دسته بندی :حدیث

۱. هرچیز دارای شرافتی است، بهترین مجلس آنست که رو به قبله باشد. کسی که دوست دارد از افراد با عزت باشد باید از خدا بترسد، و کسیکه دوست دارد قویترین مردم باشد باید بخدا توکل کند و کسیکه میخواهد از بی نیازترین مردم باشد باید از آنچه در قدرت

« بخشی از خبر طولانی و پرسشهای فراوانی است که شخصی راهبی معروف به شمعون بن لاوی بن یهودا از حواری عیسی علیه السلام از آنحضرت پرسید و با وجود کثرت سؤال بتمام آنها جواب فرمود و در نتیجه آن راهب ایمان آورد و آنحضرت را تصدیق کرد. و آنچه

شایسته‏ سالاری   توجه به شایسته سالاری    مَنِ استَعمَلَ غُلاماً فی عِصابَهٍ فیها مَن هُو أرضی للَّهِ مِنهُ فَقَد خانَ اللَّهَ.    (۱۴/۷۱۳۰؛ بحار: ۲۳/۷۵) هرکس از میان گروهی‏ مردی را به کار گمارد، در حالی که در بین آنها خداپسندتر از او وجود دارد، به خدا و رسول او و

رشوه   حرمت رشوه     ایّاکُم والرّشوَهَ فانّها مَحضُ الکُفرِ، ولا یَشُمُّ صاحِبُ الرّشوهِ رِیحَ الجَنَّهِ. (۵/۲۰۷۶؛ بحار: ۱۰۴/۲۷۴) از رشوه گرفتن دوری کنید که بی گمان کفر محض است و رشوه گیر بوی بهشت را استشمام نمی‏کند. زورگویی کیفر زورگویی     انَّ أعجَلَ الشَّرِّ عُقوبَهً البَغیُ.(۲/۵۲۴؛ کافی: ۲/۳۲۷)    

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :  خیرخواهی مردم، بهترین شیوه عبادت     قالَ اللَّهُ عزّ و جل: أحَبُّ ما تَعَبَّدَ لی بهِ عَبدی، النُِّصحُ لی. (۱۳/۶۲۹۴؛ الترغیب و الترهیب: ۲/۵۵۷) محبوب ترین چیزی که بنده‏ام به وسیله آن مرا عبادت کرد، خیرخواهی (و خلوص) برای

 خون[ریزی]، اولین عنوان داوری در قیامت     أوَّلُ ما یُقضی بینَ الناسِ یَومَ القِیامَهِ فی الدِّماءِ.(۱۰/۴۷۶۶؛ کنزالعمال: ۳۹۸۸۷)     در روز قیامت نخستین چیزی که درباره آن میان مردم داوری می شود، خون است. ارزش خون انسان در نزد خداوند لَزَوالُ الدنیا جَمیعاً أهوَنُ علَی‏اللَّهِ مِن دَمٍ سُفِکَ بغیرِ حَقٍّ. 

نفس اماره نفس اماره، دشمن بزرگ انسان     أعدی عَدوِّکَ نَفسُکَ الَّتی بَینَ جَنبَیکَ.(۷/۳۵۱۲؛ تنبیه الخواطر: ۱/۲۵۹)     دشمن‏ ترین دشمن تو، نفسی است که میان دو پهلویت (در وجودت) قرار دارد.  هدایت الهی   هدایت، ویژه خداوند     قالَ اللَّهُ جلّ جلالُهُ: عِبادِی، کُلُّکُم ضالٌّ الّا مَن هَدَیتُهُ، وکَلُّکُم

 سخن گفتن پیامبران به فراخور فهم مردم     انّا مَعاشِرَ الأنبیاءِ اُمِرنا أن نُکلِّمَ النّاسَ علی قَدرِ عُقولِهِم.    (۱۲/۵۷۹۶؛ بحار: ۷۷/۱۴۰) ما، جماعت پیامبران، فرمان داریم که با مردم به فراخور فهم و خردهایشان سخن بگوییم. خوشرویی و مصافحه، از اخلاق انبیا     مِن أخلاقِ النَّبیِّینَ والصِّدِّیقینَ البَشاشَهُ اذا تَراءوا،

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :  کریم بودن خداوند     انّ اللَّهَ تَعالی کریمٌ یُحِبُّ الکَرَمَ.(۱۱/۵۱۴۸؛ کنزالعمال: ۱۵۹۹۱)     همانا خداوند متعال بزرگوار است و بزرگواری را دوست می‏دارد.   رسیدن به بزرگواری و کریمی     وقد سَألَهُ رجُلٌ: اُحِبُّ أن أکُونَ أکرَمَ الناسِ قال:

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم : عبادت   برترین عبادت     العِبادَهُ عَشرَهُ أجزاءٍ، تِسعَهُ أجزاءٍ فی طَلَبِ الحَلالِ.(۷/۳۳۱۶؛ بحار: ۱۰۳/۱۸)     عبادت ده بخش است که نه بخش آن طلب روزی حلال می‏باشد.   عبادت، بهترین مشغولیت     کَفی بِالعِبادَهِ شُغلاً.(۷/۳۴۱۰؛ تحف العقول: ۳۵)  

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :  نهی از ستایش بیهوده     ایّاکُم والمَدحَ؛ فانّهُ ‏الذَّبحُ.(۱۱/۵۴۷۲؛ کنزالعمال: ۸۳۳۱)     از مدح و ستایش بپرهیزید، که آن سر بریدن است.   ستایش رو در رو، بدتر از کشتن     لَو مَشی رجُلٌ الی رجُلٍ بسِکِّینٍ مُرهَفٍ کانَ

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم : جبران نیکی  جبران نیکی مردم     مَن آتاکُم مَعروفاً فکافِؤوهُ، وان لَم تَجِدوا ما تُکافِؤونَهُ فادْعوا اللَّهَ لَهُ حتّی تَظُنّوا أنَّکُم قَد کافَیتُمُوهُ.(۱۱/۵۲۱۲؛ بحار؛ ۷۵/۴۳)     هرگاه کسی به شما نیکی کرد، جبرانش کنید و اگر چیزی نداشتید که

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم : حرام خواری  حرام خواری و عبادت     العِبادَهُ‏ مَع أکْلِ‏ال حَرامِ‏ کالبِناءِ علی ‏الرَّمْلِ‏ وقیلَ: علی‏ الماءِ.(۳/۱۱۲۴؛ عده‏الداعی: ۱۴۱)     عبادت کردن با وجود حرام خواری، مانند ساختن بنایی است بر روی شن «و به قولی: بر روی آب».

 وام دادن، زداینده گناهان     مَن أقرَضَ مَلهوفاً فَأحسَنَ طَلِبَتَهُ استَأنَفَ العَمَلَ وأعطاهُ اللَّهُ بِکُلِّ دِرهَمٍ ألفَ قِنطارٍ مِن الجَنَّهِ.(۱۰/۴۸۷۴؛ ثواب الاعمال: ۳۴۱)   هرکس به اندوهگینی (که مالش را از دست داده) وام دهد و در پس گرفتن آن مراعات کند، عمل را از نو شروع کرده است (گناهانش پاک

مصیبت  نهان داشتن مصیبت، گنجی نهان     مِن کُنُوزِ البِرِّ: کِتمانُ المَصائب والأمراضِ و الصَّدَقهِ. (۷/۳۱۹۰؛ بحار: ۸۲/۱۰۳)     پوشیده داشتن مصیبت‏ ها و بیماری‏ ها و دادن صدقه، از گنج‏های نیکی است.  آسان شدن مصائب     مَن زَهِدَ فی الدنیاهانَت علَیهِ المُصیباتُ.(۷/۳۱۹۲؛ کنزالفواید: ۲/۱۶۳)     کسی که از دنیا

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :  نکوهش قهر     هَجرُ المُسلِمِ أخاهُ کَسَفکِ دَمِهِ.(۱۳/۶۶۱۶؛ کنزالعمال: ۲۴۷۸۹)     قهر کردن مسلمان با برادرش، مانند ریختن خون اوست.   پذیرفته نشدن اعمال از فرد قهر کرده    یا أبا ذرٍّ، ایّاکَ وهِجرانَ أخِیکَ؛ فانَّ العَمَلَ لا یُتَقَبَّلُ مِن

طمع   طمع، زداینده حکمت     الطَّمَعُ یُذهِبُ الحِکمَهَ مِن قُلوبِ العُلَماءِ.(۷/۳۳۱۰؛ کنزالعمال: ۷۵۷۶)     طمع، حکمت را از دل دانشمندان می‏برد.   طمع، لغزاننده پای دانشمندان     انّ الصَّفاهَ الزُّلالَ الذی لا تَثبُتُ علَیهِ أقدامُ العُلَماءِ الطَّمَعُ.    (۷/۳۳۱۰؛ تنبیه الخواطر: ۱/۴۹) آن تخته سنگ لغزنده‏ای که پای علما روی

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :  زهد، عبادت برتر     ما تَعَبَّدُوا للَّهِ بشَی‏ءٍ مِثلِ الزُّهدِ فی الدنیا.(۵/۲۲۲۲؛ بحار: ۷۰/۳۲۲)     خداوند را با هیچ عبادتی همانند دل برکندن از دنیا نپرستیدند.   چیستی زهد     الزُّهدُ فی‏الدنیا قَصرُ الأمَلِ، وشُکرُ کُلِّ نِعمَهٍ، والوَرَعُ عن

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم : ذلت و خواری ذلت پذیر نبودن مؤمن     مَن أقَرَّ بالذُّلِّ طائعاً فَلَیسَ مِنّا أهلَ البیتِ.(۴/۱۸۷۴؛ تحف العقول: ۵۸)     هر که مطیعانه (و بدون هیچ مقاومتی ) خواری و زبونی را بپذیرد، از ما خاندان نیست.   زبون

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم : حج  حج از بین برنده فقر     الحَجّ یَنْفی‏الفَقرَ.(۳/۱۰۰۶؛ تحف العقول: ۷).     حجّ فقر و تهیدستی را از بین می‏برد.  پیامد کوتاهی در رفتن به حج     مَن سَوّفَ الحَجَّ حتّی یَموتَ بَعثَهُ اللَّهُ یَومَ القِیامَهِ یَهودیّاً أو

همت بلند   خداوند، دوستدار بلند همتی     انّ اللَّهَ تعالی یُحِبُّ مَعالِیَ الاُمورِ وأشرافَها، ویَکرَهُ سَفسافَها. (۶۶۷۶/۱۴؛ کنزالعمال: ۴۳۰۲۱) خداوند متعال کارهای والا و شریف را دوست دارد و کارهای پست و حقیر را خوش ندارد.   ارزش انسان‏ها     مَن کانَت هِمَّتُهُ أکلَهُ، کانَت قِیمَتُهُ ما أکَلَهُ.(۱۴/۶۶۸۶؛ تنبیه

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم : گرامی داشتن میهمان     مَن کانَ یُؤمِنُ بِاللَّهِ والیَومِ الآخِرِ فَلْیُکرِمْ ضَیفَهُ.(۷/۳۲۷۲؛ جامع الاخبار: ۳۷۷)     هر که به خدا و روز واپسین ایمان دارد، باید میهمانش را گرامی دارد.   برکات میهمان     الضَّیفُ یَنزِلُ برِزقِهِ، ویَرتَحِلُ بذُنوبِ

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :  اقبال و ادبار قلوب     انّ لِلقُلوبِ اقبالاً وادباراً، فاذا أقبَلَت فتَنَفَّلوا، واذا أدبَرَت فعلَیکُم بالفَریضَهِ.(۱۳/۶۴۷۰؛ کافی: ۳/۴۵۴)     همانا دل‏ها را روی آوردن و روی گرداندنی است. پس هرگاه روی آوردند مستحبّات به جا آورید و هرگاه روی

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم : ظهور امام زمان(عج) فراهم آورندگان زمینه ظهور     یَخرُجُ ناسٌ مِن المَشرِقِ فَیُوطّئونَ للمَهدِیِّ سُلْطانَهُ.(۲/۶۶۶؛ کنز العمال: ۳۸۶۵۷)     مردمی از مشرق قیام می‏کنند و زمینه حاکمیت مهدی را فراهم می‏ آورند.  برپایی قسط و عدل توسط امام عصر(عج)

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم : زیان‏کاری   زیانکاران     الخاسِرُ مَن غَفَلَ عَن اصْلاحِ المَعَادِ.(۳/۱۳۹۸؛ تنبیه الخواطر: ۲/۱۱۸)     زیانکار کسی است که از آباد کردن آخرت غافل ماند.   صرف عمر در طلب دنیا، زیانکاری بزرگ     المُنْفِقُ عُمرَهُ فی طَلَبِ الدُّنیا خاسِرُ

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم : خوشبختی خوشبخت حقیقی     لأمیرِ المُؤمنینَ علیه السلام : انَّ السَّعِیدَ حَقَّ السَّعیدِ مَن أحَبَّکَ وأطاعَکَ.(۵/۲۴۷۴؛ امالی طوسی: ۴۲۶)     خطاب به امیر المؤمنین علیه السلام فرمود: خوشبخت حقیقی کسی است که تو را دوست بدارد و اطاعتت کند.

هلاکت   عوامل نابودی أمّا المُهلِکاتُ: فشُحٌّ مُطاعٌ، وهَوَیً مُتَّبَعٌ، واعجابُ المَرءِ بنَفسِهِ. (۱۴/۶۶۶۴؛ الترغیب و الترهیب: ۱/۸۶) نابود کننده‏ ها، بخل‏ ورزی، هوا پرستی و خودپسندی هستند. وصیت   وصیت کردن، وظیفه مسلمان    الوَصِیَّهُ حَقٌّ علی کُلِّ مُسلمٍ.(۱۴/۶۸۳۸؛ وسائل الشیعه: ۱۳/۳۵۲)     وصیّت کردن (و وصیت‏نامه نوشتن) وظیفه هر

مکر   فریفتن برادر مسلمان     مَن غَشَّ أخاهُ المُسلِمَ نَزَعَ اللَّهُ عَنهُ بَرَکهَ رِزقِهِ، وأفسَدَ علَیهِ مَعیشَتَهُ، و وَکَلَهُ الی نفسِهِ.(۹/۴۳۶۱؛ بحار: ۷۶/۳۶۵)     هر که به برادر مسلمان خود دغل‏کاری روا دارد، خداوند برکت را از روزی او بگیرد و زندگی اش را بر وی تباه گرداند و

قضاوت نابجا   قضاوت، به جای خداوندوَیْلٌ للمُتَأ لِّینَ من اُمَّتی، الَّذینَ یقولونَ: فُلانٌ فی الجَنّهِ، وفُلانٌ فی النّارِ.(۲/۶۵۲؛ کنزالعمال: ۷۹۰۲) وای بر کسانی از امّت من که به جای خداوند حکم می‏کنند؛ همانان که می‏گویند: فلان بهشتی و بهمان دوزخی است.    عدالت   کمال جوانمردی و انسانیت    

ستم، ویرانگر قلب     ایّاکُم والظُّلمَ؛ فانّهُ یُخرِبُ قُلوبَکُم.(۷/۳۳۶۴؛ کنزالعمال: ۷۶۳۹)     از ستم کردن بپرهیزید، که دل‏های شما را ویران می‏کند. ظلم، ظلمت قیامت     اتَّقُوا الظُّلمَ؛ فانّهُ ظُلُماتٌ یَومَ القِیامَهِ.(۷/۳۳۶۶؛ کافی: ۲/۳۳۲)     از ظلم کردن بپرهیزید، که آن، ظلمت های روز قیامت است.   زشت‏ ترین نوع