اسم‌ها دنیای جالبی دارند؛ به نظر من گاهی می‌شود اصلاً تاریخِ روز و سال را نداشت و فقط فهرستی تهیه کرد از چند اسم و بعد هوشمندانه و البته کمی از سر ذوق‌مندی، دوره آن مقطع را حدس زد. اصلاً شاید بتوانیم نه‌فقط تاریخ آن سال که پیچیدگی‌های آن دوره را هم درک کنیم یا بفهمیم در ذهن کدام قشر چه می‌گذشته است.
مثلاً لیستی را در نظر بگیر که پسرانش رستم و سهراب بودند و دخترانش آفرین و گردآفرید. نمی‌توانی حدس بزنی که تاریخ کدام قرن را گشوده‌ای؟
حالا بیایید به دوره دیگری از غلبه اسم‌ها سری بزنیم؛ دوره‌ای از راه رسید که فلان‌الدوله و مَلِک و ملوک‌ها به ابتدا و انتهای اسامی می‌چسبیدند. عده‌ای پادشاه بودند و دسته‌ای رعیت، و آن‌قدر این تفکر، زور و بنیه داشت که آن دیگران باورشان شده بود که پول و مکنت، ارزش وجودی‌شان را تعیین می‌کند و نام‌هایی را با شأن پایین‌تر برای خود انتخاب می‌کردند.
روزگاری هم آمد که اسامی دختران مینا و اعظم و اکرم و نام‌هایی از این دست بود. من فکر می‌کنم که این اسامی خیلی خوب ذهن همه را به سمت دهه‌‌های پنجاه و شصت هدایت می‌کند. اکثر اسم‌های آن دوره در این محدوده انتخاب می‌شد.
آن دهه‌‌ها گذشت و حالا آن بچه‌ها خود پدر و مادر کودکانی بودند که باید نامی نیکو برای فرزندانشان انتخاب می‌کردند.
در انتخاب اسامی کودکان دهه‌‌های هشتاد و نود، وسواس عجیبی که در انتخاب اسمِ‌های خاص وجود داشت، باعث شد تا اسامی جدید و حتی عجیب و غریبی بشنویم.
اصرار بر روی انتخاب اسم منحصربه‌فرد، یکی از ویژگی‌های پدر و مادران دهه هشتاد و نود است و گاهی این اصرار، نتیجه جالبی را به نمایش می‌گذارد؛ مثلاً به اسم «رومینا» توجه کنید؛ رومینا اسم تازه و خاص‌تری است که از نگاه دوباره پدر و مادران نسل جدید به اسم قدیمی‌تر «مینا» ترجیح دارد یا مثلاً «بارانا» به نظر به‌روزتر از «باران» به نظر می‌آید.
خلاصه آن‌که اسم‌ها پتانسیل عجیبی دارند برای قضاوت کردن و نگاه نو داشتن.
اما در تمام دوران‌ها تعدادی از اسامی بوده‌اند که هرگز رنگ کهنگی و تکرار به خود نگرفتند. اسامی زیبایی چون «محمد، علی، رضا، زهرا، فاطمه» به عقیده من، جدا از مبحث دین‌داری مردم ما این اسامی با خوش‌آوایی خاصی که دارند همیشه جذاب و تازه باقی می‌مانند. شاهد این مدعا پسند و انتخاب این نام‌ها از سوی عده‌ای است که هیچ تعصبی روی دین ندارند. انگار یک‌جور کششی در این اسامی هست که آن را خواستنی می‌کند.
بیایید درباره اسم‌ها بیشتر فکر کنیم. شما هم اگر ذهنتان را با این مسئله درگیر کنید، چیزهای جدید و جذابی به دست می‌آورید که می‌توانید آن را به این متن اضافه کنید. تفریح خوبی می‌شود.
نویسنده: رقیه موسوی (همسر پاسدار)
