معضلات زندگی مشترک بدون ازدواج

وقتی “همسر” جای خود را به “همخانه ای” می دهد.
بسیاری از جوانان غربی که بنا به دلایل احساسی و تجربی به زندگی مشترک بدون ازدواج روی می آورند، تا همیشه از دستیابی به یک زندگی مشترک واقعی و آرامش بخش محروم می مانند.
افراد بیشماری در غرب در سنین آغازین جوانی خود به نوعی از زندگی مشترک روی می‌آورند که هدف از آن نه ازدواج، که داشتن روابط خارج از مرزهای اخلاقی جامعه است. این سبک و سیاق جدید که برخی جوانان آن را برای زندگی خود انتخاب کرده اند، نتیجه ای جز سستی نهاد خانواده و از بین رفتن ارزش ازدواج ندارد.
زندگی با یک یا چند همخانه ای و برقراری رابطه با آنان مساله ای است که در حال تبدیل شدن به یک سنت درمیان جوانان غربی است. این موضوع موجب بی علاقگی جوانان به مسائل اخلاقی و کاهش آمار ازدواج در میان این قشر را در پی دارد. همین امر منشا بسیاری از بی بندو باریها و فسادهای اخلاقی در این جوامع است.
اینگونه زندگی را گروههای سنی بین ۲۵ تا ۳۴ سال انتخاب می کنند. با اینکه آمارهای پیشین گویای زندگی ۷۴ درصد جوانان ۱۸ تا ۲۴ سال با والدین است اما این میزان در سالهای اخیر به شدت کاهش یافته و در نقطه مقابل به شمار جوانانی که برای داشتن زندگی با همسالان مجرد خود از خانه بیرون می زنند افزوده شده است.
بنا بر آمارها بیش از ۶۰ درصد بزرگسالان اروپا ازدواج کرده و تشکیل خانواده داده و پاسخ روشنی برای این مسائل یافته اند. اما ۶ درصد از آنان که عمدتا افرادی در دهه سوم زندگی اند، میل به زندگی بی قید داشته و کسانی اند که زندگی خود را با یک یا چند همخانه ای می گذرانند.
جوانانی که این روش زندگی را انتخاب می کنند علاوه بر اینکه هیچ تعهدی در قبال یکدیگر نداشته و فاقد وفاداری و تعهد اخلاقی نسبت به یکدیگرند، به سرعت نیز از همخانه ای خود جدا می شوند. دلیل آن این است که اینگونه روابط بسیار شکننده بوده و به محض اینکه یکی از طرفین خواهان پایان دادن به آن باشد، خاتمه می یابد.
در این نوع زندگی امکانهای بیشمار جوانان در انتخاب گزینه مورد علاقه، روابط آنها را زیر سوال برده و تهدیدی برای تداوم آن محسوب می شود. بسیاری از جوانان و شاید میانسالان که بنا به دلایل احساسی و تجربی به زندگی مشترک بدون ازدواج روی می آورند، تا همیشه از دستیابی به یک زندگی مشترک واقعی و آرامش بخش محروم می مانند زیرا باورها و ارزشهای اخلاقی، ذهنی و عقیدتی آنان در طول معاشرت با همخانه ای های بیشمار دگرگون می شود.
به همین دلیل بخشی از این افراد که به امید تجربه ای جدی و یا آزمودن فرد مورد انتخاب خود برای ازدواج پیش از عملی کردن این تصمیم به زندگی بی قید در یک خانه روی می آورند بزرگترین زیان زندگی خود را متحمل می شوند.