من ((۵ انگشت )) یا ((فلفل بیابانی )) هستم

در اطراف تهران و کرج به من ((فلفل بیابانی )) و در اطراف شیر از ((دل آشوب )) در نیکشهر و ایرانشهر ((بنگاله )) و گونک نامند. من در نواحی البرز – خراسان – خرمشهر – شهبازان – کازرون – اطراف خلیج فارس – بندرعباس – صالح آباد و قم می رویم .
اعراب به من ((فنجکشت و اثلق )) و فرنگی ها ((گاتیلیه )) می گویند. زادگاه اولیه من ایران و آسیای مرکزی است . ولی امروزه در جنوب اروپا و در سواحل دریای مدیترانه کاشته می شوم .
درختچه ای هستم زیبا، به ارتفاع ۵/۱ تا دو متر مرا به علت گلهای زیبایی که دارم ، به عنوان یک درخت زینتی می کارند – برگهای من پنجه ای و پنج تایی است – گلهای من به رنگ آبی و شبیه سنبله ای است دراز. میوه من آبدار و میان آن سخت و بادوام است . اگر برگ مرا بدست بمالید، بوی خوشی از آن استشمام می شود. میوه من قابض بوده و به هضم غذا کمک می کند. دماغ و کیسه صفرا و معده را باز می نماید و برای سردرد مفید است . برای معالجه جنون ، بواسیر و گرفتگی طحال و ورم رحم تجویز شده است . برای یائسگی پیشرس مرا تجویز کرده اند. برای پیچیدگی اعصاب و ترک تهیگاه (شقاق ) و جلوگیری از تاءثیر زهر مار و حشرات دیگر، بکار می روم و چنانچه برگ تازه مرا کوبیده ، بدون آب مانند شامی در روغن سرخ کنند و بعد با عسل آنرا به زنی ، که مبتلا به ((پرسوت )) است بخورانند، درمان خواهد شد (پرسوت یک بیماری رحمی است که بعد از زایمان همراه با تب دیده می شود و علامت آن زردی و ضعف و کم اشتهایی است ) اگر با خوردن یکی دو دانه از این شامی حال آنها رو به بهبودی رفت ، معالجه را ادامه دهید.
ضماد میوه وبرگ من جهت دردسر و بواسیر نافع است . خوردن برگ من شیر را زیاد و شهوت را کم می کند. ادرار و خون عادت ماهانه را نیز کم می نماید. حمول و بخور برگ و میوه من ، همراه با مقدار مساوی پونه جهت باز شدن ادرار و قاعدگی و نشستن در آب جوشانده آنها، جهت ورم رحم و مقعد و مرهم آن با روغن و برگ موجهت ورم بیضه مفید است . ضماد گرم برگ من ، برای ورم بیضه و بیضه ی آب آورده مفید است .
میوه من لطیف تر از برگ من است و من برای کلیه ضرر دارم و بهتر است همیشه مرا همراه با صمغ عربی مصرف نمایند تا زیانم از بین رود و برای کبد مفید باشم .
مقدار خوراک میوه من تا یک مثقال است ، هفت عدد از برگ من مسهلی قوی است . من سابقا جزو ترکیب یکی از آبهای ضد سوزاک بودم و مرا از آن جهت اضافه کرده بودند که جلوی تحریک را بگیرم تا زخم التیام پذیرد و چون اثر من بعد از بهبودی هم ادامه داشت ، آنرا حذف کردند و بجای آن انیسون اضافه نمودند.
راهبان و پارسایان در بهار مرا زیر خود فرش میکنند تا شهوت بر آنها غلبه نکند تکیه کردن بر چوب درخت من مانع آمیزش و شهوت است و گذاشتن من زیر فرش خواب مانع احتلام است .