عقیقه (قربانى که در واقع مىتوان آن را بیمه سلامتى شمرد) و صدقه از مستحباتى است که در اسلام، تأکید زیادى بر آن شده است.
نقل شده است که فاطمه (س) هرگاه صاحب فرزندى مىشد، براى او گوسفتندى عقیقه مىداد، سپس روز هفتم، سر او را مىتراشید و برابر وزن موهاى او نقره صدقه داده، براى قابله و همسایهها هدیه مىفرستاد و دیگران را در شادى خود سهیم مىکرد.(۱)
یکى دیگر از سنتهاى جارى در زندگى صدیقهى کبرى (س) گفتن اذان در گوش راست و اقامه در گوش چپ فرزند بود.
آن حضرت بخوبى مىدانست که باید کودک را از همان لحظات اول زندگى با کلماتى چون اللَّه، محمد، نماز… آشنا کرد که این آشنایى، به یقین در جهتگیرى تمایلات روحى او به ملکوت اعلى اثر خواهد گذاشت.
۱ـ بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۲۵۷.