اطلاعاتی که از اسرای عراقی درباره جنگ تحمیلی به دست آمده به روشن شدن جریانات و حوادثی که در خلال این جنگ اتفاق افتاده کمک شایانی کرده است. ضمن اینکه بررسی عملیاتهای رزمندگان اسلام از زبان دشمن، خالی از لطف نخواهد بود.
متن زیر گزارش یکی از فرماندهان اسیر عراقی درباره عملیات بیت المقدس است که با حذف بخشهایی از آن که شامل جزئیات گسترش یگانهای دشمن در منطقه و عکس العمل سپاه سوم در برابر عملیات میباشد، ارائه شده است.آمادگی عراق
پس از عملیات فتح المبین در منطقه شوش و دزفول، عراق متحمل شکست نظامی بزرگی شد؛ بنابراین، به فکر حمله آینده و قریب الوقوع نیروهای اسلام در جنوب و منطقه اهواز و خرمشهر افتاد و اقدامات سریع و گسترده ای را برای تمرکز و بسیج نیرو و نیز تهیه طرح های پدافندی انجام داد تا حمله نیروهای اسلام را به شکست کشانده و انتقام عملیات فتح المبین را بگیرد. اطلاعات موجود نزد فرماندهی عراق و عکس های هوایی ، فعالیت های شناسایی گروههای گشتی، بالگردها، استراق سمع و افسران اطلاعاتی که مأمور به شناسایی نیروهای ایران بودند، حاکی از آن بود که نیروهای اسلام قصد انجام عملیات عبور از رود کارون در منطقه پل هالوب و منطقه کوت العبید (طاهری) را دارند.
پیش بینی عراق از حمله نیروهای ایران
عراق طرح تک نیروهای اسلام را به شرح زیر پیش بینی کرده بود:
الف) تک و عبور از رود کارون با فلش اصلی در منطقه کوت العبید و پل هالوب و پیشروی بسمت جاده اهواز – خرمشهر و انهدام نیروی مستقر در غرب کارون؛
ب) حمله با فلش فرعی به منطقه اهواز از محور پادگان حمید (منطقه لشکر )؛
ج) حمله با فلش فرعی دیگر در منطقه هویزه (منطقه لشکر )؛
د) بعد از کسب موفقیت در این عملیات، عبور از منطقه کوت شیخ به سمت خرمشهر.طرح پدافندی عراق
فرماندهی نیروهای مسلح دستور تقویت نیروهای خرمشهر را صادر کرد و به دنبال این دستور یگانهایی از سپاه در شمال و سپاه در منطقه میانی و نیز سپاه به زیر امر سپاهکه مسئولیت منطقه جنوبی را داشتند در آمدند. هم چنین، صدام شخصاً دستوراتی به این مضمون صادر کرد:« دفاع از خرمشهر همانند دفاع از بغداد و بصره بوده و خرمشهر تکیه گاه بصره به شمار می رود بنابراین، باید پیروزی در نبرد آینده را با هر قیمتی به دست آورد و نیروهای ایرانی را منهدم نمود ». هم چنین، فرماندهان به کلیه نیروها تاکید کردند که این آخرین نبرد است و باید در این عملیات مقاومت کنند تا جنگ پایان پذیرد.گسترش نیروهای عراق
الف) لشکر پیاده از شهر خرمشهر تا روستای گصبه واقع بر رود کارون (داخل) را پدافند می کرد.
ب) لشکر زرهی به دلیل تحرکی که داشت در غرب جاده اهواز – خرمشهر جلوی منطقه احتمالی عبور نیروهای اسلام مستقر و یگان های زرهی، مکانیزه و پیاده را زیر امر او قرار داده بودند.
ج) لشکر مکانیزه از منطقه اهواز در محل زیر آب برده شده طاهری و پادگان حمید و ساختمان های مسکونی پدافندکردند.
د) لشکر زرهی در هویزه تا هور هویزه پدافند می کرد که چند تیپ پیاده به او مأمور و در خط پدافندی اول مستقر شدند.
ه) لشکر زرهی مستقر در جفیر به عنوان احتیاط عمومی لشکر مکانیزه و لشکر زرهی برای انهدام و مقابله با هرگونه رخنه در مواضع دو لشکر یاد شده تعیین گردید.
و) لشکر زرهی (منهای تیپ زرهی) به اضافه تیپ مکانیزه احتیاط لشکر زرهی قرار داده شدند؛
ز) تیپ پیاده لشکر با واحدهای پیاده مستقر در شلمچه به عنوان احتیاط خرمشهر زیر امر لشکر قرار گرفتند؛
ح) لشکر پیاده به عنوان احتیاط عمومی سپاه زیر امر سپاه سوم قرار گرفت؛
ط) بعد از عبور نیروهای اسلام، تیپ نیروی مخصوص زیر امر سپاه سوم .
ی ) تیپ زرهی نیز زیر امر سپاه سوم قرار گرفت؛
به کلیه یگان ها دستور داده شد برای جلوگیری از غافلگیری، هوشیاری و آمادگی خود را حفظ کنند.
نیروهایی که مأمور پاتک بودند بایستی در کلیه مناطق لشکر به طور مداوم برای بهتر انجام دادن مأموریت محوله تمرین می کردند.آغاز عملیات توسط نیروهای ایران
در نخستین لحظات روز ۱۰/۰۲/۱۳۶۱ نیروهای اسلام حمله ای که انتظار آن می رفت از محور به شرح زیر بر سپاه سوم انجام دادند:
الف) نیروهای اسلام با تلاش اصلی از منطقه طاهری، با عبور از رود کارون، نیروهای تاخیری را پشت سر گذاشته و توانستند به جاده اهواز – خرمشهر برسند؛
ب) حمله با تلاش پشتیبانی فرعی به جبهه لشکر مکانیزه در منطقه اهواز که نیروهای اسلام توانستند مواضع جلویی این منطقه را منهدم کنند، ولی به دلیل مقاومت شدید نتوانستند به عمق مواضع رخنه کنند؛ و
ج) حمله با تلاش فرعی به جبهه لشکر زرهی در منطقه هویزه که نیروهای اسلام در این منطقه نیز نتوانستند به عمق مواضع رخنه کنند و فقط توانستند نیروهای خط مقدم را عقب برانند.
د) تجزیه و تحلیل عراق از وضعیت جبهه ها و اتخاذ تصمیمات لازم
عراق وضعیت جبهه را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و تصمیمات نظامی سریعی اتخاذ می کند. بعد از پیشروی خوب و مؤثر نیروهای اسلام به سمت مرزهای بین المللی و راندن کلیه نیروهای عراقی و تمرکز اغلب نیروهای اسلام در سمت چپ جاده اهواز – خرمشهر موارد زیر برای فرماندهی عراق نمایان شد.
الف) چنانچه نیروها به پیشروی خود از خاکریزهای مرزی ادامه دهند به تنومه در بصره و نشوه خواهند رسید و این به این معنی است که کلیه پل های شط العرب را به تصرف خود در آورده است.
ب) به این ترتیب نیروهای اسلام با پیشروی در پشت لشکر مکانیزه، لشکرزرهی و لشکرزرهی آنها را محاصره و اسیر نموده و سرانجام سپاه منهدم می شود.
ج) نیروهای مستقر در خرمشهر نیز بدون درگیری به محاصره و اسارت در خواهند آمد.
بنابراین، فرماندهی عراق تصمیمات زیر را اتخاذ کرد:
الف) عقب کشیدن لشکر زرهی از محور نشوه به عراق و تخلیه و انهدام شهر هویزه با مواد منفجره؛
ب) عقب کشیدن لشکر به شلمچه؛
ج) انتقال لشکر به منطقه کتیبان؛
د) کلیه لشکرهای مزبور پس از انتقال به عقب برای مقابله با تعرض های احتمالی دشمن به پل های شط العرب آماده باشند.
ه) افزایش نیروها و اصلاح موضع پدافندی در منطقه خرمشهر به سمت نیروهای اسلام که البته لازم است یادآوری شود خرمشهر در برابر نیروهای اسلام به صورت نعل اسبی قرار داشت و تصمیم گرفته شده بود که کلیه نیروها شهر را تخلیه و به مرزهای بین المللی انتقال یابند.
و) صدام شخصاً تصمیم گرفت نبرد در داخل خرمشهر به هر قیمتی که تمام شود انجام گیرد.طرح دفاعی عراق از شهر خرمشهر پس از عبور نیروهای ایران
تنها هدف فرماندهی نیروهای مسلح عراق حفظ و نگه داری خرمشهر به هر قیمت ممکن بود، به طوری که در این مورد رهنمودهایی از شخص صدام صادر شد. وی هم چنین، معاون خود عزت الدوری و بعضی از اعضای فرماندهی کشوری را برای بررسی وضعیت و آگاهی از نظرات آنان درباره نبرد آینده خرمشهر، به سپاه سوم اعزام کرد و به این موضوع به دلیل وجود نیروهای عراقی در داخل خرمشهر که امکان محاصره آنها وجود داشت اهمیت داده شد و بهترین روش مقابله با وضعیت موجود تشخیص داده شد و هیچ کس جرآت دادن پیشنهاد عقب کشیدن نیروها را نداشت.
فرماندهی عراق به رسته مهندسی دستور داده بود پل مهندسی از نوع پی ام پی بر اروند رود در فاصله دو کیلومتری شمال جزیره ام الرصاص احداث کنند، این پل که آمادگی های نصب آن از قبل انجام شده بود در اثنای عملیات طاهری نصب گردید.
طرح دفاعی فرماندهی عراق از خرمشهر به شرح زیر بوده است:
الف) لشکر پیاده مسئولیت اداره عملیات را به عهده داشت؛
ب) سرهنگ احمد زیدان فرمانده تیپ مسئول هماهنگی واحدهای زیر امر لشکر در خرمشهر بود؛
ج) تیپ برای مقابله با رخنه های احتمالی در جبهه، احتیاط لشکر و در خرمشهر مستقر بود (این تیپ احتیاط محلی و مستقیم خرمشهر به شمار رفته و به محض صدور دستور لشکر وارد عمل می شد)؛
د) شهر به وسیله نیروهای اضافی تقویت شد؛
ه) جبهه یگانها به سمت رود کارون بود و سپس به سمت اهواز قرار داده شدند، اما بعضی از واحدها برای مقابله با عبور احتمالی (با تلاش فرعی) نیروهای اسلام در فاصله ای نزدیک رود کارون هم چنان باقی ماندند؛
و) ذخیره کردن مهمات به مقدار زیاد؛
ز) تقویت واحدهای توپخانه؛
ح) مأمور کردن تیپ پیاده به لشکر؛
ط) فرماندهی کل نیروهای مسلح عراق لشکر پیاده را برای بهره گیری در صورت نیاز زیر امر سپاه سوم قرار داد؛و
ی) تیپ نیرو مخصوص نیز به سپاه سوم مأمور شد.خلاصه طرح پدافندی عراق از خرمشهر
الف) مقاومت و پایداری در سنگر تا آخرین گلوله و نفر دنبال شود؛
ب) به محض ایجاد رخنه در یکی از مواضع، تیپ نیروی مخصوص موظف بود فوراً با آن مقابله کند.
چنانچه رخنه گسترده بود و تیپ نیروی مخصوص قادر به مقابله با آن نبود به ترتیب لشکر و سپاه نیروی احتیاط خود را وارد عمل می کردند.
طرح تک و باز پس گیری خرمشهر توسط نیروهای ایران در۰۳/۰۱/۱۳۶۱خلاصه طرح تک نیروهای اسلام به شرح زیر است:
الف) رخنه و پیشروی به وسیله دو ستون در جبهه نیروهای عراقی در شمال نهر عرایض که ستون نخست: ستونی به سمت شط العرب و ستون دوم: ستونی به سمت نیروهای مستقر در نزدیک جاده اهواز – خرمشهر برای محاصره آنها بود؛
ب) نگهداری منطقه متصرفی بعد از موفقیت رخنه با تکیه بر نهر عرایض به عنوان یک مانع اصلی و قوی تا از شکستن محاصره توسط نیروی مستقر در شهر جلوگیری به عمل آید؛
ج) نیرویی به سمت راست نهر عرایض، برای تنگ کردن حلقه محاصره و وادار کردن آنان به تسلیم شدن، پیشروی نماید؛
د) نیرویی به غرب نهر عرایض برای پدافند به سمت شلمچه اعزام بشود تا از رسیدن نیروهای کمکی سپاه برای محاصره شهر جلوگیری به عمل آید.تک نیروهای ایران در روز۰۳/۰۱/۱۳۶۱
الف) در ساعت :۱۳روز۰۳/۰۱/۱۳۶۱، نیروهای اسلام تک سریع و برق آسای خود را بر جبهه تیپ و تیپ انجام دادند و توانستند به آسانی خط را شکسته و به سرعت به جاده خرمشهر – بصره برسند. هم چنین، پیشتازان این نیروها به نزدیک پل نو و قرارگاه تیپ که گردان و گردان را اعزام کرده بود، رسیدند و توانستند کلیه نیروهای تاخیری و تعویقی را منهدم کنند به طوری که قرارگاه تیپ ۳۳ به عقب نشینی به سمت شط العرب وادار شد؛
ب) لشکر فوراً به تیپ ها برای اجرای طرح از پیش تعیین شده درباره دفاع از خرمشهر دستوراتی صادر کرد، ولی بدون نتیجه ماند و نیروهای اسلام توانستند بخش عظیمی از تیپ های و را منهدم و پیشروی خود را به سمت شط العرب ادامه دهند؛
ج) گزارشهای واصله از تیپ ها دقیق و واضح نبود. تیپ ۳۳ به گردان دستور داد که گروه های گشتی را به عقب برگرداند، اما این گروهها از نقطه رهایی واقع در منطقه گردان تیپ حدود ده تا دوازده کیلومتر دور شدند که این امر به تیپ گزارش شد و تیپ فوراً به گردان که در پادگان دژ به عنوان احتیاط گردان مستقر بود برای مقابله با رخنه ایجاد شده در جبهه دستور حرکت داد، گردان به سمت قرارگاه تیپ حرکت کرد، ولی به علت تاریکی و آشنا نبودن فرمانده جدید آن که چند روزی بیش از انتصاب وی به این سمت نگذشته بود، نتوانست مأموریت خود را انجام دهد و در بامداد روز/۳/۱۳۶۱ در قسمت غرب ساختمان های مسکونی (پیش ساخته) در محاصره کامل قرار گرفت و مجبور شد خود را به نیروهای اسلام تسلیم کند، اما گردان توانست یک گروهان به علاوه یک دسته به پادگان دژ اعزام دارد تا منتظر بازگشت گروه های گشتی شوند و خود را برای مأموریت آینده آماده کند.
د) پس از بازگشت گروه های گشتی، گردان به سمت پادگان دژ حرکت کرد و با توجه به تماس بی سیمی خوبی که با قرارگاه برقرار بود، وضعیت به تیپ گزارش داده شد. هم چنان وضعیت برای اغلب یگان ها به دلیل آشنا نبودن با محورهای پیشروی و اماکن متصرفی نیروهای اسلام نامشخص بود واین که آیا تردد از جاده خرمشهر به سمت پل نو توسط نیروهای خودی انجام می گیرد. در ساعت :۳۰ روز /۳/۱۳۶۱، گردان گزارش داد که در منطقه نزدیک مواضع توپخانه و ساختمان های مسکونی در میان نخلستان های پراکنده محاصره شده و بعد از تسلیم نیروها قادر به انجام کاری نمی باشد. با تسلیم شدن گردان ، مشخص شد که نیروهای اسلام بر جاده خرمشهر تا قرارگاه تیپ کنترل دارند و پل نو و قرارگاه تیپ نیز به دست این نیروها سقوط کرده و روشن شد که نیروهای اسلام به طور کامل بر نهر عرایض مسلط و حلقه محاصره را بر نیروهای عراق تثبیت کرده است. در این حین تماس با قرارگاه تیپ قطع شد تا پایان نبرد این وضع ادامه پیدا کرد و این مسئله به دلیل به اسارت در آمدن نیروهای گردان بود که باعث تغییر فرکانس ها شد و علی رغم آن، تماس هم چنان قطع بود؛
ه) ما از داخل پادگان دژ مشاهده کردیم که یگان های عراقی به سمت خرمشهر در حرکت بودند و دلیل آن را نمی دانستیم. شخصاً با قرارگاه تیپ تماس گرفتم آنها اعلام کردند لشکر به یگان ها دستور عقب نشینی به داخل شهر داده است این تصمیم بسیار اشتباه بود؛ زیرا، یگان ها در داخل شهر متراکم و کنترل آنان دشوار می شد و چنانچه نیروها به دلیل وجود مهمات و تدارکات در مواضع خود باقی می ماندند، کنترل آنان نیز آسان میشود این تصمیم را میتوان یکی از اشتباهات اصلی فرماندهی عراق در نبردهای خرمشهر به حساب آورد.
و) در ساعت :۹ سرهنگ احمد زیدان فرمانده تیپ و فرمانده نیروهای مستقر در خرمشهر، بنا به دستور لشکر دستور داد که منطقه بندر برای انجام حمله و شکستن محاصره شناسایی شد.
سرهنگ احمد زیدان کنترل خود را از دست داده و دستپاچه شده بود و حتی درحین شناسایی بندر به طور آشکار معلوم شد که وی در حال شناسایی و جست وجوی محلی برای عبور از اروندرود است. در ساعت :۱۵ سرهنگ احمد زیدان دستورات لشکر را به نیروهایی که به طور انباشته و فشرده تجمع کرده بودند (به طور غیرقابل و صفی کپه شده بودند) ابلاغ کرد. هم چنین، شنیدیم که وی در داخل یکی از میادین مین خرمشهر رفته و سرهنگ ستاد خمیس مخیلف، فرمانده تیپ ، به جای وی منصوب شده است. نیمه شب/۳/۱۳۶۱ ، تمام یگان ها داخل بندر بودند.
ز) در ساعت :۰۸ روز ۳/۳/۱۳۶۱، لشکر پشتیبانی در منطقه شلمچه پاتک کرد، ولی با شکست روبه رو شد. هم چنین، از نیروهای عراقی محاصره شده در شهر خواسته شد برای شکستن محاصره، از بندر به سمت قصر شیخ خزعل اقدام به حمله کنند، ولی با پاتک نامنظم به دلیل وجود نهر عرایض و اجرای آتش انبوه سلاح ها با شکست روبه رو شد، و نیروهای عراقی متحمل تلفات زیادی شدند.
ح) نیروهای اسلام حلقه محاصره را در منطقه بندر تنگ تر کردند به طوری که تا دروازه بندر رسیدند در این حال، تمامی مهمات نیروهای عراقی که در موقع عقب نشینی از مواضعشان با خود حمل کرده بودند تمام شده و هزاران نفر خود را تسلیم نیروهای اسلام کردند.
ط) فرماندهی عراق، سرتیپ ستاد سعید محمد فتحی را از سمت فرماندهی لشکر برکنار و هدایت عملیات به عهده سرلشکر ستاد قدوری الدوری، دبیر فرماندهی کل نیروهای مسلح واگذار شد. وی از نیروهای عراقی خواست مقاومت کند و قول داد که نیروهای المنصور با پشتیبانی نیروهای زرهی در حال پیشروی به سمت خرمشهر می باشند، ولی این اظهارات به طور کلی نادرست بود.
ی) وضعیت به همین صورت ادامه داشت و هزاران نفر از جمله فرماندهان تیپ ها و گردان ها در قرارگاه نیروهای کماندویی موجود در بندر گرد آمدند که ترس، اضطراب و دستپاچگی همه را در بر گرفته بود و توپخانه نیروهای اسلام به اجرای آتش خود ادامه می داد که باعث کشته و زخمی شدن ده ها نفر (به طوری که از درد می نالیدند) شد. در ساعت :۱۸ روز /۳/۱۳۶۱، نیروهای اسلام موفق شدند بندر را تصرف کنند و هزاران نفر از نیروها و فرماندهان عراقی که در محاصره بودند را به اسارت در آوردند و به این ترتیب تصرف بندر خرمشهر پایان یافت.تهیه و تدوین: مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه
