همه چیز در مورد زگیل

ویروس زگیل
زگیل در واقع تکثیر نامنظم و‌البته غیرسرطانی سلول‌های پوست است که توسط ویروسی به نام ایجاد می‌شود. این ویروس سلو‌ل‌های پوست را وادار می‌کند تا مکان مناسبی به همراه مواد مغذی برای آن فراهم کند. به این مکان تکثیر ویروس‌ها، از لحاظ پزشکی زگیل می‌گویند: چرا زگیل درمی‌آوریم؟
همان‌طور که گفته شد، عامل زگیل در واقع یک نوع ویروس است. بنابراین همان‌طور که سایر عفونت‌های ویروسی منتقل می‌شوند، ویروس عامل زگیل هم می‌تواند به بدن شما منتقل شود. تماس مستقیم با افراد دچار زگیل و یا استفاده از وسایل آنها، از مهم‌ترین راه‌های انتقال ویروس زگیل است. البته مقاومت مستقیم ایمنی افراد در مقابل ویروس زگیل متفاوت است و هر کسی که ویروس وارد بدنش شد، لزوما بیمار نمی‌شود. در مجموع می‌توان گفت استفاده از حمام‌های عمومی، زخم‌ها و آسیب‌های مکرر پوستی، سرکوب سیستم ایمنی بدن ناشی از مصرف برخی داروها و یا بیماری‌هایی مانند ایدز و نیز مصرف سیگار از عوامل تشدیدکننده خطر ابتلا به زگیل هستند.
برای جلوگیری از ابتلا‌ به زگیل، سعی کنید در اطراف استخر، کلوپ‌های ورزشی و در خانه از دمپایی استفاده کنید تا از ایجاد بریدگی و ترک در پاهایتان جلوگیری شود، چون ویروس‌ها می‌توانند از این منافذ به راحتی به پوست نفوذ کنند. از آنجائی‌ که ویروس زگیل در مکان‌های مرطوب رشد و تکثیر می‌یابد، بهتر است کفش‌های خود را به ‌طور متناوب تعویض کنید تا در فاصله این پوشیدن متناوب، کفش‌ها خشک شوند.
 
انواع زگیل
زگیل انواع مختلفی دارد که بر حسب محل ایجاد آن، به چند دسته تقسیم می‌شود.زگیل معمولی: اغلب در اطراف ناخن‌ها و در پشت دست ظاهر می‌شود و معمولا دارای سطحی زبر است و رنگی زرد و یا قهوه‌ای دارد. این زگیل‌ها می‌توانند دردناک شده و در انجام کارهای روزانه مشکل ایجاد کنند.زگیل پا: در کف پا ایجاد می‌شود و بر روی آن نقاط سیاه دیده می‌‌شود که همان رگ‌های خونی هستند که زمانی آن را تغذیه می‌کردند. به دسته ‌های زگیل کف پائی، موزائیک می‌گویند که احتمال دردناک شدنشان بسیار زیاد است.
زگیل مسطح: زگیل‌های کوچک صافی هستند که گاه در دسته‌های صدتائی دیده می‌شوند و اغلب در صورت کودکان به وجود می‌آیند.زگیل تناسلی: در ناحیه تناسلی به وجود می‌آید و از طریق روابط جنسی منتقل می‌شود. این زگیل‌ها از سایر زگیل‌ها مسری‌تر هستند. در زنان زگیل تناسلی می‌تواند به دهانه رحم نفوذ کند و اینجاست که ممکن است با زگیل به استقبال سرطان بروید! نترسید، خبر خوب، این است که اغلب زگیل‌ها توسط ویروس‌های پاپیلومای نوع ۶ و ۱۱ ایجاد می‌شوند که همراهی کمی با سرطان دارند اما از آنجا که این ضایعات دردناک نیستند و ممکن است در صورت عدم توجه، کشف نشوند، باید به آن دقت کنید و در صورت شک کردن، هر چه زودتر به پزشک مراجعه کنید.
 درد بی‌درمان زگیل
یک‌سری درمان‌های سنتی برای زگیل وجود دارند که هرگز تحت بررسی دقیق علمی قرار نگرفته‌اند اما در عین حال برای بسیاری افراد موِثر بوده‌اند. شما هم می‌توانید آنها را امتحان کنید.
از کپسول‌های که حاوی ویتامین‌A و یا روغن کبد ماهی هستند استفاده کنید. به این ترتیب که کپسول‌ را شکسته و محتویات مایع آن را روی زگیل بمالید. روزی یک‌بار انجام این عمل کافی است. واکنش زگیل‌های مختلف نسبت به این نوع درمان متفاوت است اما به نظر می‌رسد که زگیل‌های جوان با این روش در عرض یک‌ماه از بین می‌روند.
مصرف ویتامین C در درمان زگیل‌های کف پای برخی افراد تا‡ثیر داشته است. چند قرص ویتامین‌C را خرد کرده و با آب به‌صورت خمیر در آورید. سپس خمیر را روی زگیل بگذارید و آن را با یک بانداژ بپوشانید، طوری که خمیر به خارج از محل مورد نظر تراوش نکند. شواهدی وجود دارد مبنی بر آنکه اسید اسکوربیک (موجود در ویتامین )C می‌تواند ویروس مولد تبخال را هم از بین ببرد. به خاطر داشته باشید که ویتامین‌C ممکن است پوست را تحریک کند، بنابراین فقط خود زگیل را با خمیر بپوشانید.
راه دیگر، استفاده از روغن کرچک به‌صورت موضعی است. به این صورت که روزی ۲ بار و هر بار یک قطره روغن کرچک‌ را بر روی زگیل بگذارید و در صورت امکان روی آن را بپوشانید. همچنین می‌توانید از خمیر غلیظ روغن کرچک با جوش شیرین استفاده کنید. خمیر را روزی ۲ بار بکار ببرید. برای ممانعت از تغییر وضعیت خمیر می‌توانید از بانداژ و دستکش و یا جوراب استفاده کنید.
زگیل در جای مرطوب به خوبی رشد می‌کند، بنابراین بهتر است موضع را خشک نگه دارید. برای این منظور می‌توانید از پودر بچه و یا پودر تالک استفاده کنید. اگر زگیل بر روی پاهای شما قرار دارد، حتی تا روزی ۱۰ بار می‌توانید از پودر تالک استفاده کرده و مرتبا جوراب‌هایتان را عوض کنید. اگر هیچ کدام از این اقدامات موِثر واقع نشد، چاره‌ای ندارید جز اینکه به سراغ پزشک بروید.درمان‌های علمی:
به طور کلی ۲ گروه اصلی درمان برای زگیل وجود دارد: درمان‌های فیزیکی و درمان‌های شیمیایی. هر دوی این درمان‌ها تخریبی هستند، یعنی ضایعه را تخریب می‌کنند ولی عفونت ویروسی را درمان نمی‌کنند، چرا که به طور کلی از بین بردن ویروس‌ها کار آسانی نیست و دانش پزشکی به همین دلیل، هنوز از درمان ریشه‌ای عفونت‌های ویروسی از قبیل ایدز، هپاتیت و حتی سرماخوردگی ناتوان است.
اغلب درمان‌های عمومی و تجاری به منظور رفع زگیل، فراورده‌های مختلف اسید سالیسیلیک هستند. قبل از استفاده کردن از این داروها باید به ۳ نکته دقت کنید: اول اینکه یقین حاصل کنید موردی که در حال درمان آن هستید، زگیل است نه چیز دیگر. دوم اینکه به‌طور صحیحی از دارو استفاده کنید. سوم اینکه اگر زگیل با وجود مصرف دارو در طی مدت ۱ الی ۲ هفته هیچ روند بهبودی نشان نداد، بهتر است برای تغییر درمان، به پزشک مراجعه کنید.
در حال حاضر معروف‌ترین روش دارویی که برای درمان زگیل به‌کار می‌رود، محلولی ترکیبی است که حاوی اسیدسالیسیلیک، اسید لاکتیک و کلودیون است. برای به کار بردن آن ابتدا ضایعه را ۵ دقیقه در آب ولرم قرار دهید تا پوست ضخیم روی ضایعه نرم شده و راه برای نفوذ دارو، هموار شود.سپس موضع را خشک کرده و بافت‌های مرده و آثار داروئی قبل را با سنگ‌پا پاک کنید سپس با محلول ترکیبی فوق، سطح ضایعه را بپوشانید. دقت کنید که محلول‌ با بافت‌های اطراف ضایعه تماس پیدا نکند. چرا که سبب تحریک و زخم در پوست سالم اطراف ضایعه می‌‌شود. برای جلوگیری از این مسئله، اطراف زگیل را با لاک ناخن، وازلین و یا پماد اکسیددوزنگ بپوشانید و سپس محلول را روی ضایعه قرار دهید. چنانچه برای زگیل پا اقدام می‌کنید بهتر است این عمل را در هنگام خواب انجام دهید که مجبور نیستید راه بروید و در نتیجه دارو پاک نمی‌شود. صبح‌ها دوباره محل مورد نظر را در آب ولرم قرار دهید و با سنگ‌پا تکه‌های نرم را بزدائید و محلول مورد نظر را دوباره به کار ببرید. برای زگیل‌های دست یک‌بار استفاده از محلول، آن‌هم در هنگام شب کافی است. درمان را تا برطرف شدن ضایعه ادامه دهید، این کار ممکن است حتی تا چند ماه نیز طول بکشد. عجله نکنید و حوصله به خرج دهید.
به طور کلی در نظر داشته باشید که برای درمان زگیل، اگر یک روش بعد از ۳ دوره درمان باعث بهبودی نشد، آن وقت باید روش را عوض کرد.
سرما درمانی (کرایوتراپی)، جراحی‌ و درمان با لیزر نیز ۳ روش موِثر و رایج دیگر هستند. کرایو برای بیماران دارای زگیل‌های با تعداد کم تا متوسط توصیه می‌‌شود. مهم‌ترین عارضه جانبی آن هم درد یا تاول البته موقتی در محل است و به‌دنبال آن، ۲۰ تا ۴۰ درصد هم خطر عود وجود دارد. درمان جراحی از آنجا که مستلزم برداشت عمقی ضایعه است، به مهارت جراح بستگی دارد. خطر عود با استفاده از این روش، حدود ۲۰ درصد است. درمان با لیزر بهترین روش درمانی زگیل‌های وسیع داخل پیشابراه و واژن است. نکته جالب این است که دود حاصل از این نوع درمان می‌تواند حاوی ویروس پاپیلومای انسانی باشد و به همین دلیل پزشکانی که این عمل را انجام می‌دهند حتما باید از ماسک استفاده کنند. برای درمان با لیزر بین ۵ تا ۵۰ درصد احتمال عود در نظر گرفته می‌شود. مزیت روش‌های فیزیکی نسبت به روش‌های شیمیایی، علیرغم هزینه بالاتر و عوارض جانبی مانند زخم در محل درمان و‌… این است که بیمار سریع‌تر از آنها نتیجه می‌گیرد و نیاز به مراجعات مکرر ندارد. به عبارت دیگر این نوع درمان‌ها برای بیماران عجول مناسب‌ترند.
چند نکته مهم
برای جلوگیری از گسترش ویروس، ناحیه دچار زگیل را شانه نکنید، برس نزنید و اصلا‌ح نکنید.
از کوتاه کردن ناخن‌هایی که اطراف آنها زگیل وجود دارد، از ناخن‌گیر جداگانه استفاده کنید.
اگر در اطراف ناخن‌های شما زگیل وجود دارد، ناخنتان را نجوید!>
زگیل را نترکانید زیرا باعث گسترش بیشتر ویروس می‌شود. اگر کودک شما زگیل دارد، روی زگیل را با باند بپوشانید تا آن را نترکاند.
دستتان را حتی‌الا‌مکان خشک نگه دارید. ویروس عامل زگیل در محیط‌های مرطوب غیرقابل مهار است.
در صورت دست زدن به زگیل، دستتان را به دقت بشویید.