روز بروز صفات باطنی

یکی از ویژگی هایی که قرآن کریم برای قیامت بر شمرده، این است که در آن روز صفات و نیت های باطنی مردم وکفر و ایمان افراد روشن می شود، و فردا که سر از خاک برآریم، احوال همگان مشخص خواهد شد. چه دردناک است، شخصی، یک عمر، در نظر مردم آبرومند جلوه کرده باشد، ولی در رستاخیز به شکل دیگری ظاهر شود. ای وای از این رسوایی! اگر از مصادیق حدیث زیر باشد: هنگامی که رسول معظم اسلام(ص) در منزل ابوایوب انصاری به سر می برد، معاذ بن جبل – که نزدیک خانه ی ایشان زندگی می کرد – به پیامبر اکرم(ص) گفت: ای رسول خدا، من در گفتار خدا نظر و اندیشه کردم، آنجا که می فرماید: (یَومَ یُنفَخُ فِی الصُّورِ فتأتونَ أَفوَاجاً؛ روزی که در صور دمیده شود، پس گروه گروه به صحنه ی محشر می آیید…). (سوره ی نبأ، آیه ی ۱۹) پیامبر اکرم(ص) فرمود: ای معاذ، پرسش از چیز بزرگی کردی و اشک از دیدگانش فرو ریخت. آن گاه فرمود: روز قیامت ده گروه از مسلمین امت من، وارد محشر می شوند؛ در حالیکه این گونه از دیگران تمیز داده می شوند: بعضی از آنها به شکل میمون، بعضی دیگر به صورت خوک هستند، بعضی دیگروارونه (پاها بالا و سر به پائین) با صورت بر زمین کشیده می شوند، و عده ای کور و گروهی دیگرکر و لال هستند، بعضی دیگر زبان های خود را می جوند و چرکی از دهان آنها جاری است که همگان را می آزارد، تعدادی از آنها هم، در حالی که دست و پایشان بریده است، وارد می شوند، بعضی دیگر بر شاخه هایی از دار آتشین آویزانند، گروهی، از مردار بدبوترند و سرانجام، گروه دیگری، بر تن لباسهای قیرین دارند که به پوست آنها چسبیده است. آنها که به صورت بوزینه گانند، سخن چینان هستند، و خوک شکل ها همان حرام خواران می باشند، و واژگونه ها [و آنان که وارونه بر زمین کشیده می شوند]، رباخواران و کوران قاضی های ظالم، کر و گنگ ها خودخواهانی که به اعمال خود مغرورند (گویی از همه جا بی خبرند، نه حقیقتی را گوش می کنند و نه غیر خود را می بینند)، و آنان که زبان خود را می جوند، عالمان بی عمل و قاضی هایی هستند که قضاوت آنان نادرست و گفتار وکردارشان با هم ناسازگار بوده است. دست و پا بریدگان، همسایه آزارها، آویختگان به شاخه های آتش، همانانی که بی گناهان را به سلطان می سپردند، و بدبوتر از مردارها، شهوتران هائی که به خوشی های دنیا دلخوش نمودند و از پرداخت حق الهی در اموال خود پرهیز کردند و گروه آخرین که لباس های قیرین به تن دارند، فخر فروشان متکبر می باشند.(۱)
زنهار از این بیابان
وین راه بی نهایت