همیشه اضطراب دارید؟

اضطراب مجموعهای از علائم ناخوشایند است که همه ما آن را تجربه کردهایم. این احساس ناخوشایند که شامل مجموعهای از علائم مثل دلشوره، بیقراری، به هم خوردن تمرکز ذهنی، بیخوابی، تپش قلب و عرق کردن است در مواجهه با خطرات و موقعیت های آسیب رسان، حالتی طبیعی تلقی میشود، ولی وقتی بی جهت یا در مواجهه با شرایطی نه چندان استرس زا ایجاد میشود، باید آن را به عنوان بیماری تلقی کرد.
فرض کنیم در یک هواپیما در حال پرواز هستیم. اگر ناگهان اعلام شود به دلیل نقص فنی خطر سقوط وجود دارد، همه علائم بالا که برای اضطراب شرح داده شد در مسافران طبیعی است.
 
حال شرایطی را فرض کنید که هواپیما بدون مشکل در حال پرواز است، در این حال اگر مسافری دچار علائم اضطراب باشد او را بیمار تلقی میکنیم.
اضطراب اگر فقط در شرایطی خاص مثل همین پرواز با هواپیما یا در موقعیت های خاص مثل مکان های تنگ ایجاد شود، به عنوان ترس مرضی یا فوبیا تلقی میشود. این نوع بیماری گاه در برخورد با جانوران ایجاد میشود که بسیار شایع است.
در این نوشتار بیماری اضطراب منتشر که ایجاد علائم اضطراب در موقعیتهای مختلف و روزمره است، توضیح داده میشود.بیماری اضطراب منتشر
در این بیماری، فرد در شرایط مختلف روزمره که معمولا اضطراب اندکی برای دیگران ایجاد میکنند، دچار اضطراب شدید میشود.
این بیماران به دلیل اضطراب از انجام فعالیت های روزانه باز می مانند و فشار زیادی را متحمل میشوند
مادری را تصور کنید که هر بار فرزندش از خانه خارج میشود، مضطرب است یا هرگاه در شلوغی شهر قرار میگیرد از احتمال تصادف، دچار دلشوره و تپش قلب میشود.چرا برخی افراد دچار این بیماری میشوند؟از مهمترین دلایل این بیماری، موارد زیر هستند:
– آسیبهای دوران کودکی: افرادی که در دوران طفولیت صدمات زیادی را تحمل کرده اند و زندگی طاقت”‹فرسایی داشته اند.
– بیماریهای مزمن و صعبال علاج مثل انواع سرطان
– وجود استرس های متعدد و مکرر در زندگی
تفاوت اضطراب عادی با اضطراب بیمارگونه
همانگونه که گفته شد اضطراب، امری فیزیولوژیک و عادی در همه انسانهاست که باید آن را از بیماری اضطراب متمایز دانست.تفاوت های اضطراب معمولی و بیماری اضطراب این موارد هستند:
۱ ـ بیشتر موقعیت ها و فعالیت های زندگی در فرد بیمار ایجاد اضطراب میکنند.
۲ ـ انجام کارهای عادی و روزمره در اثر این اضطراب، در بیمار مختل میشود.
۳ ـ علائمی مثل خستگی مفرط، به هم خوردن خواب، نداشتن تمرکز ذهنی و بیقراری در بیمار وجود دارد.درمان بیماری اضطراب
درمان بیماری اضطراب منتشر شامل رواندرمانی و داروهاست.
روان درمانی به مفهوم جلسات گفت وگوی بیمار و روانپزشک برای ایجاد تغییرات در ذهن و رفتار بیمار است که در نهایت بیمار بتواند اضطراب را مهار کند.
دارودرمانی که معمولا در کنار روان درمانی بیشترین تاثیر را دارد، شامل داروهای ضدافسردگی مثل سیتالوپرام، سرترالین، فلوکستین و پاروکستین تجویز شده توسط پزشک است.
برای درمان اضطراب حاد میتوان از داروهای آرامبخش مثل دیازپام، لورازپام و اگزازپام نیز کمک گرفت. به خاطر داشته باشیم که این گروه داروها فقط برای بهبودی موقتی موثرند و در صورت استفاده طولانی مدت، ایجاد وابستگی کرده و تاثیرشان کم میشود.
بخش سلامت تبیان
منبع : جام جم – دکتر رضا کریمی