دسته بندی :حافظ

مثل سراب بیابان شوره زار در یک ظهر گرم و سوزان با تمام فریاد می‌کند که دریاست، دریای آب، آن هم آب مواج، در حالی که از تنها چیزی که خبری نیست آب است، حتی دریغ از قطره‌ای. به قول حافظ سراب است نه سر آب: دور است سر آب

فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند خواجه آن است که باشد غم خدمتکارش جای آن است که خون موج زند در دل لعل زین تغابن که خزف می‌شکند بازارش بلبل از

حافظ محبوب‌تر است یا سعدی؟ شعرهای مولانا و فردوسی دوست‌داشتنی‌تر است یا اشعار لسان‌الغیب؟ مقبولیت حافظ و ماندگاری غزل‌هایش میان مردم کوچه و بازار، مساله عجیبی نیست. اقبالی که بر اهمیت جایگاه حافظ در شعر و ادب فارسی می‌افزاید و در عین حال از قدر و مقام شاعران دیگر نمی‌کاهد.

امام صادق علیه السلام به صَباح بن سیّابِه فرمودند: آیا می‌خواهی به تو دعایی بیاموزم که خدای متعال به برکت آن، چهره تو را از حرارتِ آتش جهنم نگه دارد ؟ صباح گوید: به حضرت عرض کردم: آریحضرت فرمودند: بعد از سپیده‌ دم صد مرتبه بگو :أللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحمَّدٍ

آماده نبرد  پیامبر(ص) در ماه شوال به یارانش اعلام نمود، تا برای جنگ با سپاه کفر آماده شوند، آن شب عبدالله در پوست خود نمی‌‌گنجید. پیامبر (ص) از آنان برای جنگ با کفار یاری خواسته بود و این برای او افتخاری بس عظیم به شمارمی‌رفت. پاسی از شب گذشته در

خواجه حافظ شیرازی درباره آفرینش عالم علوی و اختلاف ظروف و ماهیات و خلقت انسان که مجمع صفات خداست، چه خوب سروده است. اشعار حافظ در کیفیت پیدایش انسان و عالم ملکوت: در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد *** عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد

  کل کل شاعرا هم به مرور زمان جالب میشه   حافظ اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل مارا  به خال هندویش بخشم سمرقند بخارا را  صائب تبریزی       اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا