فریب در ازدواج

مطابق ماده ۶۷۴ قانون مجازات اسلامی که اعلام مینماید چنانچه هریک از زوجین قبل از عقد ازدواج طرف خود را به امور واهی از قبیل داشتن تحصیلات عالیه ، تمکن مالی ، موقعیت اجتماعی ، شغل و سمت خاص ، تجرد و امثال آن فریب دهد و عقد بر مبنای هر یک از آن ها واقع شود به حبس تعزیری از شش ماه تا دو سال محکوم میگردد . با توجه به مفاد این ماده و مواردی که به صورت تمثیل ذکر گردید ، تدلیس عملیاتی است که از سوی یکی از زوجین صورت گرفته و موجب میشود عیبی پوشانده و مخفی گردد یا وجود صفتی را که مورد نظر طرف مقابل بوده در خود وانمود نماید خواه این مانورها به صورت عمل باشد خواه به صورت نوشته یا لفظ . نظیر ارائه گواهی مجعول صحت مزاج.
به نظر میرسد شرایط ذکر شده صرفا در خصوص زوجین قابلیت اعمال داشته باشد.
آیا میتوان اشخاص ثالث را در این خصوص نیز متهم نمود ؟
رویه مشخصی موجود نمیباشد به عنوان مثال زوج با فریب زوجه مبنی بر اینکه دارای تحصیلات عالیه میباشد با نام برده ازدواج نموده و پس از اطلاع زوجه از این امر ، وی علیه زوج و پدر وی اقدام به شکایت نموده و مدعی میگردد که پدر زوج از این امر قطعا مطلع بوده و با سکوت خود موجبات تسهیل عمل مجرمانه را فراهم نموده است که البته چنانچه سوء نیت پدر زوج اثبات گردد میتوان تحت تبانی یا مباشر معنوی از نامبرده اقدام به شکایت نمود .
سوال دیگری در این خصوص مطرح میگردد و آن اینکه آیا صرف سکوت هر یک از طرفین و در نتیجه در اشتباه گذاردن طرف مقابل در این خصوص جرم میباشد یا خیر؟
به عنوان مثال شخصی که ازدواج قبلی خودرا به طرف مقابل اعلام ننموده و با سکوت خود موجبات عدم اطلاع طرف دیگر را از این امر باعث گردد ایا مصداق تدلیس در نکاح میباشد یا خیر ؟
به نظر میرسد مورد از موارد تدلیس در نکاح میباشد و اداره حقوقی قوه قضاییه نیز در نظریات مختلف خود این امر را تایید نموده است . مصداق واهی بودن موارد اعلامی طرفین نیز عرف میباشد یعنی هر آنچه که در عرف به عنوان امر واهی بوده و طرف واجد ان نباشد مشمول ماده ۶۷۴ قانون مجازات اسلامی میگردد.