خاموش کردن چراغ بیت المال

بسیاری در اموال خود احتیاط می‌کنند، امّا در ابزار و وسائل دیگران دقّت ندارند، و در مصرف بیت المال احتیاط لازم را نمی‌کنند، درصورتی که مسئولیت الهی و مردمی آن فراوان است. حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام نسبت به حفظ ونگهداری ومصرف بیت المال کمال دقّت و احتیاط را داشت، در هوای سرد با یک حوله شخصی خود را می‌پوشاند و در حالی که از سرما می‌لرزید از بیت‌المال استفاده نمی‌کرد. شمشیر خود را فروخت تا مخارج خانواده را تأمین کند. وقتی یکی از دخترانش برای روز عید گردن‌بندی از بیت‌المال را به عاریت گرفت، ناراحت شد و کلیددار بیت‌المال را مورد نکوهش قرار داد.
کَشْفی حنفی نقل می‌کند:
در یکی از شب‌های آغازین خلافت، امام علی علیه السلام چراغی را در اطاق بیت المال روشن کرده مشغول محاسبات لازم بودکه طلحه و زبیر بر حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام سلام کرده، وارد شدند و گفتند: با شما کاری داریم.
امام فرمود: آیا مربوط به حکومت و امور مسلمین است یا به امور شخصی شما ارتباط دارد؟
پاسخ دادند: امور شخصی خودمان است.
امام علی علیه السلام چراغی را که از بیت‌المال در مقابلش روشن بود خاموش، و چراغ دیگری را روشن کرد.
پرسیدند: چرا اینگونه عمل کردی؟
حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام پاسخ داد: روغن چراغی که روشن بود از بیت‌المال، و کار شما شخصی بود، روا نبود که روغن چراغ بیت‌المال در مصارف شخصی قرارگیرد، امّا روغن این چراغ از اموال شخصی من است. حال هر مقدار که می‌خواهید از مسائل شخصی خود بگوئید.
طلحه و زبیر به یکدیگر نگاهی کردند و گفتند: برویم، این مرد به راه دین می‌رود، و با ما معامله‌ای نخواهد کرد. (۱)پی‌نوشت:
۱.    مناقب مرتضویه، ص ۳۵۶، کشف حنفی و مناقب ابن شهرآشوب، ج ۲، ص ۱۱۰ و بحارالانوار، ج ۴۱، ص ۱۱۶ و تهذیب شیخ طوسی، ج ۱۰، ص ۱۵۱ و مجموعه ورام، ج ۲، ص ۳ و الوافی، ج ۲، ص ۸۱ و حدیقه الشیعه، ص ۳۲۴ و خزینه الجواهر، ص ۳۰۶