من ((بو مادران )) هستم

اسم من بومادران می باشد. به من علف هزار برگ – زهره القندیل هم گفته اند. در کتابهای گیاه شناسی قدیم ایران ، اسم یک نوع من برنجاسب و نوعی دیگرم قیصوم ذکر شده است ، بطور خودرو در ایران و نقاط مختلف اروپا، در کنار جاده ها و دشت می رویم ، سر شاخه های گلدار من دارای یک اسانس معطر فرار و چند ترکیب دارویی است مقداری اینولین – مواد چربی و مومی و کمی تانن هم دارم ، مرا در اروپا به عنوان تب بر و نیروبخش و ضد تشنج استعمال می نمایند، مصرف من برای ادرار زیاد می کنم – تب شکن هستم جوهر مرا به صورت مالیدنی می توانید بر روی محل دردناک اورام و روماتیسم استعمال کنید، و با وازلین و روغن های دیگر مخلوط کرده ، و بعنوان پماد یا کرم مسکن بکار برید. جوشانده ی سر شاخه های گلدار من عادت ماهانه زنان را باز می کند و زایمان را آسان می سازد و سنگهای کلیه و مثانه را میریزاند. ضماد من جهت درد سینه و انواع سردرد و سرسام بکار برده شده است . این ضماد اورام را می خواباند و اگر روی شقیقه بگذارید، دماغ را باز می کند. پاشیدن سوخته من روی زخم مفید است – استنشاق آب جوشانده ی من جهت درمان زکام و نزله و آنفولانزا توصیه شده است ، این جوشانده ضد تنگی نفس – معالجه تب و لرز – پاد زهر سموم و مسکن دردهای مفاصل و عرق النساء می باشد، بخورد و دود من حشرات را فرار می دهد. اگر ضماد مرا روی محل نیش عقرب بگذارید، فورا درد آنرا ساکت می کنم . سوخته مرا برای جلوگیری از خونریزی بکار می برند، اگر ضماد مرا گرم گرم روی محل گری بگذارید به روییدن مو کمک می کنم سابقا برای زود درآمدن ریش ، سر شاخه های مرا با روغن ترمس (باقلای مصری ) مخلوط کرده ، روی صورت جوانان و مردان کوسه می گذاشتند و عقیده داشتند که اثرش قطعی است . برای تسکین اعصاب دم کرده پنج درصد مرا بکار برید.