رشوه
حرمت رشوه
ایّاکُم والرّشوَهَ فانّها مَحضُ الکُفرِ، ولا یَشُمُّ صاحِبُ الرّشوهِ رِیحَ الجَنَّهِ. (۵/۲۰۷۶؛ بحار: ۱۰۴/۲۷۴)
از رشوه گرفتن دوری کنید که بی گمان کفر محض است و رشوه گیر بوی بهشت را استشمام نمیکند.
زورگویی کیفر زورگویی
انَّ أعجَلَ الشَّرِّ عُقوبَهً البَغیُ.(۲/۵۲۴؛ کافی: ۲/۳۲۷)
کیفر زورگویی زودتر از کیفر هر کردار زشت دیگری دامنگیر انسان میشود.
ستیزه جویی
نهی ازکشمکش با مردم
ما نُهِیتُ عن شَیءٍ بَعدَ عِبادَهِ الأوثانِ ما نُهِیتُ عَن مُلاحاهِ الرِّجالِ. (۷/۳۵۰۸؛ تحف العقول: ۴۲)
من بعد از نهی شدن از بتپرستی، از چیزی به اندازه کشمکش کردن با مردم نهی نشدم.
ستیزه جویی، زداینده مروت
مَن لاحَی الرِّجالَ سَقَطَت مُروءَتُهُ وذَهَبَت کَرامَتُهُ.(۷/۳۵۱۰؛ امالی طوسی: ۵۱۲)
هرکه با مردمان ستیزه کند، مروّتش ساقط شود و حرمتش از بین برود.
