یقین

 یقین، گوهر برتر دل

    خَیرُ ما اُلقِیَ فی القَلبِ الیَقینُ.(۱۴/۷۱۶۸؛ امالی صدوق: ۳۹۵)    
بهترین چیزی که در دل افکنده شده، یقین است.

حفظ یقین

    ما أخافُ علی اُمَّتی الّا ضَعفَ الیَقینِ.(۱۴/۷۱۸۲؛ کنزالعمال: ۷۳۳۲)    
من بر امّت خود از چیزی جز سستی یقین، نمی‏ترسم.

نشانه‏ های اهل یقین

    أمّا عَلامهٌ المُوقِنِ فَسِتَّهٌ: أیْقَنَ باللَّهِ حَقّاً فآمَنَ بِهِ، و أیقَنَ بأنّ المَوتَ حقٌّ فحَذِرَهُ، و أیقَنَ بأنّ البَعثَ‏حَقٌّ فخافَ الفَضیحَه، و أیقَنَ بأنّ الجَنّه حَقٌّ فاشتاقَ إلَیها، و أیقَنَ بأنّ النّارَ حَقٌّ فظَهَرَ سَعیُهُ لِلنَّجاهِ مِنها، و أیقَنَ بأنّ الحِسابَ حَقٌّ فحاسَبَ نَفسَهُ.(۱۴/۷۱۷۸؛ تحف العقول: ۲۰)    
نشانه شخص با یقین شش چیز است: (اوّل) به حقانیّتِ خدا یقین پیدا کرده و لذا به او ایمان آورده است، (دوم) یقین پیدا کرده که مرگ راست است و لذا از آن در حذر است، (سوم) یقین پیدا کرده که رستاخیز راست است و از این رو از رسوایی (در آن روز) می‏ترسد، (چهارم) یقین پیدا کرده که بهشت راست است و از این رو مشتاق آن است، (پنجم) یقین پیدا کرده که دوزخ راست است و از این رو برای نجات از آن می‏کوشد و (ششم) یقین پیدا کرده که حساب راست است و از این رو از خود حساب می‏کشد.