پزشکانی که در سطوح مقدماتی فعالیت میکنند ، باید هر یک تا دو سال آزمایش HIV را برای هر بیماری که از لحاظ جنسی فعال است ، در نظر داشته باشند ، حتی اگر این بیمار شریک جنسی یکسانی در طی این مدت داشته باشد. اگر شخصی شریک جنسیاش را عوض کرد ، آزمایش HIV باید هر سال در مورد وی انجام شود.تصور میشود آزمایشات معمول HIV به اندازه کولونوسکوپی ، برنامه های ترک سیگار و واکسیناسیون ویروس هپاتیت B به صرفه باشند. به علاوه تشخیص زودهنگام HIV ، امکان امید به زندگی بالاتر و میزان انتقال پایینتر HIV را میدهد.
مزیت جانبی دیگر این است که آزمایشات معمول HIV میتوانند ننگ و عاری را که هنگام دادن آزمایش HIV بر آزمایشدهنده تحمیل میشوند ، بکاهند.
به یاد داشته باشدید تنها راه مطمئن جهت تعیین آلودگی با HIV انجام تست آنتی بادی HIV میباشد و از روی علائم بالینی نمیتوان آلودگی با HV را تعیین کرد.
– در صورتی که شما سابقه انجام هر کدام از رفتارهای خطرناک زیر را داشته اید:
– استفاده از سوزن و سرنگ مشترک در اعتیاد تزریقی ( حتی برای یک بار)
– ابتلاء به بیماری های آمیزشی (مثل سوزاک، سیفلیس، تبخال و زگیل تناسلی)
– با فرد آلوده به ویروس اچ. آی. وی. تماس جنسی “حفاظت نشده” داشته اید.
– با فرد تزریق کننده مواد مخدر (حتی همسر) تماس جنسی “حفاظت نشده” داشته اید.
– با فرد دارای سابقه ابتلاء به بیماریهای آمیزشی تماس جنسی “حفاظت نشده” داشته اید.
– بدون اطلاع از سابقه ابتلاء فردی به بیماریهای آمیزشی تماس جنسی “حفاظت نشده” داشته اید.
– با فرد دارای سابقه روابط جنسی با مردان یا زنان دیگر تماس جنسی “حفاظت نشده” داشته اید.
– با فرد دارای سابقه روابط جنسی با نوع همجنس تماس جنسی “حفاظت نشده” داشته اید.
(خصوصاً اگر رابطه بین دو مرد بوده و در این رابطه وی مفعول بوده باشد.)
– با فردی که در نواحی پر خطر زندگی می کند، تماس جنسی “حفاظت نشده” داشته اید.
(مناطقی که در آن آمارمیزان افراد آلوده به ویروس اچ. آی. وی. زیاد می باشد. مثلاً بعضی کشورهای آفریقایی، کشورهای تازه استقلال یافته روسیه، افغانستان و کشورهای ناحیه خلیج فارس)
– استفاده از مشروبات الکلی و مواد مخدر قبل از تماس جنسی (تریاک، هروئین، قرص اکستاسی، حشیش، گرس و …. )
– سابقه تجاوز و سوء استفاده جنسی قرار گرفتن
در صورتیکه پاسخ شما به هر یک از موارد فوق مثبت باشد، به پزشک خود و یا جهت گرفتن مشاوره و انجام آزمایش اچ. آی. وی. به مراکز درمانی و مشاوره نزدیک محل سکونت خود مراجعه کنید.
به نقل از تبیان
