دسته بندی :بهاء

در خصوص رجعت حضرت مسیح ، عباس افندی بیان نموده: ” مقصود در نبوّات از ربّ الجنود و مسیح موعود ، جمال مبارک و حضرت اعلی است و باید عقائد کل مرکوز بر این نص صریح قاطع باشد.”( منتخباتى از مکاتیب حضرت عبدالبهاء – جلد ?- صفحه ???) طبق مدرک

یکی از احکامی که در کتب بابیان و بهائیان به چشم می خورد دستور آنها به پرهیز از کسب علم و تدریس (غیر از بیان) می باشد. در این مکتب کسب علم و دانش روا نمی باشد و مردم حق الفت و انس با کتابهای گوناگون را ندارند. برای اثبات

اکثر اوقات ، زمانیکه در مورد  مقام خدایی باب و بهاء با اغنام الله  بحث می شود و در این ارتباط  به کتب نویسندگان بهائی استناد می شود ، بهائیها بیان می کنند که نویسنده آن کتاب نظر شخصی خود را آورده است . به عنوان نمونه درصفحه ۲۰۷ کتاب

میرزا علی محمد باب در آثار خود بارها به شخصی به نام ” محمد بن الحسن” اشاره کرده است، به عنوان نمونه در تفسیر سوره یوسف ذکر نموده است:  “الله قد قدّر ?ن یخرج  ذالک  الکتاب فی تفسیر أحسن القصص من عند محمّد بن الحسن بن علی بن محمّد بن

یکی دیگر از احکام و دستوراتی که باب و بهاء به آن دستور می دهند حج می باشد ولی حج از نظر آنها یعنی طواف خانه آنها (باب و بهاء) و وارد شدن به خانه آنها چنان که در کتب خود به آن اشاره می کنند. باب در بیان باب

بهاء در کتاب اقدس گفته است: خداوند ازدواج موقت را حرام کرده است در این دوره پاک، مردم از هوی پرستی منع شده اند تا متلبس به لباس پرهیزگاری باشند. نکات: ۱ – ازدواج با بیش از دو زن حرام کرده ولی خدمت گرفتن دختر باکره را حلال و بی

شاید به سادگی باور کردنی نباشد که در نوشته های «باب» و «بهاء» از الوهیت و ربوبیت آن ها سخن رفته است و درباره ی جلال و جبروت خود، رجزها خوانده اند. به گونه ای که خود را «اصل قدیم» و «رب جلیل» دانسته و زمین و آسمان را ساخته

در اینجا یک مرتبه قسمتی از اشکال گذشته برای نویسنده حل شده، و از خود نوشته های جناب بهاء: خدای سید باب و محبوب و مقصود او را پیدا کردیم، و معلوم میشود سید باب در همه ی طاعات و عبادات و امور و شئون خود، بجناب بهاء متوجه میشده،

بدون اینکه توضیحی بر مطلب ذیل داده شود عین نوشته قسمتی از یک کتاب بهائیت در اینجا نقل می شود: «… آخوندی در تهران بود معروف به شیخ صلواتی همه روزه بعدازظهر که از امور خویش فراغتی داشت بدکان متوجه (سید حسن متوجه یکی از بهائیان) می آمد و به

یکی از مبلغان بهائیت به نام محمدطاهر یزدی در عکا در نظر گرفت که در حضور مبارک با لسان قلب به عرض برساند زیرا می دانست که هر فکری به خاطرش خطور کند جمال قدم (بهاء) به آن آگاه است و هر مسئلتی که در قلب داشته باشد بدون آنکه

از نکات بسیار مهم در جریان تبعید بابیان به عراق تلاش بهاء برای تثبیت خود و تبیین جایگاه نداشته خود در بین بابیان بود و در این راه از هر کوشش منفی و البته خیانت به دوستان و همراهان بابی خود دریغ ننمود جناب بهاءالله از اوضاع آشفته بابیان در

مقدمتا باید دانست که میرزا عباس نوری معروف به میرزا بزرگ از اهل نور (جائی است در مازندران) بوده و به سبب خط و انشا از افراد خانواده ی خود ممتاز سپس برای کسب مال و رسیدن به جاه و جلال مسافرتی به کرمان می نماید و نزد حاکم کرمان