راستی آیا چنین چیزی ممکن است که فردی به امر شیطان کار نیکی را انجام دهد؟ و ایا اصولا شیطان را با امر به کار نیک سروکاری هست؟
در یک نگاه این مطلب بسیار عجیب والبته غیر ممکن بنظر میاید. اما با اندکی حوصله و صبر و خواندن ادامه این نوشتار ، متوجه مسئله خواهید شد.
بله، شیطان اصولا هیچگاه هیچ بنده ای را امر به کار نیک و خوب ننموده است و چنین نیز نخواهد کرد. اما باید بدانیم که شیطان برای نفوذ در بندگان خدا و فریب آنها از هر دری وارد میشود و به هر حیله ای نیز متوسل میگردد و برای فریب هر کس نیز، متناسب با همان فرد ، راه مورد نظر را انتخاب و به مرحله اجرا میگذارد.
شیطان هیچگاه برای تسلط بر نفس یک انسان زاهد و وارسته ، فی البداهه ا و را به انجام افعال حرام دعوت نمیکند . چون میداند که بلافاصله با عکس العمل منفی و مقاومت آن بنده خدا روبرو خواهد شد. فلذا مرحله به مرحله وارد میدان شده و طرح خویش را به مورد اجرا میگذارد.
شیطان در برخورد با اینگونه افرا د ابتدا با لطایف الحیل تلاش میکند تا بر نیت پاک آنها در انجام اعمال نیک ، خدشه وارد نموده و بتدریج آنها را خلع سلاح نموده و آنگاه طرح اصلی خود را بدون هیچ مانعی به مورد اجرا گذارد.
نقل شده که شاگرد یکی از علمای دینی شیطان را در خواب میبیند و با شیطان مجادله میکند و شیطان بر موفقیت خود به منحرف نمودن بندگان خدا مینازد که شاگرد مورد اشاره به وی میگوید : استادم کتابی را در رابطه با شناخت تو برای بندگان خدا تالیف نموده و بزودی منتشر خواهد کرد که در آن صورت کار تو بسیار مشکل خواهد شد ( بعبارتی میگوید : استادم در این کتاب افشاگری نموده و بزودی رسوا خواهی شد و دیگر موفق به فریب بندگان خدا نخواهی شد)
شیطان قهقهه ای مستانه سر داده و با لبخند به وی میگوید : بیچاره ! استادت به امر من این کتاب را تالیف نموده است . چگونه چنین کتابی میتواند در ناکامی من موثر باشد؟ ( بعبارتی این کتاب را برای به به و چه چه و مرحبا گفتن این و آن نوشته است و در نوشتن آن نیت خالص وجود نداشته تا ثمر بخش باشد )
و یا اینکه گاها شاهد حتی نماز شب خواندن برخی بندگان خدا به امر شیطان هستیم . بگونه ای از خواب بلند میشود که همگان بنوعی متوجه بیدار شدن وی در نیمه شب شده و یا اینکه مجلس عزا و یا مولودی ائمه معصومین (علیهم السلام ) را با شور و حال زیادی بر پا میدارد تا شهره آفاق شده و زمینه تشویق وی توسط بنده گان خدا فراهم گردد.
براستی ملاک تشخیص اینکه کدام عمل فرد با نیت خیر و به امر نفس لوامه و کدام عمل به امر شیطان و نفس اماره انجام میشود چیست ؟
چاره کار بسیار ساده است. اگر همه اعمال فرد و در همه زمانها( مومن فصلی نباشد) بر اساس دین و آئین خدا انجام شود و هیچ شائبه ای مبنی بر وجود ریا در عمل آنها ایجاد نشود ، طبیعی است که اعمال خاص او نیز به امر شیطان نیست .
حال اگر فردی صرفا با انجام کارهای نیک ، آنهم در ایام و اموری خاص تلاش نماید تا خود را فردی مثبت جلوه داده و در همه امور ، رعایت شئونات دینی را ننماید و خلاصه اینکه جمیع حال و احوالش منطبق با آنچه شارع مقدس مقرر نموده نباشد ، طبیعی است که نمیتوان نیت او را در انجام این امور ، نیتی خالص و فی سبیل الله دانست. ( مثلا فقط مسلمانی را در ایام محرم و یا ماه مبارک رمضان بداند)
خلاصه بین عمل فی سبیل الله و فی سبیل الطاغوت فقط یک نیت فاصله است . انماالاعمال بالنیات.
خداوند همه ما را از شرشیطان نفس در امان بدارد.
توضیح اینکه ذکر این مطالب ، بمنزله زیر سوال بردن اعمال همه بندگان خدا نیست . بلکه هشداری برای من نگارنده و شمای خواننده است تا در دام شیطان گرفتار نشویم .
حال نظر شما چیست؟
