۱- حضرت باب در کتاب بیان فارسی درباره ی عمر جهان ذکر نموده اند:
” من ظهور آدم الی اول ظهور نقطه البیان از عمر این عالم نگذشته الا دوازده هزار و دویست و ده سال” !(بیان فارسی – صفحه ۹۵)
غیر علمی بودن این مطلب بر همگان ثابت شده است.
۲- باز ایشان در کتاب بیان فارسی آورده اند:
“اگر چه در این کور ، اکثر خلق به کلمات فارسیه مستغنی هستند و اگر کسی بخواهد فهم بیان را بهم رساند بقدر مایحتاج خود اخذ می کند.” (بیان فارسی – صفحات ۱۳۰ و ۱۳۱)
اینطور که معلوم است ، اکثر خلق، زبان پارسی را می دانند ! و در فهم کتاب بیان از کلمات فارسیه به اندازه ی نیاز خود بهره می گیرند.
?- حضرت بهاء الله در کتاب مستطاب ایقان می فرمایند:
” مثلاً در مادّه نحاسی (مس) ملاحظه فرمائید که اگر در معدن خود از غلبه یبوست محفوظ بماند در مدّت هفتاد سنه به مقام ذهبی می رسد. اگر چه، بعضی خود نحاس (مس) را ذهب (طلا) می دانند که به واسطه غلبه یبوست مریض شده و به مقام خود نرسیده.”
(کتاب ایقان- مؤسّسه ملّی مطبوعات بهائی آلمان، هوفمایم، آلمان – چاپ اوّل (نشر جدید) -??? بدیع – صفحه ۱۰۴)
غیر علمی بودن این مطلب بر همگان آشکار است .
۴- فاضل مازندرانی (مبلغ بهائی) در جلد سوم کتاب ظهور الحق نوشته:
” خاک قبر ملا حسین ۵ میل در ۵ میل شفای هر مریض است!”(کتاب ظهور الحق- جلد سوم- صفحه ۱۳۶)
این در حالی است که بهائی ها به شدت با معجزه مخالفند!
۵- یونس افروخته(بهائی) در کتاب خاطرات نه ساله می نویسد:
” طوبی لمن یلدغه براغیث عکا”( خاطرات نه ساله- یونس افروخته- صفحه ???)
یعنی : خوشا به حال کسی که شپشهای عکا او را بگزند!
البته این عبارت را از بهاء الله می دانند!
نویسنده: مینو هاشمی
