از همسرت پرستاری کن
زن و شوهر همیشه به تعاون و اظهار محبت احتیاج دارند.لیکن این احتیاج در بعضی مواقع شدیدتر میشود.انسان در موقع گرفتاری وبیماری بیشتر از سایر اوقات احتیاج به دلجویی وپرستاری دارد.بیمارهمان مقدار که به دکتر و دوا احتیاج دارد به همان مقدار بلکه زیادتربه مراقبت و پرستاری احتیاج دارد.پرستار خوب با دلجویی و نوازشاعصاب بیمار را آرامش میدهد و به زندگی امیدوارش میگرداند.
زن از شوهرش انتظار دارد که در موقع بیماری به یاریش بشتابد وبهتر از پدر و مادرش از اوپرستاری کند.نوازش ها و همدردی های او را ازعلائم صفا و محبت میشمارد.
زنی که شبانه روز مانند یک کلفت در خانه زحمت میکشد حق دارد از شوهرش انتظار داشته باشد که در موقع بیماری به فریادش برسد و درمعالجه اش کوشش نماید.
پول دوا و دکتر نیز یکی از مخارج رسمی زندگی و از نفقه
هاییاست که تامین آن بر مردواجب است. زنی که شبانه روز بدون مزد و مواجب در خانه زحمت میکشد آیااین مقدار بر شوهرش حق ندارد که در موقع بیماری به دادش برسد؟ در بین مردها افرادی دیده میشوند که اصلا انصاف و وجدان وعاطفه ندارند. در موقعی که همسرشان سالم است حداکثر استفاده را از اومیبرند اما وقتی مریض شد برای چند تومان که برای بهبود او میخواهندخرج کنند هزار مرتبه جان میدهند!!و اگر بیماری اوطول کشید یا مخارج بیشتری لازم داشت او را به کلی رها میکنند.آیا رسم وفا و مردانگی همیناست؟ به نمونه زیر توجه فرمایید: «زنی به نام…علیه شوهرش شکایت کرد که مدتها با بود و نبودشوهرم ساختم و با نهایت تلاش به او خدمت کردم.اما حالا که بیمار شده ام مرا از خانه بیرون کرده میگوید:زن بیمارنمیخواهم (۱) ». آقای محترم! اگر به زندگی و خانوادهات علاقه داری وقتی همسرت بیمار شد و به طبیب ودوا احتیاج پیدا کرد فورا او را نزد دکترببر.دواهای لازم را برایش تهیه کن.دکتر و دوای تنهاهم کافی نیست بلکه باید در یک چنین موقعی مانند پدر و مادر مهربان از او پرستاری کنی.پدرو مادرش را رها کرده و بدان امید هستیاش را در اختیارت نهاده که از پدرو مادر برایش بهتر باشی.شریک زندگی،مادر اطفال،یار و غمخوار تومیباشد.در موقع بیماری بیشتر ازسابق اظهار محبت کن.از بیماری ودرد و نالهاش اظهار تاسف و همدردی کن دلداریش بده،به زندگی و بهبودامیدوارش کن.بر طبق دستور دکتر غذایش را تهیه کن.اگر به غذا بامیوه مخصوصی میل دارد و دکتر آنرا تجویز نموده به هر طور شده برایش تهیه کن.سعی کندوا و غذا را با دستخودت به او بدهی،زیرا همین عمل باعث دلخوشی و آرامش اعصاب اواست. بچه ها را آرام کن سر و صدا راه نیندازند.رختخوابت را نزدیک بسترش بینداز و در شب کاملامراقب او باش.گاهی که از خواب بیدارمیشوی اگر بیدار است احوالش را بپرس.اگر از شدت درد خوابش نمیبرد سعی کن حتی القوه بیدار بمانی و اگر خواستی بخوابی با یکی ازفرزندانت یا پرستار دیگری که داری نوبت بگذار که همیشه یک نفرتان بیدار بماند و از بیمار مراقبت کند.مبادا از سر شب تا صبح راحت بخوابی و همسرت از شدت درد بنالد. اگر در یک چنین موقعی از همسرت کاملا پذیرایی و دلجویی نمودی به زندگی دلگرم میگردد،به وفاداری و صمیمیت تو اطمینان پیدامیکند،محبت و علاقهاش زیادتر میشود. وقتی از بستر بیماری برخاستبیشتر از سابق در خانهات زحمت میکشد.محبتها و نوازشهایت را هرگز فراموش نمیکند و اگر بیمار شدیکاملا از تو پرستاری و دلجویی خواهد کرد. پیغمبر اسلام (ص) فرمود:بهترین شما کسی است که برای اهل بیتش خوبتر باشد و من نسبت به خانوادهام از همه بهتر هستم (۲) . رسول خدا (ص) فرمود:هر کس برای بر آوردن حاجت بیماری کوشش کند،موفق شود یا نه،ازگناهانش خارج میشود مانند روزی که ازمادر متولد شده است.یکی از انصار عرض کرد:پدر ومادرم به قربانت یا رسول الله اگر مریض از اهل بیتش باشد آیا ثواب زیادتری ندارد؟فرمود: چرا (۳) .
اقتصاد خانواده نفقه زن بر شوهر واجب استیعنی قانونا و شرعا مرد موظف است کلیه مخارج خانواده را ازقبیل خوراک و پوشاک و مسکن و حتی پول دکتر و دوا را تامین کند.و در صورت امتناع یاکوتاهی شرعا و قانونا موردبازخواست قرار خواهد گرفت. زن و بچه،نیست و ندارم سرشان نمیشود،به هر حال میخواهند.وخواسته هایشان حد و انتهاندارد.حس رقابت و چشم و همچشمی در آنان بسیار قوی است.بدین جهت مرد نمیتواند وصلاح هم نیست که بدون قیدو شرط مطیع خواسته هایشان باشد. مرد خردمند و با تدبیر حساب خرج و دخل خانواده را به طور دقیق میکند.اشیاء و لوازم زندگی را به نسبت لزوم و احتیاج درجه بندی میکند. حوائج ضروری زندگی مانند خوراک و پوشاک را بر سایر چیزها مقدم میدارد.مقداری ازدرآمدش را برای حوادث روزگار از قبیل بیماری وبیکاری و کسادی کنار میگذارد. مقداری از آن را برای اجاره یا خرید خانه ذخیره میکند.به فکرپول آب و برق و تلفن و مالیات و شهریه بچه ها نیز هست.اسباب و اثاث ضروری زندگی را نیز در نظر میگیرد.آنگاه درآمدشرا با رعایت الاهم فالاهم بر آنها تقسیم میکند.از اسراف و تبذیر خودداری میکند. سعی میکند پایش را از گلیم خویش درازتر نکند.هر خانوادهای که دخل و خرجشان حسابداشته باشد.و با عقل و تدبیر و رعایت اقتصادخرج کنند نه تنها دچار قرض و ورشکست نخواهند شد بلکه به زودی زندگی آبرومند و نسبتا خوبی پیدا خواهند کرد. خداوند کریم اقتصاد و میانهروی را از علائم ایمان شمرده در قرآنمجید میفرماید:کسانی که چون خرج کنند اسراف نکنند و بخل نورزند و میان این دو معتدل باشند (۴) . امام صادق (ع) فرمود:من برای کسی که اقتصاد را رعایت کندضامن میشوم که فقیر نشود (۵) .امام صادق (ع) فرمود:چهار دسته مردم دعایشان به هدف اجابت نخواهد رسید.یکی از آنهاکسی است که مالش را بیهوده تلف کند آنگاهبگوید:خدایا روزی مرا برسان.پس خدا میفرماید:مگر به تو دستور ندادمکه اقتصاد را رعایت کنی؟ (۶) عبد الله بن ابان میگوید:از موسی بن جعفر (ع) راجع به انفاق برخانواده سؤال کردم.فرمود:اسراف و تنگ گیری هر دو مکروه هستند. میانهروی را نباید از دست داد (۷) . مرد خردمند و عاقبتاندیش حتی القوه از قرض و نسیه خودداری میکند.و برای مصارف غیرضروری خودش را به وام نمیاندازد. اقتصادی که بر پایه وامهای بانکها و سایر مؤسسات استوار باشد شرعا وعقلا پسندیده نیست. خرید اشیاء قسطی گر چه ممکن است ظاهر زندگی را زیبا گردانداما خوشی و آسایش را ازخانواده سلب میکند.خانه قسطی،فرش قسطی،یخچال قسطی،بخاری قسطی،اتومبیل قسطی،تلفن قسطی،تلویزیون قسطی و و و و و این هم شد زندگی؟!آخر چه لزومی دارد که انسان اشیاءغیر ضروری را به قیمتهای گزاف بخرد و مقداری از درآمدش را به صندوق بانکهاو سایر مؤسسات بریزد؟آیا بهتر و عقلایی تر نیست که قدری صبر کند تا اوضاع اقتصادیش بهتر شود و همان اجناس را با قیمت ارزانتر به طور نقد خریداری کند؟ درست است که پول پیدا کردن خیلی در زندگی انسان تاثیر داردلیکن علم معاش و راه خرجکردن خیلی از آن مهمتر میباشد.بسیارندخانوادههایی که با وجود درآمد خوب همیشه گرفتار و مقروضند و به اصطلاح همیشه هشتشان گرو نهشان میباشد.بر عکس،بسیاریازخانوادهها با اینکه درآمد فوق العادهای ندارند اما وضعشان از هر جهتخوب و آبرومند است و در کمال رفاه و آسایش زندگی میکنند.تفاوت ایندو دسته در تدبیر زندگی و علم معاش میباشد. بنابراین صلاح خانواده در اینست که مرد با عقل و احتیاط یاشخصا امور اقتصادی منزل را برعهده بگیرد و اگر خرید و فروش دستدیگری استبه کار او نظارت داشته باشد. در خاتمه تذکر این مطلب لازم است که گر چه رعایت اقتصاد کاریخوب و به صلاح خانوادهاست لیکن سختگیری هم خوب نیست.اگروضع مالی مرد خوب استباید در مخارج اهل وعیالش توسعه بدهد.به مقدار توانائی خویش لباس و خوراک خوب و منزل راحتبرایش تهیه کند. مال و ثروت برای خرج کردن و تامین مخارج زندگی است نه برای جمع کردن و باقی گذاشتن.باید آثار و علائم مال و ثروت در زندگی انسانو خوراک و پوشاک خانوادهاش نمایانباشد.آخر چه فائدهای دارد کهمرد شبانهروز زحمتبکشد و به خودش و خانوادهاش سختی بدهد واموالی را روی هم بگذارد و از این دنیا برود؟!مادامیکه زنده است زن و فرزندش آرزوی یک لباس زیبا و یک خوراک خوب داشته باشند و ازکمبود مواد غذایی همیشه بیمار و رنجورباشند لیکن بعد از مرگش درتقسیم اموال به سر و کله یکدیگر بزنند؟!اگر خدا به انسان نعمت داده بایدبه همان نسبت در مخارج خانوادهاش توسعه بدهد.غذا و لباس خوببرایشان تهیه کند.به مقدار توانایی خویش در هر فصلی میوه های آن فصل را در اختیارشان بگذارد. پیغمبر اسلام (ص) فرمود:از ما نیست کسی که از جهت مال وثروت در وسعت باشد لیکن براهل و عیالش سختبگیرد (۸) . موسی بن جعفر (ع) فرمود:عیال مرد اسیران او هستند.پس هر کس خدا به او نعمتی داده باید در مخارج اسیرانش توسعه بدهد و الاممکن است نعمت هایش گرفته شود (۹) . امام رضا (ع) فرمود:سزاوار است مرد در مخارج اهل و عیالشتوسعه دهد تا منتظر مرگش نباشند (۱۰) . امیر المؤمنین (ع) فرمود:هر جمعه برای اهل و عیالتان میوه تهیهکنید تا به فرا رسیدن جمعه خوشنود گردند (۱۱) . در کارهای خانه کمک کن درست است که کارهای خانه داری بر عهده زنها است و در اینباره حرفی ندارند،لیکن بایدتوجه داشت که اداره یک منزل کار آسانی نیست. یک بانوی خانه دار اگر شبانهروز هم در منزل کار کند باز هم مقداری از کارها لنگ میماند.مخصوصا در مواقع غیر عادی مانندمهمانداری کارها روی هم متراکم میگردند و کدبانوی خانه را خسته و وامانده میسازند.زن در انجام کارهای خانه حرفی ندارد لیکن ازشوهرش انتظار دارد که گاه گاه او را کمک کند و دستی به بالش بگیرد. وقتی مرد وارد خانه میشود و میبیند کارها از چپ و راست همسرش را احاطه نموده اند سزاوار نیست برود در گوشه ای استراحت کند و انتظار داشته باشد فورا چای و ناهار حاضرشود.بلکه مقتضای محبت و صفای خانوادگی اینست که در چنین مواقع به یاری همسرش بشتابد و هر کاری را که از عهدهاش ساخته است انجام دهد. زن این عمل را دلیل صفا و محبت میشمارد و به خانه و زندگی علاقهمند میگردد. مردانگی به این نیست که وقتی وارد خانه شد دستبه سیاه و سفیدنگذارد و فقط امر و نهی کند.خانه ستاد فرماندهی نیست بلکه کانون صفاو محبت و محل همکاری و تشریک مساعی است.پیش خود نگو:اگر درمنزل کار کنم از ابهت و جلالم کاسته میشود و موقعیتم متزلزل میگردد. ابدا چنین نیستبلکه در نظر همسرت مردی با صفا و در نظر دیگران دلسوز و مهربان معرفی میشوی. پیغمبر اسلام (ص) با آن عظمت و جلالش در منزل کار میکرد (۱۲) . عایشه همسر پیغمبر میگوید:وقتی خلوت میشد رسول خدا لباسش را میدوخت و کفشش را وصله میکرد و مانند سایر مردها در منزلکار میکرد (۱۳) . و همچنین علی بن ابیطالب و سایر امامها (ع) در امور خانهداری به همسرانشان کمک میکردند.
بارداری و زایمان دوران بارداری،دوران بسیار حساس و سرنوشت سازی است. وضع تغذیه مادر و حالات روانی و حرکات جسمانی او،هم نسبتبه آینده خودش اثر دارد هم برای کودکی که در رحم او پرورش مییابد تاثیرفراوانی دارد.سلامتیا بیماری،نیرومندی یاناتوانی،زشتی یا زیبایی،خوش اخلاقی یا بد اخلاقی،مقدار هوش و فهم کودک،در همین زمان و دررحم مادر پایه گذاری میشود.یکی از دانشمندان مینویسد:والدین طفل میتوانند او را درکاخی از سلامت مزاج نشو و نما دهند یا در بیغوله ای خراب و نمناک بپرورانند.و مسلم استکه چنین مکانی در خور زیستن روح جاودان بشری نیست.به همین جهت،پدر و مادر بزرگترین مسؤولیتها را در مقابل بشریت به عهده دارند (۱۴) . بنابراین دوران بارداری را نمیتوان یک زمان عادی محسوب داشت و نسبتبه آن بیتفاوت بود.بلکه با شروع این دوران مسؤولیت بسیار سنگینی بر عهده پدر و مادر خواهد افتاد.که اگراندکی غفلت کنندبا مشکلات صعب العلاج یا غیر قابل جبرانی مواجه خواهند شد.در این جهت ذکرچند مطلب ضرورت دارد. ۱-برنامه غذائی-کودکی که در رحم مادر زندگی میکند از خونمادر تغذیه مینماید و رشدمیکند.بنابراین غذای مادر باید آن چنان غنی وکامل باشد که از یک طرف احتیاجات غذایی خودش را تامین کند و بتواندصحیح و سالم به زندگی خویش ادامه دهد،و از طرف دیگر موادغذائی ومصالحی را که برای پرورش جسم و جان کودک ضرورت دارد دراختیارش قرار دهد تابتواند بخوبی و تندرستی پرورش یابد.بنابراین برنامه غذائی یک خانم آبستن باید کاملاحساب شده و دقیق باشد.زیرافقدان یا کمبود بعض مواد غذائی،مانند انواع مختلف ویتامینهاو موادمعدنی و آلی و پروتئینها و چربیها و مواد قندی و نشاسته ای،هم نسبت به سلامت مادر لطمه وارد میسازد هم کودکی که از خون مادر تغذیه مینماید. امام صادق علیه السلام در حدیثی میفرماید:غذای کودک در رحم مادر،از آنچه مادرمیخورد و میآشامد تامین میشود (۱۵) . در اینجا مشکل دیگری هم وجود دارد که اکثر خانم ها در تمام دوران بارداری یا در اکثر آن،از یک مزاج عادی و معمولی برخوردارنیستند.بلکه نسبت به بعضی غذاها تنفر پیدا میکنند (ویار) و بهر حال کم خوراکتر میشوند،در صورتیکه نیاز غذایی آنها بیشتر است.و بهمینجهتبایدغذاهایی را میل کنند که در عین حال که از لحاظ مواد مختلف غذایی غنی است،حجم کمتری هم داشته باشد.و تنظیم چنین برنامهغذایی کار دشواری استبالاخص برای افراد کم بضاعت و کم اطلاع ازخواص و آثار غذاها و بهداشت عمومی.در اینجاست که مسؤولیتبسیارسنگینی بر عهده پدر کودک نهاده میشود. اوست که باید بمقدار توان خویش تلاش کند وبرای همسر باردارش و کودکی را که در رحم پرورش میدهد برنامه غذایی مناسب و حساب شده ای را تهیه و در اختیارش قراردهد.و اگر در انجام این مسؤولیت بزرگ کوتاهی کند هم به سلامت آینده همسرش و هم سلامت کودکش لطمه وارد خواهد شد،که در همین دنیا نتیجه اش را خواهد دید و هم در جهان آخرت مورد باز خواست الهی قرارخواهد گرفت. ۲-آرامش فکری-زن در زمان بارداری نیاز شدیدی به آرامش فکری و عشق و علاقه به زندگی دارد.زیرا اعصاب راحت و آرامش فکرو شوق و علاقه به زندگی،هم در سلامت خودش تاثیردارد هم در جسم وروان کودکی که در رحم پرورش مییابد تاثیر بسزایی خواهد داشت. و تهیه و تامین چنین محیط امن و با آرامشی نیز بر عهده شوهر است.شوهر همیشه باید با محبتها و نوازش ها و دلجویی هایش دل همسرش را گرم و آرام نگهدارد لیکن در زمان بارداری باید این برنامه را دو چندان کند.رفتار شوهر باید آن چنان باشد که همسرش از حادثه جدید احساس غرور و شادمانی کند و بر خویشتن ببالد که مسؤولیت پرورش یک انسان خوب وسالم بر عهده اش نهاده شده است.و بخوبی دریابد که شوهرش باتمام وجود او را دوست دارد و به فرزندش نیز کاملا علاقه مند میباشد. ۳-خودداری از حرکات شدید-زن در زمان بارداری نیاز به استراحت و اجتناب از کارهای سنگین و دشوار دارد.حمل اشیاء سنگینو حرکت های تند میتواند برای سلامت خودش وکودکش زیانهای غیر قابل جبرانی را ببار آورد. خانمهای باردار باید کاملا باین نکته توجه داشته باشند.شوهران نیز وظیفه دارند که به همسران باردارشان توصیه کنند که از حمل اشیاء سنگین و انجام حرکتهای تند جدا اجتناب نمایند و لازم است مردها در این دوران،انجام کارهای سنگین را که برای زندگی ضرورت دارد خود متحمل شوند و به همسرشان اجازه انجام آنها را ندهند. ۴-یکی از مشکلات دوران بارداری ترس و اضطرابی است که خانمها از زایمان دارند.مخصوصاخانم هاییکه زایمان اولشان باشد،یا زایمان غیر طبیعی داشته باشند.در این مورد نیز شوهران باید به یاری همسرانشان بشتابند.به او دلداری و تسلیت بدهند.بگویند:اگر رعایت بهداشت وحفظ الصحه را بکنی زایمان امر چندان دشواری نیست.یکامر طبیعی است که برای همه بانوان واقع شده و میشود.تحمل آن چندانسخت نیست،در عوض یک فرزند خوب و سالم پیدا میکنیم که مایه افتخار ما خواهد بود.من نیز همواره مراقب تو خواهم بود و ازهیچگونه کمکی دریغ نخواهم کرد. ۵-زایمان-عمل زایمان بر روی هم دشواری هایی را در بر دارد. غالبا با یک دوره دردهای شدید همراه است.خانمهای باردار غالبا از خطرهای احتمالی وعواقب آن بیمناکند.بعد از وضع حمل هم یک دوران ضعف و نقاهت را باید بگذرانند.گر چه خانم ها دوران بارداری و زایمان وشیر دادن را باید تحمل کنند لیکن شوهر نیز در انعقاد نطفه و بوجود آمدنکودک کاملا دخیل بوده است.در واقع پدر و مادر،در بوجود آمدن کودک بطور اشتراک سهیم هستند.گر چه مرکز این موجود جدید رحم مادر میباشد.بنابراین شوهر نیز برطبق وظیفه وجدانی و انسانی و اسلامی موظف است در موقعیت حساس زایمان به یاری همسرش بشتابد،و سعی و تلاش کند تا عمل زایمان بخوبی انجام بگیرد.اگر نیاز به دکتر و دارو وزایشگاه دارد وسیله اش را فراهم سازد.با اظهار محبت دلگرم وامیدوارش سازد.هنگامیکه در زایشگاه است مراقب احوال او باشد و حضورا یا بوسیله تلفن از احوالش جویا شود.بعد از وضع حمل درصورت امکان فورا بملاقاتش برود،و اگر ممکن نیست،یکی از خانم های بستگان را به ملاقاتش بفرستد و از احوالش جویا شود وقتی میخواهند او را به منزل بیاورند بهترست خودش نیز بهمراه باشد وقتی به منزل آمد اسباب و وسایل استراحت او را فراهم سازد در دوره نقاهت اجازه ندهد به کارهای سنگین و دشوار اقدام نماید سعی کند بمقدار توان غذاهای خوب و مقوی برایش تهیه کند.تا نیروهای از دست داده خود را دوباره بازیابد و با سلامتی به زندگی و پرورش نوزاد مشغول گردد. مرد با چنین رفتاری به اخلاق اسلامی عمل کرده و نزد خدا ماجور خواهد بود رسول خداصلی الله علیه و آله فرمود: بهترین شما مردی استکه با همسرش به خوبی رفتار کند و من ازهمه شما نسبتبه همسرم خوش رفتارتر هستم (۱۶) و حضرت صادق علیه السلام فرمود:خدا رحمت کندمردی را که رابطه بین خودش و همسرش را نیکو گرداند.زیرا خداوند متعال مردرا اختیاردار و سرپرست او قرار داده است (۱۷) بعلاوه،بدین وسیله کانون گرم خانواده را گرمتر از سابق نموده وبنیاد ازدواج را استوار میگرداند.در اینصورت خانم چنین مردی نیز محبتها و نوازشها و دلجوئیها و زحمتهای شوهر مهربانش را هیچگاه فراموش نخواهد کرد.و با دلگرمی و امید بیشتری در اداره زندگی تلاش خواهد کرد. پینوشتها: ۱-اطلاعات ۱۸ اردیبهشت ۱۳۵۱. ۲-وسائل ج ۱۴ ص ۱۲۲ ۳-وسائل ج ۲ ص ۶۴۳ ۴-فرقان آیه ۶۷ ۵-وسائل ج ۱۵ ص ۲۵۸ ۶-وسائل ج ۱۵ ص ۲۶۱ ۷-وسائل ج ۱۵ ص ۲۶۱ ۸-مستدرک ج ۲ ص ۶۴۳ ۹-بحار ج ۱۰۴ ص ۶۹ ۱۰-وسائل ج ۱۵ ص ۲۴۹ ۱۱-بحار ج ۱۰۴ ص ۷۳ ۱۲-بحار،ج ۱۶ ص ۲۲۷. ۱۳-بحار الانوار ج ۱۶ ص ۲۳۰ ۱۴-راز آفرینش انسان ص ۱۰۸ ۱۵-بحار الانوار ج ۶۰ ص ۳۴۲. ۱۶-وسائل ج ۱۴ ص ۱۲۲ ۱۷-وسائل جلد ۱۴ ص ۱۲۴
از همسرت پرستاری کن
- اسفند ۵, ۱۳۹۲
- ۰۰:۰۰
- No Comments
- تعداد بازدید 92 نفر
- برچسب ها : اخلاق, اخلاق خانوادگی, خير دنيا و آخرت, زن داري, كمك به همسر, مشاوره, همسران, همسرداري, ويژه ها