7 مقاله
از سؤالات مهمّی که در بحث معاد مطرح است این است که آیا معاد تنها جنبه «روحانی» دارد، و یا جسم و بدن انسان نیز در جهان دیگر بازمی‌گردد، و انسان با همین روح و جسمی که در دنیا دارد، تنها در سطحی برتر و بالاتر، به زندگی جدید ادامه
۱) آخرالزمان و حیات اخروی در یهودیت و مسیحیت a) چکیده شوق آگاهی از سرنوشت، در سرشت آدمی نهاده شده است. با نگرشی کوتاه به تاریخ زندگی بشر درمی‌یابیم یکی از دغدغههای همیشگی انسان، چگونگی فرارسیدن پایان این جهان و حیات پس از مرگ بوده است. برای مباحثی پیرامون آمدن
رجعت در لغت عرب به معناى بازگشت است؛ و در اصطلاح، بر بازگشت گروهى از انسان ها پس از مرگ و پیش از روز رستاخیز اطلاق مى شود که همزمان با نهضت جهانى حضرت مهدى موعود (عج الله) صورت مى گیرد. از دیدگاه اسلام و آیین هاى دیگر الهى، جوهره
خداوند متعال (آیات ۲۵ تا ۲۹ از سوره فرقان) در خصوص درخواست ستمگران برای بازگشت دوباره به دنیا می فرماید: «و روزی است که آسمان با ابرها شکافته شود و فرشتگان به تدریج فرود آیند. در آن روز حکومت و سلطنت بر اساس حق است برای خداوند رحمت آفرین، و
در هنگام ارتحال و مرگ که انسان آماده کوچ کردن است به او یک مَحَک میزنند که خوبیها از بدیها جدا شود. همینکه به نقطه مرگ رسید و اختیار و اراده دنیویه را از دست داد، در آنجا مواجه میشود با یک عالم خیر محض یا شر محض؛ یا مسلماً
حقیقت صراط مستقیم آن راهی است که بدون مختصر اعوجاج و انحرافی انسان را بسوی وطن اصلی خود که حرم امن و امان الهی باشد برساند. یعنی آن راه مستقیمی که او را حرکت دهد به نقطه بَدء و مبدأ نزولش به این عالم . انسان از مبدئی که به
معاد عبارتست از رجوع انسان بسوی خدا؛ چون معاد به معنای محل رجوع یا زمان یا اصل رجوع نمودن است، و بواسطه آن عود و بازگشت انسان بسوی خدا تحقق می پذیرد. و از اینجا بدست می آید که انسان باید از نزد خدا آمده باشد تا عود و برگشتش
