زیبایی چقدر مهم است؟

شما چقدر به چهره همسر آینده تان اهمیت می دهید؟ آیا حاضرید با کسی سر سفره عقد بنشینید که نگاه کردن در چهره و ظاهرش برایتان خوشایند نیست؟
حقیقت این است که چهره و ظاهر همسر نه تنها کم اهمیت نیست، بلکه اولین شرط پذیرش همسر به شمار می رود. چرا که دو نفری که قرار است یک عمر با هم زندگی کنند لازم است علاوه بر هماهنگی در مسائل بنیادی زندگی آینده یشان چهره ی ظاهری همدیگر را نیز بپسندند و این پسندیدن یا نپسندیدن مستلزم دیدن یکدیگر است. تعریف و توصیف دیگران هرچند که موثر است اما کافی نیست، زیرا سلیقه ها متفاوت است.
دیدن مقداری کمی از صورت هم کافی نیست بلکه بطور کامل و واضح باید باشد بطوریکه هیچ نقطه مبهمی وجود نداشته باشدو نباید گفت ما همه چیز را پسندیده ایم و خواسته ها و معیارهایمان تأمین است دیگر مهم نیست که قیافه و شکل ظاهری چگونه باشد. زیرا پسندیدن یا نپسندیدن قیافه ی ظاهری می تواند بر تمام نتایج قبلی تأثیر بگذارد.
زیبایی باید در کنار دیگر صفات و معیارها مورد توجه قرار گیرد نه بطور مستقل، چراکه زیبایی بدون در نظر گرفتن معیارهای مهم برای تداوم ازدواج مثل اخلاق، عفت و غیره می تواند آسیب زا باشدنگرشی بر این موضوع در آئینه احادیث
شخصی به نام مغیره بن شعبه در زمان پیامبر اکرم (ص) زنی را خواستگاری کرد، گویا که او راخوب ندیده بود، پیامبر اسلام به او فرمودند: اگر او را دیده بودی امید سازش و توافق میانتان و باداوامتر بودن زندگی تان بیشتربود. در همین خصوص مردی از امام صادق (ع) پرسید آیا مردی که قصد ازدواج با زنی را دارد می تواند به زیباییهایش نگاه کند؟ امام (ع) در پاسخ فرمودند: اگر قصد سوء استفاده نداشته باشد ( و واقعاً به قصد پسندیدن برای ازدواج باشد) اشکالی ندارد.تذکر مهم:
مساله دیدن و پسندیدن نیز مانند همه مسائل انتخاب همسر نباید به حد وسواس برسد، بلکه باید به اندازه متعارف اکتفا کرد. در این مورد باید دقت کرد اما از حساسیت بی مورد نیز باید بپرهیزید.
در این مورد، باید دقت و ظرافت مخصوصی به کار برده شود به این معنی که باید توجه داشت که حرمت دختر شکسته نشود.چطور ببینیم و بپسندیم؟
هرگاه خواستگاری برای دختر آمد، باید مقدمات و راه های شناخت، مانند تحقیق، مشورت و غیره… طی شود و همه جوانب کار سنجیده و بررسی گردد. وقتی مشخص شد که دختر و پسر هم کفو هستند و مانعی بر سر راه ازدواجشان نیست و احتمال وصلت و ازدواج بسیار قوی است زمان دیدن کامل به عنوان مرحله نهایی فرا رسیده است.
البته با ید توجه کرد که آن گونه دیدن که بیان شد و اسلام اجازه داده منحصر و مخصوص به قصد جدی ازدواج با فردی معین و شرایط مخصوص است و نمی توان به بهانه انتخاب همسر به هر کسی نگاه کرد. اجازه اسلام در این مورد استثناء است، برای همان موضوع معین و هر نگاه و دیدنی که از این چارچوب بیرون باشد اشکال دارد.
زیبایی یک خصوصیت نسبی است و لازم نیست در حد عالی باشد بلکه مهم است که دو همسر یکدیگر را بپسندند و از هم خوششان بیاید و دلخواه هم باشند
در حقیقت دو نفر که می خواهند به عنوان همسر کانونی سعادتمندانه تشکیل دهند و تا پایان عمر در کنار هم با محبت زندگی کنند لازم است یکدیگر را از هر جهت دوست داشته باشند؛ از جمله چهره و شکل ظاهری. زیبایی یک خصوصیت نسبی است و لازم نیست در حد عالی باشد بلکه مهم است که دو همسر یکدیگر را بپسندند و از هم خوششان بیاید و دلخواه هم باشند.
در اسلام نیز به همسران سفارش شده که خود را برای هم بیارایند هم زن و هم مرد تا از انحرافات و مفاسد مصون بمانند چنانکه از معصوم نقل شده که آراستگی مرد بر عفت زن می افزاید.
البته زیبایی باید در کنار دیگر صفات و معیارها مورد توجه و بررسی قرار گیرد نه بطور مستقل، چراکه زیبایی بدون در نظر گرفتن معیارهای مهم برای تداوم ازدواج مثل اخلاق، عفت و غیره می تواند آسیب زا باشد. بنابراین زیبایی در کنار دیگر صفات می تواند کمال باشد وگرنه بلایی بیش نیست.چنانکه پیامبر اکرم (ص) فرمودند: کسی که (صرفا) برای زیبایی زنی (و همچنین) مردی با او ازدواج کند، در او امور ناخوشایند خواهد دید.
زیبایی به عنوان یک رکن اساسی و معیار مستقل در زندگی زناشویی مطرح نیست بلکه یک صفت کمالی است که اگر با صفات و معیارهای اساسی دیگر همراه باشد پسندیده است وگرنه به تنهایی ارزش نیست.
این صفت گاهی دور اندیشی افراد را مختل می کند بطوریکه معیارهای اصلی را فراموش می کنند و پایه های زندگی خود را بر مبنایی سست و متزلزل بنا می کنند؛ در نتیجه پس از مدتی که آن طراوت و جاذبه های ظاهری افت می کند و آن تنها امتیازی که به خاطر آن ازدواج صورت گرفته بود ( یعنی زیبایی) کم رنگ می شود، ممکن است دلسردیها و ناگواریهایی را به دنبال داشته باشد. اما کسی که تدین، عفت و ارزشهای اصیل و حقیقی را زیر بنای زندگیش قرار دهد و زیبایی را بعنوان یک امتیاز تکمیلی در کنار آنها به حساب آورد، گذشت زمان نمی تواند آن زندگی را فرسوده کند.چنانکه خداوند در سوره مریم آیه ۹۶ می فرماید: خداوند محبت مؤمنان نیکو کار را در قلبهای دیگران قرار می دهد.