دسته بندی :پرستش

چکیده برخی نویسندگان مسیحی معتقدند اگرچه حضرت مریم(س) در جهان مسیحیت از جایگاه والایی برخوردار است، اما هیچ‌گاه آن حضرت را پرستش نکرده‌اند. از این‌رو، برآن‌اند که قرآن کریم ـ العیاذ بالله ـ نسبت ناروایی به مسیحیان وارد کرده است؛ چراکه این کتاب آسمانی، در یکی از آیات خود فرموده

پرسش:آیا در خواست شفاعت از غیر خداوند حرام است؟         پاسخ: یکى از ادله ى وهابیان بر تحریم درخواست شفاعت از اولیاى خدا، این است که به حکم صریح قرآن ما نباید در مقام دعا غیر خدا را بخوانیم و درخواست شفاعت از غیر او یک نوع

جلّ‌الخالق! آدم چه چیزهایی که توی این دنیای قرن ۲۱ نمی‌بیند و نمی‌شنود. شنیده بودیم شیطان همیشه عده‌ای را وسوسه می‌کند و به هر طریقی که شده، به دنبال خود می‌کشاند. حتی تا آنجا که چند نفری دور هم جمع می‌شوند و یک سری کلمات و حرکات عجیب و غریب

  ۱- انسان نمی تواند بدون نماز و عبادت زیست ؛ همه مردم به شکلی و به نوعی عبادت و پرستش دارند و این پرستش جزء غرائز ذاتی و فطری بشر است ، یعنی بشر فطرتاً گرایش دارد که یک چیزی را تقدیس و تنزیه کند و خویشتن را به

(والّذین اجتنبوا الطّاغوت ان یعبدوها و انابوا الی الله لهم البشری). با توجه به اینکه «بشری» در اینجا مطلق است همه گونه بشارت بر نعمت‌های الهی اعم از مادی و معنوی را شامل می‌شود، اما این بشارت وسیع و گسترده مخصوص کسانی است که از پرستش طاغوت اجتناب ورزند، و

در مسأله پرستش دو طرز تفکر مختلف در دنیا وجود دارد. یکی این است که پرستش بشر از پرستش سنگ و چوب و رئیس قبیله و حتی مار و مور و بت و ستاره و ماه و خورشید و دریا و کوه و فرشته و پیغمبر شروع شده تا ارباب

عبادت و پرستش خداوند یکتا و ترک پرستش هر موجود دیگر ، یکی از اصول تعلیمات پیامبران الهی است ، تعلیمات هیچ پیامبری از عبادت خالی‏ نبوده است . در دیانت مقدسه اسلام نیز عبادت سر لوحه همه تعلیمات‏ است ، چیزی که هست در اسلام عبادت به صورت یک

فردا که پیشگاهِ حقیقت شود پدید *** شرمنده رهروی که عمل بر مَجاز کرد وقتی نور پروردگار در آن عالم تجلی کند و روشن شود و حقائق آشکارا گردد؛ «وَ أَشْرَقَتِ الاْرْضُ بِنُورِ رَبهَا؛ زمین به نور پروردگار روشن گردد» (زمر/۶۹) و تاریکی های خود را بیرون بریزد، و حقائق

در آیه ۶ سوره الرحمن آمده: «و النجم و الشجر یسجدان». ” ”نجم” ” معنی معروفش ستاره‏ است ولی به گیاه هم اطلاق می‏شود. عرب وقتی می‏گوید ” ”نجم” ” یعنی رویید، از زمین پیدا شد. کیاه که از زمین می‏روید به آن هم ” ”نجم” ” می‏گویند کما اینکه

خداونددر سوره‏ بنی اسرائیل می‏فرماید : «و ان من شی‏ء الا یسبح بحمده و لکن لا تفقهون تسبیحهم » ( سوره اسراء آیه ۴۴) هیچ چیزی نیست ” ان من شی‏ء ” یعنی ” ما من شی‏ء ” چیزی نیست‏ مگر آنکه خدا را تسبیح می‏کند ، تسبیح مقرون به

توحید افعالی یعنی درک و شناختن اینکه جهان، با همه نظامات و سنن و علل و معلولات و اسباب و مسببات، فعل او و کار او و ناشی از اراده اوست. موجودات عالم همچنانکه در ذات استقلال ندارند و همه قائم به او و وابسته به او هستند و او

توحید درجات و مراتب دارد، همچنانکه شرک نیز که مقابل توحید است مراتب و درجات دارد. تا انسان همه مراحل توحید را طی نکند، موحد واقعی نیست. مراحل توحید عبارتند از: ۱- توحید ذاتی ۲- توحید صفاتی ۳- توحید افعالی ۴- توحید در عبادت توحید ذاتی : توحید ذاتی یعنی

توحید صفاتی یعنی درک و شناسایی ذات حق به یگانگی عینی با صفات و یگانگی صفات با یکدیگر. توحید ذاتی به معنی نفی ثانی داشتن و نفی مثل و مانند داشتن است و توحید صفاتی به معنی نفی هرگونه کثرت و ترکیب از خود ذات است. ذات خداوند در عین

نکته ای عالی و مهم در توحید عبادتی این است که در توسل و استشفاع به اولیاء خدا اول باید تحقیق کرد که به کسی و از کسی باشد که خداوند او را وسیله قرار داده است. قرآن کریم میفرماید: «یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله و ابتغوا الیه الوسیله؛

توحید مراتبی دارد: توحید ذات، توحید صفات، توحید افعال، توحید در عبادت . توحید در افعال عبارت است از اینکه موثر و فاعل حقیقی در نظام موجودات منحصرا ذات او است هر فاعل و مؤثری به خواست او و به مشیت او فاعل و مؤثر است. هیچ موجودی اعم از

ایرانیها خیلی کوشش می کنند که بگویند دین زرتشت یک دین توحیدی بوده است. البته این مطلب در همان حدی هم که آنها می گویند دین توحیدی بوده، از نظر تاریخی مجهول است ولی آن مقداری که ثابت می شود این است که در تعلیمات اصلی زردشت یک توحید در

توحید نظری از مقوله شناخت است و این شناختها فوق العاده لازم و ضروری است و هیچگاه نباید گفت که این مرحله یک مرحله ذهنی است و ضرورتی ندارد، خیر، بلکه در اسلام شناخت خودش اصالت دارد و تا این مرحله نباشد انسان در عمل پیش نخواهد رفت. اما آیا

برای اینکه مفهوم و معنی پرستش روشن شود و تعریف صحیحی بتوانیم از آن به دست آوریم لازم است دو مقدمه ذکر کنیم: پرستش یا قولی است یا عملی. پرستش قولی عبارت است از یک سلسله جمله ها و اذکار که به زبان می گوییم مانند قرائت حمد و سوره

یکی از چیزهای ثابت و همگانی تغییرناپذیر و نسخ ناپذیر که زمان هیچوقت نمی تواند در آن تأثیر داشته باشد پرستش و نیاز انسان به معبود و عبادت است. پرستش یعنی حالتی که در آن انسان یک توجهی می کند از ناحیه باطنی خودش به آن حقیقتی که او را

در جهان هیچ موجودی به اندازه انسان نیازمند به تفسیر و توضیح نیست، چون در انسان چیزهایی دیده می شود. که در غیر انسان دیده نمی شود، و پیچیدگیهایی مشاهده می شود که توضیح و تفسیرش آسان نیست بلکه فوق العاده مشکل است، و به همین جهت است که انسان

توحید در عبادت، توحید عملی و از نوع ” بودن ” و ” شدن ” است. آن مراتب توحید، تفکر و اندیشه راستین است و این مرحله از توحید ” بودن ” و ” شدن ” راستین. توحید نظری بینش کمال است و توحید عملی جنبش در جهت رسیدن به

پرستش یا قولی است یا عملی. پرستش قولی عبارت است از یک سلسله جمله ها و اذکار که به زبان می گوییم، مانند قرائت حمد و سوره و اذکاری که در رکوع و سجود و تشهد نماز می گوییم و ذکر لبیک که در حج می گوییم. پرستش عملی مانند

آیا لازمه توحید افعالی این است که نظام سببی و مسببی جهان را انکار کنیم و هر اثری را مستقیما و بلاواسطه از خدا بدانیم و برای اسباب هیچ نقشی قائل نباشیم؟ مثلا معتقد باشیم که آتش نقشی در سوزانیدن و آب در سیراب کردن و باران در رویانیدن و

خدا موجودی جدا از انسان نیست که انسان بگوید من‏ خودم را حفظ می‏کنم در مقابل او، او را طرد می‏کنم و خودم را حفظ می‏کنم. ” خود ” انسان با خدا حفظ می‏شود. در آیات قرآن کریم می خوانیم: « و لا تکونوا کالذین نسوا الله فانسیهم انفسهم »