معراج پیامبر اسلام (ص) از دیدگاه رهبران شیخیه

 
پیامبر (ص) شبی فرمود که خداوند او را از مسجد الحرام به مسجد الاقصی ، و از آنجا به سوی آسمانها تا ((سدره المنتهی)) که نزدیک عرش قرار دارد ، سیر داد و در همان شب به جایگاهش بازگردانید.
شیخ احمد احسایی (مؤسس فرقه شیخیه) معراج را روحانی دانست و گفت: روح پیامبر به آسمان رفت نه جسم او . به نظر او چون پیامبر اعظم (ص) به معراج رفت ، هنگام گذشتن از جهان خاکی ، عنصر خاکی خود را  و در گذشتن از جهان آب ، عنصر آبی خود را و در گذشتن از کره ی هوا ، عنصر هوایی خود را گذاشت  و در عرش با خداوند دیدار کرد.
محمد على فیضى (مبلغ بهائی) در کتاب حضرت نقطه اولى‏ در این ارتباط آورده است:
“(جناب شیخ احمد احسائی) درباره مسئله معراج پیغمبر اسلام که اکثراً آنرا جسمانی دانسته و منکر آنرا کافر و واجب القتل می دانستند ، معتقد بوده است که روحانی بوده نه جسمانی و بیان این مطلب را چنین می نموده است که چون پیغمبر به آسمان عروج فرمود در حرکت از کره خاک جسم عنصر خاکی را برجای گذاشت و در کره آب جسم آبی  را و همچنین در کره باد و کره آتش جسمی را که از آن عنصر بود بر جای گذاشت…”( حضرت نقطه اولى- صفحه ??)
سیّد کاظم رشتی نیز بیان می نمود که معراج جسمانی حقیقت ندارد .( مطالع الانوار- صفحه ۱۵)
و امّا در قرآن کریم آمده است:
” سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ البَصِیرُ”(سوره اسراء- آیه ۱)
پاک و منزّه است خدایى که بنده‏اش را در یک شب، از مسجد الحرام به مسجد الاقصى -که گرداگردش را پربرکت ساخته‏ایم- برد، تا برخى از آیات خود را به او نشان دهیم؛ چرا که او شنوا و بیناست.
از این آیه به خوبی معلوم می‌شود که معراج پیامبر هم روحانی بوده و هم جسمانی و گواه آن لفظ “بعبده” است که در “بدن با روح” به کار می?رود و هر گاه معراج وی تنها به صورت روحانی بود ، لازم بود بفرماید “بروحه”.
خوانندگان محترم توجه داشته باشند که معراج را از ضروریات دین شمرده اند ، یعنی کسی که منکر آن باشد ، از اسلام بیرون است.
نویسنده: فاطمه رنجبر