اسم من ((بادام زمینی )) است

اسم من بادام زمینی است ، ولی عده ای به من پسته ی شام می گویند، زادگاه اولیه ی من برزیل است ، ولی امروزه در بسیاری از کشورها از جمله ایران می رویم و از روغن من که بنام روغن ((آراشید)) معروف است ، در طباخی و صنعت استفاده می کنند. نباید مرا با پسته ی زمینی که نام دیگرش ((مشک زمینی )) است اشتباه کرد.
بوته ی من دو نوع گل دارد، یکی گل های بزرگ و زرد رنگ که نازا می باشند. دوم گلهای کوچک که روی ساقه خوابیده ، و پس از آنکه عمل آمیزش در آن انجام گرفت ، در خاک فرو رفته و رشد می نماید، قسمت مورد استفاده من مغز من است که دارای روغن ، مواد ازته ، ویتامین های ((آ. ب . او. د)) می باشد. مقدار مواد فوق بر حسب آب و هوا در کشورها و مناطق مختلف فرق می کند.
روغن ((آراشید)) یکی از روغن های سبک و مرغوب است . مخصوصا اگر از انواعی گرفته شود که پوست خارجی آنها نازک بوده و بخوبی جدا شوند. برای استخراج روغن از مغز من نه تنها بایستی پوست سخت خارجی آنرا گرفت ، بلکه بایستی پوسته ی نازک روی مغز و نطفه ی آنرا نیز برداشت تا عمل تصفیه به آسانی صورت گیرد. از روغن من در صنعت داروسازی برای تهیه ی روغن کافوری استفاده می کنند.خواص بادام زمینی
اسمش، بادام زمینی یک دانه روغنی مثل بادام یا گردو نیست، بلکه جزو گروه حبوبات مثل عدس و لوبیا قرمز است. رزوراترول ( )resveratrolماده مفیدی برای سلامت قلب که در انگور وجود دارد، در پوست قرمز بادام زمینی نیز یافت می‏شود.چون هر ۳۰گرم بادام زمینی حاوی ۱۴گرم چربی است، آن را می‏توان جزو گروه چربی در رژیم غذایی قرار داد. یک وعده بادام زمینی حدود % ۲۰از نیاز روزانه ویتامین Eرا تأمین می‏کند. بادام زمینی همچنین منبع خوبی از فولات است. یک تحقیق انجام شده بر ۳۰/۰۰۰خانم نشان داده است که خانمهایی که بادام زمینی و دیگر دانه‏ های روغنی را چهار بار در هفته مصرف می‏کردند، نصف ریسک ابتلا به سکته قلبی را نسبت به خانمهایی که بادام زمینی و دیگر دانه‏ های روغنی را مصرف نمی‏کردند داشتند.