قلبش را رقت فرا نگیرد، و در سینه اش حزن و ترس وارد نشود، عظمت خدای متعالی را ناچیز شمرده و به خسرانی آشکار در غلتیده است. پس قاری قرآن را سه چیز

توکل  امام صادق (ع) فرمود: توکل، جامی است دست نخورده و مهر شده خداوند عز و جل که جز متوکلان، مهر آن را برندارند و از آن ننوشند. خدای تعالی می‌فرماید: (و مؤمنان، تنها بر خدا توکل کنند). و نیز فرماید: (بر خدای توکل کنید، اگر ایمان آورده‌اید). خداوند توکل

صدق و راستی امام صادق (ع) فرمود: همان گونه که خورشید هر چه پرتو افکند و اجسام را روشن و نمایان کند، کاستی نیابد، (راستی) نیز سایر نیروهای انسانی را نورانی ساخته، وخود همچنان در حد کمال باشد. راستگوی حقیقی کسی است که گفتار دروغ گویان را تصدیق کند، چه

وصیت امام صادق (ع) فرمود: بهترین ولازم ترین وصیت‌ها و سفارش‌ها، این است که پروردگارت را فراموش نکنی و همواره به یادش باشی ومعصیتش روا مداری و در هر حالت ایستاده و نشسته او را بندگی کنی و به نعمتش مغرور نگردی (خود را بنده محبوب او ندانی) و همیشه

پند و نصحیت امام صادق (ع) فرمود: بهترین پندها آن است که جز راست نباشد و از حد اخلاص درنگذرد. مثل واعظ و متعظ، شخص بیدار و انسان خفته را می‌ماند که انسان از خواب غفلت بیدار شده و از گناه دست شسته، می‌تواند دیگران را از خواب غفلت بیدار

 امام صادق (ع) فرمود: نیکی به پدر و مادر، نشانه شناخت بنده از خدا و حقوق اوست، زیرا هیچ عبادتی چون نیکی خالصانه برای خدا به والدین مؤ من، انسان را به رضای خداوند نرسانند؛ چرا که حق والدین، مشتق از خداوند متعال است، در صورتی که آن‌ها بر راه

حرمت مسلمانان امام صادق (ع) فرمود:  هیچ کس حرمت مسلمانان را بزرگ نشمارد، مگر آن که خداوند حرمت وی را بر مسلمانان بزرگی داشته و او را نزد مردم گرامی دارد. هر کس که بیشتر حرمت خداوند و رسول (ص) بدارد، حرمت مسلمانان را بزرگ‌تر می‌شمارد؛ و هر کس که

شناخت امامان و صحابه امام صادق (ع) با اسنادی صحیح، از سلمان فارسی (ره) نقل فرموده که او گفت: روزی بر رسول خدا (ص) وارد شدم. چون حضرت مرا دید، فرمود: ای سلمان! خداوند عز و جل هیچ پیامبر و رسولی را مبعوث نمی‌کند، مگر آن که دوازده نقیب برای

شناخت پیامبران امام صادق (ع) فرمود: خداوند عز و جل پیامبران را از خزاین لطف و کرم و رحمتش، برخوردار کرد و از علم مخزون خود بدانان آموخت و از میان همه آفریدگان، آنان را برای خود برگزید. پس هیچ یک از خلایق را شباهتی به احوال و اخلاق آنان

حق و باطل امام صادق (ع) فرمود: از خدای بترس و هر جا که می‌خواهی و از هر جماعتی که هستی باش، زیرا که تقوا از صفات نیکان و نزد همه محبوب است و در آن هر خیر و رشدی جمع است. تقوا، میزان هر علم وحکمت و اساس هر

آفت قاریان قرآن امام صادق (ع) فرمود: شخص بی علمی که قرآن می‌خواند، مانند کسی است که بدون داشتن مال، بر مردم فخر فروشد وتکبر ورزد. وی با مردم کینه می‌ورزد، به جهت فقرش، و مردم با او کینه می‌ورزند، به جهت تکبر و خود پسندی او. پس او همیشه

خداترسی امام صادق (ع) فرمود: خدا ترسی، نتیجه دانش و دانش، شعاع معرفت و قلب ایمان است. کسی که خشیت الهی نداشته باشد، عالم نیست؛ اگر چه موی باریک را به متشابهات علم، دو نیم کند (و در علم سرآمد باشد). خدای تعالی می‌فرماید: (جز این نیست که دانشمندان و

فتوا دادن امام صادق (ع) فرمود: فتوا دادن، برای کسی که با باطن پاک و به دور از آلودگی‌های نفسانی، از خداوند استفتا نکند و اخلاص نورزد و درون را پاکیزه ندارد، روا نباشد، زیرا هر کس فتوا دهد حکم صادر نموده و حکم، درست نیفتد مگر به اذن و

علم ودانش امام صادق (ع) فرمود: علم، اصل هر صفت نیکوست و منتهای هر جایگاه رفیع. از این روی پیامبر (ص) فرموده است: کسب علم (تقوا و دین) بر هر فرد مسلمان چه زن و چه مرد واجب است. و نیز فرمود: دانش بجویید، اگر چه در چین باشد. آن

خوی خوش امام صادق (ع) فرمود: خوی خوش، زیبایی و زیور دنیا و پاکی (از گناهان) در آخرت است و دین با آن کمال یابد و وسیله قرب به خداست. این موهبت، جز به اولیا و برگزیدگان حقی، ارزانی نشده است، زیرا خداوند دریغ دارد از این که الطاف خود

عفو امام صادق (ع) فرمود: عفو به هنگام قدرت، از سنت‌های پیامبران خدا ترسان است و معنای عفو آن است که رفیقت را در گناهی که آشکارا مرتکب شده مؤاخذه نکنی؛ در حالی که خود در نهان مرتکب آن شده‌ای و بر او احسان و نیکی کنی. کسی را به

قتدا امام صادق (ع) فرمود: نشاید اقتدا کردن به هر کسی، بلکه درستی اقتدا باید بر مبنای معیارهای الهی که از سوی او مقرر شده است باشد. اقتدا به این نیست که انسان در اعمال و حرکات ظاهری از کسی تقلید کند یا خود را به اولیا و ائمه دین

تواضع و فروتنی  امام صادق (ع) فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: تواضع، اساس هر شرف و مرتبت و مقام رفیع است. اگر تواضع را زبانی گویا بود، مردم را به ارزشی و جایگاه خود آشنا می‌کرد.  تواضع، آن است که برای خدا و در راه او باشد و اگر جز

بردباری امام صادق (ع) فرمود: بردباری، چراغ الهی است که انسان را به محضر خود رهنمون می‌شود و کسی به مرتبه بردباری می‌رسد که به انوار معرفت و توحید مؤید باشد. در پنج موضع بردباری شایسته است: ۱) عزیزی که ذلیل شود؛ ۲) راست گویی که به دروغ گویی متهم

مشورت امام صادق (ع) فرمود: در امور خود در آن‌هایی که صلاح دین و دنیا اقتضا می‌کند با کسی مشورت کن که دارای پنج خصلت باشد: عقل و علم و تجربه و خیرخواهی و تقوا. اگر او را یافتی، از هر پنج خصلت بهره جوی و عزم بربند و بر

آداب برادری امام صادق (ع) فرمود: سه چیز در هر زمانی عزیز است: برادری در راه خدای تعالی و زنی صالح و مهربان (که محبت و مهربانی او) برای خشنودی خداوند عز و جل و فرزندی رشید و صالح. و آن کس که این سه را داشته باشد، خیر دو

ستاندن و بخشیدن  امام صادق (ع) فرمود: آن که ستاندن را بیش از بخشش دوست بدارد، زیان کار است؛ زیرا او به سبب غفلتش، آنچه را که امروز است، از آنچه در آینده (آخرت) است، برتر می‌پندارد. وهر گاه که مؤمن ستاند، سزاوار است به حق بستاند و چون می‌بخشد،

سخاوت  امام صادق (ع) فرمود: سخاوت از اخلاق پیامبران و ستون ایمان است. هیچ مؤمنی نیست، مگر آن که سخاوتمند است، و سخاوتمند نیست، مگر این که دارای یقین و همتی عالی باشد، زیرا سخاوت، نشانه نور یقین است و هر کس بداند دنبال چه چیزی است، دهش، برای او

ریا و تظاهر  امام صادق (ع) فرمود: عملت را به ریا آلوده مساز و آن را برای کسی که نه می‌تواند زنده کند و نه بمیراند و  نه چیزی به تو رساند، یا به تو زیانی رساند، عرضه مکن. ریا، درختی است که جز شرک خفی بر ندهد و ریشه

غیبت امام صادق (ع) فرمود: غیبت بر هر مسلمان حرام و در هر حال مرتکب آن گناهکار است.  غیبت آن است که انسان را به چیزی و گفته‌ای یاد کنی که نزد خداوند عیب نباشد و صاحبان خرد و دانش آن را بستایند. اما گفتگو درباره شخصی که کارهای او

مراء وجدل  امام صادق (ع) فرمود: جدل، دردی است سخت که هیچ خصلتی به مرتبه آن نرسد و همانا شیوه ابلیس است که با خدا به مجادله پرداخت و با نافرمانی از امر او، زیان جاودان را برای خود رقم زد. هیچ کس به این کار تن در نمی‌دهد، مگر

صفات منافق  امام صادق (ع) فرمود: منافق کسی است که به دوری از رحمت خداوند متعال رضایت داده، زیرا اعمال ظاهری‌اش را شبیه به آنچه در شریعت آمده است، به انجام می‌رساند، در حالی که در باطن دل در جای دیگر مشغول داشته و حق بندگی و عبادت را رعایت

نکوهش غرور  امام صادق (ع) فرمود: مغرور، در دنیا مسکین است و در آخرت زیانکار؛ زیرا او کالای نیک را به کالایی پست می‌فروشد.  از خویش مغرور مشو و فریب مخور که چه بسا به مال و سلامتی بدن خویش مغرور باشی به این امید که باقی می‌مانی. و چه

نکوهش دنیا  امام صادق (ع) فرمود: دنیا چونان تندیسی (کالبدی) است که سرش کبر، چشمش حرص، گوشش طمع، زبانش ریا، دستش شهوت، پایش خودپسندی، قلبش غفلت، رنگ و جلوه‌اش فنا و حاصلش نیستی است. پس کسی که آن را دوست بدارد، متکبر شود و کسی که آن را نیک بداند،

عبرت امام صادق (ع) فرمود: شخصی که از دنیا عبرت گیرد، زندگی‌اش در آن، همچون خفته‌ای است که دنیا را می‌بیند، ولی آن را لمس نمی‌کند، و آن را خوابی بیش نمی‌داند. و از قلب و نفس خود، به واسطه قبیح شمردان اعمال فریفتگان، چیزی را می‌زداید که موجب حساب