حسادت و حق گویی

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :

حسادت

ویژگی حسود
    قالَ اللَّهُ‏عزّ و جل لموسی بنِ عِمرانَ: … فانَّ الحاسِدَ ساخِطٌ لنِعَمی، صادٌّ لقِسْمی الّذی قَسَمْتُ بینَ عِبادی.(۳/۱۱۸۴؛ کافی: ۲/۳۰۷)    
خداوند عزّ و جل به موسی بن عمران فرمود: همانا حسود از نعمت‏ های من ناراحت است و از قسمتی که برای بندگانم مقرّر داشته ‏ام رویگردان.

پوشاندن عوامل حسادت برانگیز
    اسْتَعینوا علی قَضاءِ حَوائجِکُم بالکِتْمانِ، فانَّ کُلَّ ذی نِعمَهٍ محَسودٌ.    (۳/۱۱۸۶؛ شرح ابن ابی الحدید: ۱/۳۱۶)
در بر آوردن نیازهای خود از کتمان و پوشیدگی کمک گیرید، زیرا هر صاحب نعمتی محسود واقع می‏شود.

حق گویی  نهی از ترس از مردم در مقام حق گویی
    ألا لایَمنَعَنَّ أحَدَکُم هَیبَهُ النّاسِ أن یَقولَ الحَقَّ اذا رَآهُ أن یَذَّکَّرَ بِعِظَمِ اللَّهِ، لا یُقَرِّبُ مِن أجَلٍ ولا یُبعِدُ مِن رِزقٍ.(۸/۳۷۲۶۱؛ کنزالعمال: ۵۵۷۰)    
هان ! مبادا هراس از مردم مانع از آن شود که فردی از شما حقّ را ببیند و نگوید. (که حقّ‏گویی) نه اجلی را نزدیک می‏کند و نه رزق و روزیی را دور می‏گرداند.