به سوى جنگ و جهاد

سرانجام وقت انتخاب فرا مى رسد، و رزمنده پیکار جوى مسلمان مى خواهد به آنچه که در فکر اوست عینیّت بخشد، و بدان جامه عمل بپوشند، گویا بسان تشنه اى مى ماند که به دنبال آب مى گردد، و همین اندازه را نیز مقامى بس بالا و والاست، چون او محبوب خداوندگار رب العالمین است، خداوند متعال مى فرماید: إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ صَفّاً کَأَنَّهُم بُنیَانٌ مَّرْصُوصٌ آیه ۴ سوره صف
«خدا مؤمنانى را که مانند سد آهنین (همدست و پایدار) مى جنگند، بسیار دوست مى دارد».
و راستى به خاطر همین مقام و منزلت است که در تاریخ صدر اسلام مى خوانیم عده اى از تهیدستان، که توانائى رفتن به جنگ، همراه پیامبر اکرم(ص) را نداشتند، خدمت ایشان مشرف شدند، و به خاطر محرومیّت از این فیض عظیم، اشک ایشان جارى شد… (در باره ایشان این آیه شریفه نازل شد: آیه ۹۲, سوره توبه به تفسیر المیزان، ج ۹, ص ۳۶۸ مراجعه شود.)
۱- قال رسول اللّه(ص): «إنَّ الغُزاهَ إذَا هَمّوا بِالْغَزْوِ کَتَبَ اللّهُ لَهُمْ بَراءَهً مِنَ النّارِ» (مستدرک الوسائل، ج ۲, ص ۲۴۳- بحارالانوار، ج ۱۰۰,ص ۱۲- صحیفه الامام الرضا، ص ۱۱۶ .)
پیامبر اکرم(ص) فرمود: «به درستى که جنگجویان و رزمندگان، وقتى که قصد جنگ کنند، خداوند براى آنها برائت از آتش مى نویسد».
۲- و من کلام لامیرالمؤمنین : فى حَثِّ أصْحابِهِ عَلَى القِتالِ: «الرَّائِحُ إلَى اللّهِ کَالظَّمانِ یَرِدُ الماءَ». (نهج البلاغه فیض الاسلام، خطبه ۱۲۴ ص ۲۸۳.)
از کلام حضرت على(ع) در ترغیب اصحاب خود به جهاد: «رونده به سوى خدا (جهاد کننده) مانند تشنه اى است که به آب مى رسد».
۳- قال رسول اللّه(ص): «وَ مَنْ خَرَجَ فى سَبیلِ اللّهِ مُجاهِداً فَلَهُ بِکُلِّ خُطْوَه سَبْعَمِأهِ ألْفِ حَسَنَه، وَ یُمْحَى عَنْهُ سَبْعَمِأهِ ألْفِ سَیِّئَه، وَ یَرْفَعُ لَهُ سَبْعَمِأهِ أَلْفِ دَرَجَه، وَ کانَ فِى ضَمَانِ اللّهِ، بِأىِّ حَتْف ماتَ کانَ شَهِیداً، وَ إنْ رَجَعَ رَجَعَ مَغْفُوراً لَه مُسْتَجاباً دُعاؤُهُ». (وسائل الشیعه، ج ۱۱, ص ۱۲- عقاب الاعمال، ص ۵۱).
پیامبر اکرم(ص) فرمود: «و هر کس در راه خدا، در حالت جهاد، خارج شود، پس براى او به ازاى هر قدمى، هفت هزار حسنه نوشته مى شود، و هفتصد هزار گناه از او پاک مى شود، و هفتصد هزار درجه به او رفعت دهند، و او در کفالت خدا خواهد بود، به هر مرگى که بمیرد، شهید خواهد بود، و اگر (سالم) برگردد، در حالتى برمى گردد که گناهان او بخشیده شده، دعاهاى او مستجاب گردیده باشد».