چگونه رفتار می‌کنید

تا به حال به این موضوع فکر کرده‌اید که شخصیت یک فرد می‌تواند نحوه برخورد اطرافیان را با خود تعیین کند؟ حتما شما هم معتقد هستید که افراد در مقابل شخصیت‌های گوناگون رفتار متفاوتی از خود نشان می‌دهند. اشخاص بسیاری هستند که در اجتماعات مختلف و در جمع اقشار گوناگون دارای اعتبار و احترام خاصی هستند و شخصیت آنها در بین همه افراد مورد تحسین واقع می‌شود. ‏
‏نه اشتباه نکنید! دست‌یابی به احترام و اعتبار همیشه از راه مقام و ثروت به دست نمی‌آید و هستند افرادی که با وجود داشتن مقام عالی رتبه یا ثروتی ایده‌آل، در نزد دیگران ارزش و اعتبار چندانی ندارند و اما در مقابل بسیارند اشخاصی که نه مقام دارند و نه ثروت ولی شان و منزلت آن‌ها شخصیت قابل احترام و اعتباری را در نزد اطرافیانشان به وجود آورده است.
رفتار این افراد با متانت و انجام اعمال تحسین برانگیز و جذاب تلفیق یافته که موجب می‌شود تا دیگران با دقت و حساسیت خاصی در مقابل آن‌ها برخورد کنند.‏
رابطه اجتماعی آن‌ها با دیگران به اندازه‌ای جذاب و با قاعده است که جایی برای بی‌احترامی، تحقیر و بدگویی دیگران و گله و شکایت باقی نمی‌گذارند. ‏
اگر آن‌ها مهره مار! نداشته باشند، حتما از قدرت ارتباطی فوق العاده‌ای برخوردارند و قبل از هرچیز خود را به خوبی شناخته‌اند!‏
بله آنها «خود» واقعی را شناخته‌اند. خود واقعی به معنای شخصیتی که یک انسان در نهایت تحلیل و دقت در رفتار خود می‌تواند به آن دست یابد. این افراد با کنکاش درون عمل‌ها و عکس العمل‌ها، رفتارها و کردارها به نمونه درست یک شخصیت دست یافته‌اند.
شخصیتی که سنجیده رفتار می‌کند، می‌داند کِی و چگونه سخن بگوید، مودب و خوش برخورد است، در بحث و مذاکره غیر معقول از شخصی جانبداری نمی‌کند، با گفتن سخنان بیهوده و ارائه اطلاعات اشتباه از ارزش خود نمی‌کاهد، اول خوب گوش می‌دهد سپس پاسخ می‌دهد، ظاهری آراسته دارد و آداب اجتماعی را به درستی انجام می‌دهد. او ظرفیت خود را می‌داند و در موقعیت‌های مختلف حد خود را می‌شناسد و پا از گلیم خویش فراتر نمی‌گذارد. از قدرت کلمات آگاه است و سعی می‌کند کلماتی که بار عاطفی مثبت دارند را ادا کند و از گفتن کلمات تضعیف‌کننده خودداری کند.
در جایی که احساس کند مورد سرزنش و انتقاد قرار خواهد گرفت، زیاده‌روی نمی‌کند و احترام و منزلت دیگران را در هر شرایطی حفظ می‌‌کند، بر احساسات خود غلبه می‌کند، شخصیت کسی را به چیزی نمی‌فروشد. تن به خواسته‌های بی‌ارزش دیگران نمی‌دهد حتی اگر برای او منفعتی داشته باشد. درخواست‌های بی‌جا و حقیرانه از دیگران نمی‌کند و سعی می‌کند کم توقع و قدرشناس باشد، او می‌داند که اگر هرچه دوست دارد بر زبان بیاورد، در مقابل هر آن چه دوست ندارد خواهد شنید.‏
‏در مقابل اشخاصی هم هستند که به راحتی بر اعتبار خود ضربه وارد می‌کنند و با رفتارهای اشتباه و ندانم کاری‌های پی در پی به طرز فجیعی به تخریب شخصیت خود می‌پردازند. آن‌ها معمولاً افرادی حاشیه‌طلب و مباحثه‌گر هستند و از درگیر‌شدن و تندی با دیگران بالی ندارند. این افراد برای این که حرف خود را به کرسی بنشانند به هر راهی متوسل می‌شوند و درست و نادرست و معقول و غیر معقول بودن رفتار را با هم قاطی می‌کنند. احساسات و عصبانیت خود را به راحتی بروز می‌دهند و با جر و بحث‌های بی‌مورد و طولانی و انجام عکس‌العمل‌های ناشایست، موجب کم‌رنگ‌شدن پرده شرم و حیا بین خود و دیگران می‌شوند که همین امر می‌تواند بزرگترین عامل شروع توهین، تحقیر و بی‌احترامی از جانب دیگران باشد. ‏
درخواست‌های متعدد را به علت داشتن منفعت بدون در نظر گرفتن جوانب آن می‌پذیرند. به آداب اجتماعی توجهی ندارند و در مواقعی ادب را زیر پا می‌گذارند. برای آن‌ها چندان اهمیتی ندارد که اعتبارشان در نزد دیگران تضعیف خواهد شد یا نه. آن‌ها هرچه دوست دارند به زبان می‌آورند و برایشان مهم نیست که در مقابل چه چیز می‌شنوند.‏
‏افراد سومی هم در این مجموعه حضور دارند،آن‌ها بعضی مواقع مانند افراد دسته اول و برخی اوقات شبیه افراد دسته دوم می‌شوند، شخصیت آن‌ها نا خواسته و ندانسته تحت تاثیر بعضی از اشتباهات قرار می‌گیرد و اگر اشتباهات آن‌ها از طرف اطرافیان مورد انتقاد واقع شود، با درک اشتباهات و ممارست در بهبود آن سعی بر اصلاح رفتار خود می‌کنند.
این افراد منطقی‌تر از گروه دوم و نسبت به روابط اجتماعی و اصول رفتاری گروه اول کم‌اهمیت‌ترند، در نهایت برای بهبود شخصیت خود ارزش قائلند.‏
نویسنده: امیر دشتکیان