همراهی عمل انسان تا قیامت
یَتبَعُ المَیِّتَ ثَلاثَهٌ: أهلُه و مالُهُ وعَمَلُهُ، فیَرجِعُ اثنانِ ویَبقی واحِدٌ؛ یَرجِعُ أهلُهُ و مالُه و یَبقی عَمَلُهُ.(۹/۴۰۵۸؛ کنزالعمال: ۴۲۷۶)
سه چیز، شخص مرده را همراهی میکنند: خانواده اش، دارایی اش و عملش. دو تای آنها برمیگردند و یکی باقی میماند: خانواده و دارایی او برمیگردند و عملش با او میماند.
نهراسیدن از دشواری کارها
أفضَلُ الأعمالِ أحمَزُها.(۹/۴۰۶۴؛ بحار: ۷۰/۱۹۱)
برترین کارها، دشوارترین آنهاست.
استمرار عمل
أفضَلُ العَمَلِ أدوَمه ُوان قَلَّ.(۹/۴۰۶۴؛ تنبیه الخواطر: ۱/۶۳)
برترین کار، با دوام ترین آنهاست هر چند اندک باشد.
رساندن شادی به مؤمن، بهترین عمل
أحَبُّ الأعمالِ الَی اللَّهِ سُرورٌ (الذی) تُدخِلُهُ عَلَی المُؤمِنِ، تَطرُدُ عَنهُ جَوعَتَهُ أو تَکشِفُ عَنهُ کُربَتَهُ.(۹/۴۰۶۶؛ کافی: ۲/۱۸۸)
محبوب ترین کارها در پیشگاه خدا، شادیای است که به مؤمن رسانی، گرسنگیاش را بر طرف سازی و اندوهش را بزدایی.
پارسایی و خوبی و بردباری، شرط کمال اعمال
ثَلاثٌ مَن لَم یَکُنّ فیه لَم یَتِمَّ لَهُ عَمَلٌ: وَرَعٌ یَحجُزُهُ عَن مَعاصی اللَّهِ، وخُلقٌ یُداری بِهِ النّاس، وحِلمٌ یَرُدُّ بِهِ جَهلَ الجاهِلِ.(۹/۴۰۶۸؛ کافی: ۲/۱۱۶)
سه چیز است که در هرکس نباشد هیچ عملی از او کامل نگردد: پارساییی که او را از نافرمانی خدا باز دارد و خویی که به وسیله آن با مردم مدارا کند و بردباریی که با آن رفتار جاهلانه نادان را دفع کند.
باطل کنندگان اعمال
ثَلاثَهٌ لا یَنفَعُ مَعَهُنَّ عَمَلٌ: الشِّرکُ بِاللَّهِ، وعُقوقُ الوالِدَینِ، والفِرارُ مِنَ الزَّحفِ. (۹/۹۴۰۶۸؛ کنزالعمال: ۴۳۸۲۴ و۴۳۹۳۷)
سه چیز است که با وجود آنها هیچ عملی سود نمیبخشد: شریک قراردادن برای خدا، نافرمانی و آزردن پدر و مادر و گریختن از جهاد.
قبولی اعمال، با حفظ زبان
ما عَمِلَ مَن لَم یَحفَظْ لِسانَهُ.(۹/۴۰۶۸؛ بحار: ۷۷/۸۵)
آن که زبان خود را نگه ندارد، عملی نیاورده است.
استحکام در کار
انَّ اللَّهَ تَعالی یُحِبُّ اذا عَمِلَ أحَدُکُم عَمَلاً أن یُتقِنَهُ.(۹/۴۰۷۶؛ کنزالعمال: ۹۱۲۸)
خداوند تعالی دوست دارد که هرگاه فردی از شما کاری کند آن را محکم (و بی عیب) انجام دهد.
