مثل قوطی شانسی

قوطی شانسی در ظاهر نشان نمیدهد که پر است یا پوچ.به همین خاطر بچه ها آن را بر میدارند کنار گوش میگذارند و حرکت میدهند واز جنس صدای آن متوجه میشوند که پوچ است یا پر.
آدم ها هم درست شبیه قوطی های شانسی میمانند یعنی نشان نمیدهند که مایه ای دارند یا نه؟معنویتی دارند یا نه؟لذا باید حرف های آن هارا بشنوی.از جنس حرف های آن ها میتوانی بشناسی کیستند؟و چیستند؟
این سخن امیرالمومنین(ع)است که فرمود:
“الانسان مخبوء تحت لسانه”
آدمی مخفی است در پشت زبانش.داستایوسکی نویسنده مطرح و معروفی بود.یک وقتی کسی چشمش را بست دهانش را باز کرد و هر چه لایق خودش بود از فحش و فضیحت و ناسزا نثار او کرد و او فقط یک جمله گفت:
من داستایوسکی هستم!
آن شخص خیلی تعجب کرد و گفت که من به تو ناسزا گفتم و تو خود را معرفی کردی و من هم خود را.
و این حرف درستی است.میخواهد بگوید:هر کسی با نوع و جنس حرف زدن خود خود را معرفی میکند.