دسته بندی :علی محمد باب

سید علی محمد شیرازی (۱۲۳۶ ـ ۱۲۶۶) یکی از شاگردان سیدکاظم رشتی مؤسس فرقه شیخیه بود که پس از فوت استاد، ادعا کرد که باب واسطه وصول به امام زمان است و بعد ادعا کرد که خود قائم موعود است و در نهایت نیز ادعای نبوت و… را نمود تا

کتاب ایقان به گفته‌ی شوقی افندی، بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین کتاب بهائیت محسوب می‌شود. این کتاب توسط میرزا حسینعلی بهاء برای اثبات دعاوی سید علی محمّد باب در سال‌های ۱۲۷۷ یا ۱۲۷۸ یا ۱۲۸۰ هجری قمری نوشته شده است. نویسنده در این کتاب خود را “خادم فانی” و عبد فانی” و

شخص معترضی برای اینکه بتواند تحقیقات دانش آموزان را در زمینه ادعای خدایی باب و بهاء رد کند ? آمده و بحث ادعای خدایی حضرت محمد را مطرح می کند ! و برای اثبات ادعای خدایی پیامبر اسلام روایتی را نقل کرده ? هر چند شبهه بی اساسی را مطرح

از برای تجارت و منفعت ملت آمریکا، مملکتی بهتر از ایران نه (نیست)، چه که مملکت ایران مواد ثروتش همه در زیر خاک پنهان است، امیدوارم که ملت آمریکا سبب شوند که آن ثروت ظاهر گردد. «میرزا حسینعلی نوری» (متولد سال ???? ق) ملقب به بهاءالله از جمله طرفداران «سید

علی محمد باب  در شیراز از پدری به نام محمدرضا که کار بزازی داشت زاده شد. در کودکی پدر خود را از دست داد و خالویش سید علی او را به مکتب شیخ عابد شیرازی سپرد. علی محمد در آنجا خواندن و نوشتن فارسی و عربی و اندکی از علم

عباس افندی ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد میرزا حسینعلی است و نزد بهائیان جانشین وی محسوب می گردد. بحران جانشینی بهاءالله تا حدود زیادی یادآور بحران جانشینی سید کاظم رشتی و سید علی محمد باب است.کانون اصلی بحران، مناقشه رهبری میان عباس فندی و برادرش ،‌محمد علی بود . منشأ‌