آلرژیهای بینی در نتیجه برخورد ذرات آلرژی‌زا با سلولهای دیواره بینی بروز می‌کنند. در این حالت ابتدا ذرات آلرژی وارد بینی می‌شوند.
ذرات آلرژی‌زا عبارت از گروههای گیاهان، گرد و غبار، کپک‌ها و هاگ کپک‌ها و پشم حیوانات هستند. این ذرات با آنتی‌بادیهای موجود در سلولهای بینی موسوم به IGE واکنش نشان می‌دهد. این امر باعث آزاد شدن هیستامین می‌شود. هیستامین باعث عطسه، گرفتگی بینی و آب ریزش بینی می‌شود.
این سلولهای بینی مواد دیگری نیز ترشح می‌کنند. این مواد باعث نفوذ گروهی از سلولهای موسوم به ائوزینوفیل به دیواره بینی می‌شود. این سلولها طی یک دوره ۶ تا ۲۴ ساعته به دیواره بینی سفر می‌کنند.
این سلولها موادی آزاد می‌کنند که می‌توانند چندین ساعت پس از بروز علائم اولیه به این علائم بیافزایند.
واکنش اول «واکنش ابتدایی» نامیده می‌شود و علایمی که چندین ساعت بعد از واکنش ابتدایی بروز می‌کنند، واکنش مرحله آخر نامیده می‌شوند.
برای مثال فردی که نسبت به پشم گربه‌ها حساسیت دارد به محض برخورد با یک گربه واکنش آلرژیک فوری از خود نشان می‌دهد. این جلمه ابتدایی ممکن است تا زمانی که فرد با حیوان در تماس است ادامه پیدا کند. هنگامی که فرد محیط را ترک کند، علایم فروکش می‌کند. پس از آن حرکت سلولهای ائوزنیوفیل منجر به بروز موج دیگری از علایم می‌شود.
علایم و نشانه‌های آلرژی بینی شامل ترشحات بینی به صورت مایع سفید و آبکی، سرفه، خارش گوش، آب ریزش چشم و قرمز شدن آن، خارش بینی، خشک شدن بینی، سختی تنفس و عطسه هستند که واکنشهای مرحله دوم نیز بسیار شبیه هستند.
در مورد افرادی که مبتلا به آلرژی مزمن هستند علائم دیگری نیز ممکن است مشاهده شود که عبارت از خشکی مداوم بینی، کاهش حس بویایی، سردردهای سینوسی، معمولا در ناحیه پیشانی، چانه و بین چشمها هستند.
افرادی که مبتلا به آلرژی مزمن هستند حتی ممکن است با محرکهای غیر آلرژیک نیز علائم آنها آغاز شود. این محرک‌ها شامل هوای خشک، هوای سرد، دود سیگار و غبار موجود در هوا هستند.
عامل اصلی بروز آلرژیهای بینی همانطور که در بالا ذکر شد واکنش میان سلولهای دیواره بینی و ذرات آلرژی‌زاست. برای پیشگیری از بروز این حالت باید توجه داشت که بسیاری از ذرات آلرژی، در هوا موجود هستند، بنابراین شاید برای برخی افراد پیشگیری امر دشواری باشد.
اما اگر عامل آلرژی فرد گربه‌ها و سایر حیوانات خاص باشد خارج کردن این حیوانات از منزل در امر پیشگیری بسیار اهمیت دارد. همچنین افرادی که از گرد و غبار موجود در فضا دچار حالت آلرژی می‌شوند، می‌توانند در آپارتمانهایی با سقف، کف و دیوارهای چوبی زندگی کنند.
افراد مبتلا به آلرژی شدید بینی باید از مجاورت با دود تنباکو و دخانیات خودداری کنند. آنتی‌هیستامین‌ها از جمله دیفن هیدرامین یا کلورفنیرامین می‌توانند علائم بیماری را متوقف کنند.
همچنین، استفاده از افشانه‌های استروئیدی مانند کرومولین به توقف آزاد شدن مواد سلولهای بینی به داخل مجرای بینی کمک می‌کند.
این افشانه‌ها مانع از ترشح سلولهای بینی و در نتیجه بروز علائم اولیه می‌شوند. تشخیص آلرژیها اغلب با یک آزمایش سابقه بیماری یا آزمایش جسمی صورت می‌گیرد.
فرد ممکن است در مورد بروز علایم پس از تماس با عوامل آلرژی‌زا مانند تماس با گربه گزارش دهد.
برخی افراد ممکن است این علائم را در فصلهای خاص داشته باشند.
برای افرادی که با علائم پیش‌رو مانند خشکی بینی مواجه می‌شوند آزمایشهای دیگری نیز تجویز می‌شود. آزمایش آلرژی معمولا برای تشخیص فاکتورهای ویژه که باعث بروز علائم به طور منحصرا در افراد می‌شود صورت می‌گیرد.
در خصوص تاثیرات بلندمدت این حالت باید خاطرنشان کرد که این تاثیرات اغلب در افرادی بروز می‌کند که در دوره‌های طولانی و پی در پی از بیماری آلرژی رنج می‌برند.
بروز حالت آلرژیک در درازمدت احتمال ابتلا به آسم را تا ۴ برابر افزایش می‌دهد. افرادی که مبتلا به آلرژیهای مزمن هستند، مانند افراد حساس به گرد و غبار، نیز بیشتر در معرض علائم مزمن و بلند مدت این بیماری قرار دارند. هم چنین ابتدا به آلرژی برای دوره‌های طولانی مثلا از ابتدای فصل بهار تا آخر فصل پاییز دچار علائم مزمن و بلند مدت این بیماری می‌شوند.
این علائم مزمن شامل سرفه‌های مزمن، گرفتگی شدید و دائمی بینی، کاهش ضمانت موکوس ( مایع مخاطی) بینی، درد در صورت، خستگی، فقدان حس بویایی، سردردهای سینوسی و در حالتهای شدید عفونتهای سینوسی و آسم میباشد.
بهترین و مهمترین راه درمان جلوگیری از مواجهه با عوامل آلرژیک وحساسیت‌زا است. در موارد کوتاه مدت اغلب مصرف آنتی هیستامین به طور خوراکی توصیه می‌شود.
در موارد شدیدتر تجویز دارو بر عهده پزشک خواهد بود. همچنین هر نشان جدید یا شدیدتر حتما باید با درمانگر در میان گذاشته شود
