معنای صبر

معنای صبر

پرسش  ـ مفهوم و معنای واقعی صبر را توضیح دهید.
پاسخ ـ واژه صبر در زبان قرآن عبارت است از اینکه انسان برای رسیدن به خشنودی خداوند، سختی‏ها و مشکلات را بر خویشتن هموار گرداند؛ چنان که این معنا از آیه شریفه      «وَالَّذینَ صَبَرُوا ابْتِغاءَ رَبِّهِمْ…»    (رعد۱۳، آیه ۲۲.)    به خوبی استفاده می‏شود.    (یوسف قرضاوی، سیمای صابران در قرآن، ترجمه محمد علی لسانی فشارکی تهران: بنیاد قرآن، بی‏تا ص ۲۲.)    علامه طباطبایی(ره) در این زمینه می‏فرماید:    
صبر یعنی خود داری کردن از جزع و نا شکیبی و از دست ندادن امر تدبیر.   ( المیزان، ج ۲، ص ۲۴۲.)  
تبیین بیشتر مفهوم صبر مستلزم بیان چند نکته است:
1 . صبر از ویژگی‏ های انسان است. حیوانات به دلیل فقدان عقل، صد در صد محکوم غرائزشان بوده و فرشتگان نیز به‏دلیل فقدان غرایز و تمایلات نفسانی،پیوسته در طاعت الهی‏ اند،اما این انسان است که به جهت صف‏آرایی عقل و نفس در وجود خویش، می‏تواند در پرتو صبر و مقاومت در برابر تمایلات نفسانی، به عالی‏ترین مدارج کمال نایل شود.

۲ . هرچند ماهیت وحقیقت صبر همان خویشتنداری است، اما قلمرو آن بسیار وسیع است؛ چنان که غزالی می‏گوید:
اگر شکیبایی در برابر شهوات جنسی و شکمبارگی باشد، عفت نام دارد؛ اگر شکیبایی در برابر مصائب روزگار باشد، صبر نام دارد که ضد آن جزع است… اگر شکیبایی در برابر ثروتمندی و مال و مکنت باشد، ضبط نفس نام دارد (ظرفیت داشتن و خود را گم نکردن) که ضد آن حالتی است که «بَطَر» نام دارد؛ اگر شکیبایی در صحنه کارزار و میدان جنگ باشد شجاعت و دلیری نام دارد… اگر شکیبایی در هنگام خشم و شعله کشیدن غضب باشد، حلم نامیده می‏شود و…   ( سیمای صابران در قرآن، ص ۲۴. ) 
پیامبر اکرم(ص) در بیانی جامع، محورهای اساسی صبر را این چنین بیان فرمود:
صبر سه گونه است: صبر بر مصیبت، صبر بر اطاعت از دستورات الهی و صبر در برابر گناه و معصیت    (کافی، ج ۳، ص ۱۴۷.)   
3 . پشتوانه اصلی صبر، ذکر و یاد خداوند در تمامی حالات است؛ چون صبر، بیانگر آرامشی است که صبرکننده از آن برخوردار است و شکی نیست که این آرامش فقط در سایه یاد خدا تحقق خواهد یافت که:اَلا بِذِکْرِ اللّه‏ِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ       ( رعد ۱۳، آیه ۲۸.) 
امام حسین(ع) نمونه ممتاز صبر و بردباری است. آن حضرت در روز عاشورا هرقدر تنهاتر می‏شد، چهره ‏اش برافروخته تر می‏گشت و توکل بر خدا را فراموش نمی‏کرد و بر مصیبت و بلایی که بر ایشان وارد می‏شد صبر می‏کرد و تا لحظه شهادت به رضای خداوند راضی بود.

۴ . انسان صبور کسی است که در برابر تمایلات و رفتارهای خویش، با تدبیر و برنامه‏ریزی عمل نموده و از هر نوع حرکت نسنجیده پرهیز کند.
صبر در راه خدا، کلید فتح و پیروزی و جلب کننده امدادهای غیبی است، چنانکه خداوند متعال به مجاهدان می‏فرماید: «آری، اگر صبر کنید و پرهیزکاری نمایید و با همین جوش [و خروش] بر شما بتازند، همان‏گاه پروردگارتان شما را با پنج هزار فرشته نشاندار یاری خواهد کرد   ( آل عمران ۳، آیه ۱۲۵.)   ».

دیدگاه‌ خود را بنویسید

اشتراک گذاری این صفحه در :
ما را در رسانه های اجتماعی دنبال کنید
به بالا بروید