خرج خمپاره ۶۰
ما چند خرج به خمپاره ۶۰ اضافه کردیم و آن را به جای خمپاره ۸۲ به کار بردیم که قدرت تخریب زیادی داشت.
منبع: کتاب فرهنگ جبهه
خطاطی از راه دور
ما به عنوان نیروی فرهنگی از سپاه ساری به پاوه اعزام شدیم. در بین راه روی کوهی عبارت « خدا، شاه، میهن » نوشته شده بود که تأثیر بسیار بدی بر روی روحیه رزمندگان داشت. گرچه بعد از انقلاب کلمه شاه به دست انقلابیون محو شده بود، اما باز هم نمایی از آن مشخص بود. شهید همت به ما دستور داد تا فکری به حال آن عبارت بکنیم. وقتی از نزدیک با آن نوشته مواجه شدم دیدم فقط یک نقطه آن به بزرگی یک اتاق است. موقعیت کوه طوری بود که نمی توانستیم روی آن مستقر شویم.
از این رو در ارتفاعات دورتر مستقر شده و به وسیله دو طناب، یک بی سیم و یک دوربین کار را شروع کردیم. با استفاده از طناب ها مخزن های گچ را جابجا می کردیم و توانستیم از راه دور به جای کلمه شاه، کلمه اسلام را طراحی کرده و داخل آن را با سنگ و گچ پر کنیم. از آن به بعد هر کس وارد شهر می شد عبارت: « خدا، اسلام، میهن» به او خیرمقدم می‌گفت.
منبع: کتاب خلاقیت ها صفحه ۱۱۱
خمپاره باندپیچ شده
در خط قلاویزان – مهران مدتی مسئول پدافند خط بودیم. چند خمپاره ۶۰ پیدا کردیم اما خرج آن‌ها در دسترس نبود. برای حل این مشکل باید داخل باند زخم را با باروت پر و به شکل خرج برای خمپاره از آن استفاده می‌کردیم.
وقتی خمپاره شلیک می‌شد،صدای خمپاره ۸۲ می‌داد و برد آن هم بسیار افزایش یافته بود.
منبع: کتاب خلاقیت‌ها
خمپاره کمپوتی
دور تا دور قوطی کمپوت را به صورت موازی و مرتب سوراخ می‌کردیم و درون آن خرج قرار می‌دادیم.
در یکی از سوراخ‌ها هم فتیله‌ای تعبیه می‌شد هر زمان که لازم بود فتیله را روشن و به سوی دشمن پرتاب می‌کردیم. قوطی با صدایی مثل خمپاره، به سمت نیروهای عراقی رفته و منفجر می‌شد.
منبع: کتاب خلاقیت‌ها
خنثی ولی مسلح
ما و دشمن هربار به نوعی سعی می‌کردیم با خلاقیت‌هایی مین‌هایی که ارزش تله کردن داشتند، تله کنیم که طرف مقابل از فهم آن عاجز باشد. یکی از این روش‌ها تله کردن مین‌ها از زیر مین زیری خودش بود.
مثلاً مین ضدتانک را با سیم تله به مین ضدنفر مرتبط می‌کردند وقتی مین اول خنثی می‌شد طرف مغرورانه مین را از زمین بیرون می‌آورد که دنبال آن مین دومی عمل می‌کرد و از کسی که مین را خنثی می‌کرد اثری باقی نمی‌ماند.
منبع: کتاب خلاقیت ها صفحه ۱۰۱
