چادر یا مانتو؟

آیا زن خوب است که با چادر باشد یا با مانتو؟
ابتدا باید معیارهای یک پوشش اسلامی را با هم بررسی نماییم.
پوشش زن در غیر از نماز و در مقابل نامحرم، باید دارای شرایط زیر باشد:
۱-تمام بدن زن را (به‌جز دست‌ها تا مچ و گردی صورت) بپوشاند. البته اگر دست‌ها و گردی صورت، بدون آرایش و زینت باشند.
۲- لباس باید نازک و بدن نما نباشد. امیرالمؤمنین علی(می‌فرمایند: “بر شما باد که [در برابر نامحرم] از لباس ضخیم استفاده کنید؛ زیرا کسی که لباسش [در برابر نامحرم] نازک شود، دینش نیز سُست می‌شود.”
۳- غصبی نباشد.
۴- لباس شهرت نباشد. لباس شهرت آن است که از جهت جنس، یا رنگ، یا نوع دوخت و یا کیفیت پوشیدن، خلاف عرف جامعه باشد، و باعث جلب توجّه دیگران شود.
۵- مرد لباس زن، و زن لباس مرد را نپوشد. شرط حرام بودن این نوع پوشش، در این است که آن را به‌عنوان یک لباس برای خود انتخاب کند.
با بررسی معیارهای پوشش، اگر لباسی باشد که این شرایط را داشته باشد، از آن می‌توان به‌عنوان حجاب استفاده کرد. مانند: مانتوهای گشاد و ساده‌ای که بدن را کاملاً می‌پوشاند. اما توجه به این نکته نیز ضروری است، که چادر به‌عنوان یک حجاب ملّی، برای ما وقار و کمالی دارد، که در سایر پوشش‌ها نیست.
در پایان به یاد داستانی افتادم که در مدینه طیبه اتفاق افتاده بود. آقای موسوی همدانی در کتاب پاسخ به پرسش‌های دینی، ج ۲، ص ۲۲۲، این‌چنین نقل کرده‌اند:
در مدینه طیبه چند نفر فلسطینی و تونسی و مراکشی با من رفیق شدند، و عصرها در جلوی مهمانخانه‌ای که منزل کرده بودیم، جمع می‌شدند، و از هر دری محبت می‌کردند. یک روز بحث آن‌ها درباره بهترین زی زنان دنیا شد، که کدام زی و قیافه‌ای برای زنان سنگین‌تر و با وقارتر است. همه آن‌ها متفقاً گفتند: “هیچ لباسی با وقارتر از چادر زنان ایرانی نیست، و ما وقتی زنان ایرانی را با چادر می‌بینیم، احساس احترام و وقار در آنان می‌کنیم.”