نوزادان به ۸ دلیل گریه می‌کنند
پی بردن به دلیل گریه نوزادان، کار چندان آسانی نیست و تجربه ثابت کرده که در اغلب موارد گریه آنها هم چندان بی‌دلیل نیست. پی بردن به علت گریه نوزادان، موجب رسیدگی بیشتر می‌شود…۸ دلیل زیر را می‌توان از شایع‌ترین دلایل گریه نوزادان به شمار آورد. این دلایل را از زبان خود نوزادان بشنوید:
۱- گریه می‌کنم چون گرمم شده!
اگر از دمای بدن نوزاد خود مطمئن نیستید، بهتر است دست خود را روی شکم یا پشت او قرار دهید تا از حرارت فیزیکی او مطمئن شوید. همچنین گونه‌ها و پاها از خنکی مطبوع نوزاد، به راحتی خبر می‌دهد!
۲- گریه می‌کنم چون شما با هم دعوا می‌کنید!
نوزادان جملات شما را نظیر چرا زباله‌ها را سر موقع بیرون نمی‌گذاری، نمی‌فهمند ولی به راحتی تنش و مشاجره والدین را احساس می‌کنند و این باعث نگرانی و بی‌قراری آنها می‌شود. بهتر است دعوای اصلی خود را به بعد از خواب او موکول کنید.
برای رفع گاز معده بهتر است که به آرامی شکم نوزاد را ماساژ دهید یا پاهای او را به حالت دوچرخه زدن تکان دهید.
۳- من مضطرب و پریشان شده‌ام!
صداهای بیش از اندازه، جابه‌جایی و حرکت، نور خیره کننده، حضور در اجتماعات شلوغ مثل مهمانی می‌تواند آرامش نوزاد را مختل کرده و باعث بی‌قراری او شود. حتی محصور شدن در بین کوهی از اسباب‌بازی نیز می‌تواند به همین نسبت برای نوزاد ایجاد تنش کند. این هوشیاری والدین است که دقیقا مراقب حساسیت نوزاد خود بوده و پی به علت اصلی این بی‌قراری ببرند و فضایی مطبوع و آرام برای او خلق کنند.
۴- گریه می‌کنم چون دلم درد می‌کند!
هیچ دلیل روشنی برای ناراحتی‌های گوارشی نوزادان وجود ندارد و متاسفانه بسیار رایج است. ممکن است نوزاد دچار ریفلاکس معده باشد یا فرمول شیر مصرفی، او را دچار این حساسیت کرده است. ممکن است نوزاد مبتلا به یبوست شده و هزاران دلیل گوارشی دیگر. مهم‌ترین کار والدین این است که بعد از هر وعده غذا دادن به نوزاد، او را وادار کنند که آروغ بزند. برای رفع گاز معده بهتر است که به آرامی شکم نوزاد را ماساژ دهید یا پاهای او را به حالت دوچرخه زدن تکان دهید. اگر کودک از شیر مادر تغذیه می‌کند، بهتر است درهر وعده غذا تنها از یک طرف شیر بخورد یا اگر با شیشه شیر به او غذا می‌دهید، سعی کنید سر شیشه ای که مجاری باریک دارد، انتخاب کنید. این کارها باعث می‌شود که کودک هنگام غذا خوردن هوای کمتری را به درون دستگاه گوارش خود بفرستد.
۵- گریه می‌کنم چون پوستم ظریف است!
اطراف انگشتان دست و پای نوزادان زواید بسیار ظریفی است که ممکن است هنگام زدودن آنها، نوزاد احساس ناراحتی کند. بنابراین، کار باید به دقت و به کمک وسایل مخصوص انجام شود. همچنین در اغلب موارد، برچسب لباس نوزاد یا زیپ لباس می‌تواند کودک را ناراحت کند. حتی کمربند ایمنی کالسکه یا ماشین، باعث ساییدگی پوست نوزاد و آزردگی او می‌شود.
ماندن بیش از اندازه در یک وضعیت ثابت مثل قرار گرفتن روی صندلی و یا گوشه‌ای از اتاق می‌تواند سبب خستگی و کسالت نوزاد شود بنابراین بد نیست که کمی او را حرکت دهید.
۶- گریه می‌کنم چون احساس تنهایی می‌کنم!
از ماه‌های ۶ تا ۹، نوزاد متوجه جدایی خود از مادر می‌شود. اما تنها گذاشتن او در اتاق می‌تواند غیر قابل تحمل باشد و گریه او را به همراه داشته باشد. اینکه نوزاد را در فضایی قرار دهید که ضمن کنترل او، به کار خود بپردازید، خوب است. اما اگر احساس کردید که همین جدایی نیز برای او سخت است، هر از گاهی به او توجه و محبت کنید. گاهی تنها دیدن شما یا در آغوش گرفتن او برای چند لحظه به او تسکین می‌دهد ولی اگر به هیچ عنوان حاضر به جدایی نشد، در هر حال امیدوار باشید که با ورود به ۱۵ ماهگی، بهتر با این حقیقت کنار می‌آید.
۷- گریه می‌کنم چون گرسنه‌ام!
ممکن است نوزاد درست یک ساعت بعد از شیر خوردن ناآرامی کند و دقیقا این ناآرامی به خاطر گرسنگی او باشد. این اتفاق اصولا در مراحل رشد نوزاد پیش می‌آید. مثلا در هفته ۲، ۳ و ماه‌های ۳ و ۶ ،که تقریبا ۲ روز ادامه می‌یابد. اگر از گرسنه بودن او مطمئن نیستید، او را بلند کنید و چند دقیقه راه بروید. اگر به خواب رفت یا حداقل آرام شد، به این معناست که گرسنه نیست ولی اگر گریه او همچنان ادامه داشت، بهتر است به او شیر بدهید.
۸- گریه می‌کنم چون از دیدن این فضای تکراری خسته‌ام!
ماندن بیش از اندازه در یک وضعیت ثابت مثل قرار گرفتن روی صندلی و یا گوشه‌ای از اتاق می‌تواند سبب خستگی و کسالت نوزاد شود بنابراین بد نیست که کمی او را حرکت دهید. فضای متنوعی را برای او خلق کنید یا هر از گاهی او را به پارک ببرید. اگر به قدری پرمشغله هستید که فرصت این کار را ندارید، لااقل با او صحبت کنید. نوزادان بسیار اجتماعی هستند. آنها از بودن در کنار شما، دیدن شما، گوش دادن به شما و آموختن از شما لذت می‌برند.
