اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَیکُمْ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
در آن وارد شوید و بسوزید؛ می‌خواهید صبر کنید یا نکنید، برای شما یکسان است؛ چرا که تنها به اعمالتان جزا داده می‌شوید!«الطور/۱۶»
یوْمَ لَا یغْنِی عَنْهُمْ کَیدُهُمْ شَیئًا وَلَا هُمْ ینْصَرُونَ
روزی که نقشه‌های آنان سودی به حالشان نخواهد داشت و (از هیچ سو) یاری نمی‌شوند!«الطور/۴۶»
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اقْتَرَبَتِ السَّاعَهُ وَانْشَقَّ الْقَمَرُ
قیامت نزدیک شد و ماه از هم شکافت!«القمر/۱»
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ یوْمَ یدْعُ الدَّاعِ إِلَى شَیءٍ نُکُرٍ
بنابر این از آنها روی بگردان، و روزی را به یاد آور که دعوت کننده الهی مردم را به امر وحشتناکی دعوت می‌کند (دعوت به حساب اعمال)!«القمر/۶»
خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ یخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ کَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُنْتَشِرٌ
آنان در حالی که چشمهایشان از شدت وحشت به زیر افتاده، همچون ملخهای پراکنده از قبرها خارج می‌شوند،«القمر/۷»
مُهْطِعِینَ إِلَى الدَّاعِ یقُولُ الْکَافِرُونَ هَذَا یوْمٌ عَسِرٌ
در حالی که (بر اثر وحشت و اضطراب) بسوی این دعوت کننده گردن می‌کشند؛ کافران می‌گویند: «امروز روز سخت و دردناکی است!»«القمر/۸»
بَلِ السَّاعَهُ مَوْعِدُهُمْ وَالسَّاعَهُ أَدْهَى وَأَمَرُّ
(علاوه بر این) رستاخیز موعد آنهاست، و مجازات قیامت هولناکتر و تلختر است!«القمر/۴۶»
فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَکَانَتْ وَرْدَهً کَالدِّهَانِ
در آن هنگام که آسمان شکافته شود و همچون روغن مذاب گلگون گردد (حوادث هولناکی رخ می‌دهد که تاب تحمل آن را نخواهید داشت)!«الرحمن/۳۷»
فَیوْمَئِذٍ لَا یسْأَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَلَا جَانٌّ
در آن روز هیچ کس از انس و جن از گناهش سؤال نمی‌شود (و همه چیز روشن است)!«الرحمن/۳۹»
یعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیمَاهُمْ فَیؤْخَذُ بِالنَّوَاصِی وَالْأَقْدَامِ
مجرمان از چهره‌هایشان شناخته می‌شوند؛ و آنگاه آنها را از موهای پیش سر، و پاهایشان می‌گیرند (و به دوزخ می‌افکنند)!«الرحمن/۴۱»
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَهُ
هنگامی که واقعه عظیم (قیامت) واقع شود،«الواقعه/۱»
لَیسَ لِوَقْعَتِهَا کَاذِبَهٌ
هیچ کس نمی‌تواند آن را انکار کند!«الواقعه/۲»
خَافِضَهٌ رَافِعَهٌ
(این واقعه) گروهی را پایین می‌آورد و گروهی را بالا می‌برد!«الواقعه/۳»
إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا
در آن هنگام که زمین بشدت به لرزه درمی‌آید،«الواقعه/۴»
وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا
و کوه‌ها در هم کوبیده می‌شود،«الواقعه/۵»
فَکَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا
و بصورت غبار پراکنده درمی‌آید،«الواقعه/۶»
وَکُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَهً
و شما سه گروه خواهید بود!«الواقعه/۷»
فَأَصْحَابُ الْمَیمَنَهِ مَا أَصْحَابُ الْمَیمَنَهِ
(نخست) سعادتمندان و خجستگان (هستند)؛ چه سعادتمندان و خجستگانی!«الواقعه/۸»
وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَهِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَهِ
گروه دیگر شقاوتمندان و شومانند، چه شقاوتمندان و شومانی!«الواقعه/۹»
لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِیقَاتِ یوْمٍ مَعْلُومٍ
همگی در موعد روز معینی گردآوری می‌شوند،«الواقعه/۵۰»
یوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ یسْعَى نُورُهُمْ بَینَ أَیدِیهِمْ وَبِأَیمَانِهِمْ بُشْرَاکُمُ الْیوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ
(این پاداش بزرگ) در روزی است که مردان و زنان باایمان را می‌نگری که نورشان پیش‌رو و در سمت راستشان بسرعت حرکت می‌کند (و به آنها می‌گویند:) بشارت باد بر شما امروز به باغهایی از بهشت که نهرها زیر (درختان) آن جاری است؛ جاودانه در آن خواهید ماند! و این همان رستگاری بزرگ است!«الحدید/۱۲»
یوْمَ یقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ لِلَّذِینَ آمَنُوا انْظُرُونَا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِکُمْ قِیلَ ارْجِعُوا وَرَاءَکُمْ فَالْتَمِسُوا نُورًا فَضُرِبَ بَینَهُمْ بِسُورٍ لَهُ بَابٌ بَاطِنُهُ فِیهِ الرَّحْمَهُ وَظَاهِرُهُ مِنْ قِبَلِهِ الْعَذَابُ
روزی که مردان و زنان منافق به مؤمنان می‌گویند: «نظری به ما بیفکنید تا از نور شما پرتوی برگیریم!» به آنها گفته می‌شود: «به پشت سر خود بازگردید و کسب نور کنید!» در این هنگام دیواری میان آنها زده می‌شود که دری دارد، درونش رحمت است و برونش عذاب!«الحدید/۱۳»
فَالْیوْمَ لَا یؤْخَذُ مِنْکُمْ فِدْیهٌ وَلَا مِنَ الَّذِینَ کَفَرُوا مَأْوَاکُمُ النَّارُ هِی مَوْلَاکُمْ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ
پس امروز نه از شما فدیه‌ای پذیرفته می‌شود، و نه از کافران؛ و جایگاهتان آتش است و همان سرپرستتان میباشد؛ و چه بد جایگاهی است!«الحدید/۱۵»
یوْمَ یبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِیعًا فَینَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا أَحْصَاهُ اللَّهُ وَنَسُوهُ وَاللَّهُ عَلَى کُلِّ شَیءٍ شَهِیدٌ
در آن روز که خداوند همه آنها را برمی‌انگیزد و از اعمالی که انجام دادند با خبر می‌سازد، اعمالی که خداوند حساب آن را نگه داشته و آنها فراموشش کردند؛ و خداوند بر هر چیز شاهد و ناظر است!«المجادله/۶»
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ مَا یکُونُ مِنْ نَجْوَى ثَلَاثَهٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمْ وَلَا خَمْسَهٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمْ وَلَا أَدْنَى مِنْ ذَلِکَ وَلَا أَکْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَینَ مَا کَانُوا ثُمَّ ینَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا یوْمَ الْقِیامَهِ إِنَّ اللَّهَ بِکُلِّ شَیءٍ عَلِیمٌ
آیا نمی‌دانی که خداوند آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمین است می‌داند؛ هیچ گاه سه نفر با هم نجوا نمی‌کنند مگر اینکه خداوند چهارمین آنهاست، و هیچ گاه پنج نفر با هم نجوا نمی‌کنند مگر اینکه خداوند ششمین آنهاست، و نه تعدادی کمتر و نه بیشتر از آن مگر اینکه او همراه آنهاست هر جا که باشند، سپس روز قیامت آنها را از اعمالشان آگاه می‌سازد، چرا که خداوند به هر چیزی داناست!«المجادله/۷»
یوْمَ یجْمَعُکُمْ لِیوْمِ الْجَمْعِ ذَلِکَ یوْمُ التَّغَابُنِ وَمَنْ یؤْمِنْ بِاللَّهِ وَیعْمَلْ صَالِحًا یکَفِّرْ عَنْهُ سَیئَاتِهِ وَیدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ذَلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ
این در زمانی خواهد بود که همه شما را در روز اجتماع [= روز رستاخیز] گردآوری می‌کند؛ آن روز روز تغابن است (روز احساس خسارت و پشیمانی)! و هر کس به خدا ایمان بیاورد و عمل صالح انجام دهد، گناهان او را می‌بخشد و او را در باغهایی از بهشت که نهرها از زیر درختانش جاری است وارد می‌کند، جاودانه در آن می مانند؛ و این پیروزی بزرگ است!«التغابن/۹»
یوْمَ یکْشَفُ عَنْ سَاقٍ وَیدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا یسْتَطِیعُونَ
(به خاطر بیاورید) روزی را که ساق پاها (از وحشت) برهنه می‌گردد و دعوت به سجود می‌شوند، اما نمی‌توانند (سجود کنند).«القلم/۴۲»
خَاشِعَهً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّهٌ وَقَدْ کَانُوا یدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ
این در حالی است که چشمهایشان (از شدت شرمساری) به زیر افتاده، و ذلت و خواری وجودشان را فراگرفته؛ آنها پیش از این دعوت به سجود می‌شدند در حالی که سالم بودند (ولی امروز دیگر توانایی آن را ندارند)!«القلم/۴۳»
فَذَرْنِی وَمَنْ یکَذِّبُ بِهَذَا الْحَدِیثِ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیثُ لَا یعْلَمُونَ
اکنون مرا با آنها که این سخن را تکذیب می‌کنند واگذار! ما آنان را از آنجا که نمی‌دانند به تدریج به سوی عذاب پیش می‌بریم.«القلم/۴۴»
فَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ نَفْخَهٌ وَاحِدَهٌ
به محض اینکه یک بار در «صور» دمیده شود،«الحاقه/۱۳»
وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُکَّتَا دَکَّهً وَاحِدَهً
و زمین و کوه‌ها از جا برداشته شوند و یکباره در هم کوبیده و متلاشی گردند،«الحاقه/۱۴»
فَیوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَهُ
در آن روز «واقعه عظیم» روی می‌دهد،«الحاقه/۱۵»
وَانْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِی یوْمَئِذٍ وَاهِیهٌ
و آسمان از هم می‌شکافد و سست می‌گردد و فرومی‌ریزد!«الحاقه/۱۶»
وَالْمَلَکُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَیحْمِلُ عَرْشَ رَبِّکَ فَوْقَهُمْ یوْمَئِذٍ ثَمَانِیهٌ
فرشتگان در اطراف آسمان قرارمی‌گیرند (و برای انجام مأموریتها آماده می‌شوند)؛ و آن روز عرش پروردگارت را هشت فرشته بر فراز همه آنها حمل می‌کنند!«الحاقه/۱۷»
یوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَى مِنْکُمْ خَافِیهٌ
در آن روز همگی به پیشگاه خدا عرضه می‌شوید و چیزی از کارهای شما پنهان نمی‌ماند!«الحاقه/۱۸»
فَأَمَّا مَنْ أُوتِی کِتَابَهُ بِیمِینِهِ فَیقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا کِتَابِیهْ
پس کسی که نامه اعمالش را به دست راستش دهند (از شدت شادی و مباهات) فریاد می‌زند که: «(ای اهل محشر!) نامه اعمال مرا بگیرید و بخوانید!«الحاقه/۱۹»
إِنِّی ظَنَنْتُ أَنِّی مُلَاقٍ حِسَابِیهْ
من یقین داشتم که (قیامتی در کار است و) به حساب اعمالم می‌رسم!»«الحاقه/۲۰»
فَهُوَ فِی عِیشَهٍ رَاضِیهٍ
او در یک زندگی (کاملا) رضایتبخش قرار خواهد داشت،«الحاقه/۲۱»
فِی جَنَّهٍ عَالِیهٍ
در بهشتی عالی،«الحاقه/۲۲»
فَلَیسَ لَهُ الْیوْمَ هَاهُنَا حَمِیمٌ
از این رو امروز هم در اینجا یار مهربانی ندارد،«الحاقه/۳۵»
یوْمَ تَکُونُ السَّمَاءُ کَالْمُهْلِ
همان روز که آسمان همچون فلز گداخته می‌شود،«المعارج/۸»
وَتَکُونُ الْجِبَالُ کَالْعِهْنِ
و کوه‌ها مانند پشم رنگین متلاشی خواهد بود،«المعارج/۹»
وَلَا یسْأَلُ حَمِیمٌ حَمِیمًا
و هیچ دوست صمیمی سراغ دوستش را نمی‌گیرد!«المعارج/۱۰»
یبَصَّرُونَهُمْ یوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یفْتَدِی مِنْ عَذَابِ یوْمِئِذٍ بِبَنِیهِ
آنها را نشانشان می‌دهند (ولی هر کس گرفتار کار خویشتن است)، چنان است که گنهکار دوست می‌دارد فرزندان خود را در برابر عذاب آن روز فدا کند،«المعارج/۱۱»
وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِیهِ
و همسر و برادرش را،«المعارج/۱۲»
وَفَصِیلَتِهِ الَّتِی تُؤْوِیهِ
و قبیله‌اش را که همیشه از او حمایت می‌کرد،«المعارج/۱۳»
وَمَنْ فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا ثُمَّ ینْجِیهِ
و همه مردم روی زمین را تا مایه نجاتش گردند؛«المعارج/۱۴»
کَلَّا إِنَّهَا لَظَى
اما هرگز چنین نیست (که با اینها بتوان نجات یافت، آری) شعله‌های سوزان آتش است،«المعارج/۱۵»
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى
و کسانی را که به فرمان خدا پشت کردند صدا می‌زند،«المعارج/۱۷»
وَجَمَعَ فَأَوْعَى
و (همچنین آنها که) اموال را جمع و ذخیره کردند!«المعارج/۱۸»
یوْمَ یخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا کَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ یوفِضُونَ
همان روز که از قبرها بسرعت خارج می‌شوند، گویی به سوی بتها می‌دوند…«المعارج/۴۳»
خَاشِعَهً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّهٌ ذَلِکَ الْیوْمُ الَّذِی کَانُوا یوعَدُونَ
در حالی که چشمهایشان از شرم و وحشت به زیر افتاده، و پرده‌ای از ذلت و خواری آنها را پوشانده است! این همان روزی است که به آنها وعده داده می‌شد!«المعارج/۴۴»
فَکَیفَ تَتَّقُونَ إِنْ کَفَرْتُمْ یوْمًا یجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِیبًا
شما (نیز) اگر کافر شوید، چگونه خود را (از عذاب الهی) بر کنار می‌دارید؟! در آن روز که کودکان را پیر می‌کند،«المزمل/۱۷»
السَّمَاءُ مُنْفَطِرٌ بِهِ کَانَ وَعْدُهُ مَفْعُولًا
و آسمان از هم شکافته می‌شود، و وعده او شدنی و حتمی است.«المزمل/۱۸»
إِنَّ هَذِهِ تَذْکِرَهٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا
این هشدار و تذکری است، پس هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگارش برمی‌گزیند!«المزمل/۱۹»
