رشوه، زورگویی و ستیزه جویی
رشوه حرمت رشوه ایّاکُم والرّشوَهَ فانّها مَحضُ الکُفرِ، ولا یَشُمُّ صاحِبُ الرّشوهِ رِیحَ الجَنَّهِ. (۵/۲۰۷۶؛ بحار: ۱۰۴/۲۷۴) از رشوه گرفتن دوری کنید که بی گمان کفر محض است و رشوه گیر بوی بهشت را استشمام نمیکند. زورگویی کیفر زورگویی انَّ أعجَلَ الشَّرِّ عُقوبَهً البَغیُ.(۲/۵۲۴؛ کافی: ۲/۳۲۷)